عدم انتقال زینب جلالیان به مراکز درمانی خارج از زندان با مخالفت وزارت اطلاعات
اداره اطلاعات از اعزام زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محبوس در زندان مرکز یزد، به مراکز درمانی خارج از زندان علیرغم درد شدید وی از ناحیهی پهلو خودداری به عمل میآورند.
مرکز خبر- امروز چهارشنبه ١٣ تیرماه، شبکهی حقوق بشر کوردستان با انتشار گزارشی اعلام کرد، زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد که هفدهمین سال حبس خود را در زندان مرکزی یزد میگذراند، در چند هفتهی گذشته به دلیل درد شدید در ناحیه پهلوی سمت راست به بهداری زندان منتقل و پس از معاینه توسط پزشک عمومی، به دلیل مخالفت ادارهی اطلاعات برای اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان، بدون انجام معاینات تخصصی و درمان قطعی به داخل بند بازگردانده شده است.
براساس این گزارش، زینب جلالیان در هفتههای گذشته به دلیل درد شدید خواستار انتقال خود به مراکز درمانی خارج از زندان برای انجام آزمایشات لازم در این خصوص شده، اما به دلیل مخالفت وزارت اطلاعات و علیرغم ابتلا به چند بیماری دیگر از جمله برفک دهان، ناخنک چشم، آسم، ناراحتی کلیوی و گوارشی، همچنان از دسترسی به خدمات درمانی محروم است.
در این گزارش آمده است: در ماههای گذشته این زندانی سیاسی کورد از درد شدید در ناحیهی پهلوی سمت راست خود رنج میبرد و در هفتههای گذشته این درد تشدید شده است. پس از انتقال وی به بهداری زندان، پزشک عمومی تنها اقدام به انجام معاینه ساده کرده و درخواست زینب جلالیان برای انتقال به مراکز درمانی خارج از زندان برای انجام معاینه و آزمایش تخصصی با مخالفت وزارت اطلاعات رد شده است.
در این گزارش با اشاره به اینکه این زندانی سیاسی کورد از سوی نهادهای امنیتی برای ابراز ندامت و اعترافات اجباری تحت فشار قرار گرفته است، آمده است: همزمان با محرومیت این زندانی سیاسی از دسترسی به خدمات درمانی، در خردادماه سال جاری تیمی از بازجویان وزارت اطلاعات دو بار در دفتر حفاظت زندان مرکزی یزد با وی ملاقات کرده و از او خواستهاند «توبهنامهای» که متن آن از سوی وزارت اطلاعات آماده شده را امضا کند. مأموران امنیتی اعلام کردهاند که در صورت امضای این توبهنامه، مسئله درمان و حتی آزادی مشروط وی در اسرع وقت مورد بررسی خواهد گرفت.
زینب جلالیان با رد امضای این نامه، دسترسی به خدمات درمانی به عنوان یک زندانی را حق قانونی خود دانسته است.
در این گزارش همچنین آمده است: زینب جلالیان پیشتر نیز در آبانماه ۱۴۰۲ با دستبند و پابند توسط یک تیم از بازجویان وزارت اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفته و تهدید شده بود تا زمانی که ابراز ندامت نکند از همه حقوق اولیه یک زندانی از جمله دسترسی به خدمات پزشکی محروم خواهد بود. وی کلیه خواستههای بازجویان امنیتی مبنی بر ابراز ندامت را رد کرده و بازجویی خود با دستبند و پابند را مصداق شکنجه دانسته بود.
لازم به اشاره است زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ دستگیر و در سال ۱۳۸۸ به اتهام «خروج غیرقانونی از کشور» به یک سال حبس تعزیری و به اتهام «محاربه به دلیل عضویت در گروههای مخالف نظام» به اعدام محکوم گردید. حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی تأیید، اما سپس به حبس ابد تخفیف یافت.