بیش از ۷۹ میلیون دختر و زن در کشورهای جنوب صحرای آفریقا در کودکی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند
اولین تخمین‌ها نشان می‌دهد خشونت جنسی در دوران کودکی شیوع نگران‌کننده و تأثیرات مخربی دارد.
اکتبنیویورک-نایروبی-داکار
بیش از ۷۹ میلیون دختر و زن - بیش از یک نفر در هر پنج نفر- در سراسر جنوب صحرای آفریقا پیش از رسیدن به ۱۸ سالگی تجاوز جنسی یا خشونت جنسی را تجربه کرده‌اند. این واقعیتی تکان‌دهنده است که در آخرین تخمین‌های یونیسف فاش شده است. در سراسر جهان، ۳۷۰ میلیون دختر و زن با خشونت جنسی مواجه شده‌اند و این منطقه بیشترین تعداد قربانیان را دارد.
اولین برآوردهای جهانی و منطقه‌ای در موضوع خشونت جنسی علیه کودکان - که در آستانه‌ی روز جهانی دختر منتشر شد - مقیاس این خشونت را در سراسر جهان، به ویژه برای دختران نوجوان، که اغلب برای آنها پیامدهای مادام‌العمر دارد، نشان داد.
اگر انواع خشونت جنسی «غیرتماسی»، مانند آزار و اذیت کلامی یا آنلاین در این آمارها گنجانده شود، تعداد دختران و زنانی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند به ۶۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان می‌رسد. آماری که بر نیاز فوری به پیشگیری و راهبردهای حمایتی جامع برای بازخوردهای مؤثر برای رسیدگی به تمامی اشکال خشونت و سواستفاده تأکید می‌کند.
کاترین راسل، مدیر اجرایی یونیسف گفت: «خشونت جنسی علیه کودکان لکه‌ای بر وجدان اخلاقی ماست. این آسیب‌های عمیق و ماندگار اغلب توسط فردی که کودک می‌شناسد و به او اعتماد دارد، در مکان‌هایی که باید احساس امنیت کند، وارد می‌شود.»
داده‌ها نشان می‌دهد که خشونت جنسی علیه کودکان فراگیر است و مرزهای جغرافیایی، فرهنگی و اقتصادی را فرا می‌گیرد. کشورهای جنوب صحرای آفریقا بیشترین تعداد قربانیان را دارند و پس از آن ۷۵ میلیون در شرق و جنوب شرق آسیا(۸ درصد)، ۷۳ میلیون در آسیای مرکزی و جنوبی(۹ درصد)، ۶۸ میلیون در اروپا و آمریکای شمالی(۱۴ درصد) قرار دارند. همچنین ۴۵ میلیون در آمریکای لاتین و دریای کارائیب(۱۸ درصد)، ۲۹ میلیون در شمال آفریقا و غرب آسیا(۱۵ درصد)، و ۶ میلیون در اقیانوسیه(۳۴ درصد).
در محیط‌های شکننده‌ای مانند مکان‌هایی با نهادهای ضعیف، نیروهای حافظ صلح سازمان ملل، یا تعداد زیادی از پناهندگانی که به دلیل بحران‌های سیاسی یا امنیتی فرار می‌کنند، دختران با خطر بیشتری روبرو هستند، به طوری که شیوع تجاوز جنسی و خشونت جنسی در دوران کودکی کمی بیشتر از ۱ در ۴ است. .
راسل می‌گوید: «کودکان در محیط‌های شکننده به ویژه در برابر خشونت جنسی آسیب‌پذیر هستند. ما شاهد خشونت جنسی وحشتناک در مناطق درگیری هستیم، جایی که تجاوز جنسی و خشونت مبتنی بر جنسیت، اغلب به عنوان سلاح جنگی استفاده می‌شود.»
بر اساس داده‌ها، بیشتر خشونت‌های جنسی در دوران کودکی در دوران نوجوانی اتفاق می‌افتد، با افزایش قابل‌توجهی در سنین ۱۴ تا ۱۷ سال.
اجرای مداخلات هدفمند در دوران نوجوانی برای شکستن این چرخه و کاهش اثرات بلندمدت چنین آسیب‌هایی بسیار مهم است.
بازماندگان اغلب آسیب‌های ناشی از خشونت جنسی را تا بزرگسالی با خود حمل می‌کنند و با خطرات بالاتر بیماری‌های مقاربتی، سوء‌مصرف مواد، انزوای اجتماعی، مسائل بهداشت روانی مانند اضطراب و افسردگی و همچنین چالش در ایجاد روابط سالم مواجه می‌شوند. شواهد نشان می‌دهد که این تأثیر زمانی بیشتر می‌شود که کودکان در افشای تجربیات خود، گاهی برای مدت طولانی، تأخیر می‌کنند، یا به طور کلی سوء‌استفاده را مخفی نگه می‌دارند.
داده‌ها نشان می‌دهد اگرچه دختران و زنان بیشتری تحت تأثیر قرار می‌گیرند و تجربیات آنها بهتر مستند‌شده است، اما پسران و مردان نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. تخمین‌زده می‌شود ۲۴۰ تا ۳۱۰ میلیون پسر و مرد - یا حدود ۱ در ۱۱ - تجاوز جنسی یا خشوتت جنسی را در دوران کودکی تجربه کرده‌اند. این تخمین زمانی که فرم‌های غیرتماسی را شامل می‌شود به بین ۴۱۰ تا ۵۳۰ میلیون می‌رسد.
شکاف‌های مداوم داده‌ها، به‌ویژه در مورد تجربیات پسران و اشکال خشونت جنسی بدون تماس، نیاز به افزایش سرمایه‌گذاری در جمع‌آوری داده‌ها را برای به تصویر‌کشیدن مقیاس کامل خشونت جنسی علیه کودکان برجسته می‌کند.
اگرچه رهبران دولت و جامعه‌ی مدنی، از جمله فعالان، بازماندگان، و جوانان آماده می‌شوند تا در افتتاحیه‌ی کنفرانس وزیران جهانی در خصوص خشونت علیه کودکان، در کلمبیا در طول ماه آینده ملاقات کنند؛ با اینحال داده‌ها نیاز فوری به اقدامات جهانی تشدید‌شده برای مبارزه با خشونت جنسی و در دوران کودکی را نشان می‌دهد.
ساختن آینده‌ای امن برای کودکان در سراسر جهان توسط چنین اقداماتی امکان‌پذیر است:
*به چالش‌کشیدن و تغییر هنجارهای اجتماعی و فرهنگی که اجازه می‌دهد خشونت جنسی رخ دهد و کودکان را از کمک‌خواستن منصرف می‌کند.
- تجهیز تک‌تک کودکان به اطلاعات دقیق، در دسترس و متناسب با سن که به آنها قدرت تشخیص و گزارش خشونت جنسی را می‌دهد.
- اطمینان از دسترسی هر کودک قربانی و بازمانده به خدماتی که از عدالت و شفای آنها حمایت می‌کند و خطر آسیب بیشتر را کاهش می‌دهد.
- تقویت قوانین و مقررات برای محافظت از کودکان در برابر انواع خشونت جنسی، از جمله در سازمان‌هایی که با کودکان کار می‌کنند و سرمایه‌گذاری بر روی افراد، منابع و سیستم‌های مورد نیاز برای اجرای آنها.
- ایجاد سیستم‌های داده‌ی ملی بهتر برای نظارت بر پیشرفت و تضمین مسئولیت‌پذیری با اجرای استانداردهای بین‌المللی مانند طبقه‌بندی بین‌المللی خشونت علیه کودکان.