بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت دوم اسفند "روز بزرگداشت زبان مادری"
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت دوم اسفند، روز جهانی زبان مادری بیانیهایی منتشر کرده و در این بیانیه اعلام کردند: زبان نیز به عنوان یک عامل اساسی مطرح میشود؛ چرا که زبان در حکم رشتهای است که فرهنگ گذشته و حال را به هم پیوند میدهد.

ادامهی بیانیهی به شرح زیر است:
مرکز خبر - برای اولین بار سازمان یونسکو در ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۹ روز ۲۱ نوامبر برابر با دوم اسفند در ایران را روز جهانی زبان مادری نامید و از سال ۲۰۰۰ این روز در بیشتر کشورها گرامی داشته میشود و برنامههایی در ارتباط با این روز برگزار میگردد.
فلسفهی نامگذاری روزی به عنوان زبان مادری از آن جهت است که زبان به عنوان کلید شبکههای ارتباطی و گاهی نیز سرمایه فرهنگی یاد میشود که افراد با تسلط بر آن میتوانند علاوه بر برقراری روابط اجتماعی، نوعی هویت ویژه کسب کنند. پس هویت فرد چه در سطح قومی و در سطح ملی، تا حدود زیادی بستگی به زبانی دارد که او فرا میگیرد.
در واقع زبان پدیدهی اجتماعی منحصر به فردی است که روند تکامل انسان در جامعه توسط آن به نسلهای بعد منتقل میشود. اگر زبان از جامعهی انسانی گرفته شود، چرخهی اجتماعی از حرکت میایستد؛ جامعهی انسانی از هم گسسته، فرهنگ و تمدن بشری هم نابود میشود.
وقتی که از حفظ، تقویت و توسعه فرهنگ یک جامعه سخن به میان میآید، زبان نیز به عنوان یک عامل اساسی مطرح میشود؛ چرا که زبان در حکم رشتهای است که فرهنگ گذشته و حال را به هم پیوند میدهد. در سه قرن اخیر روند نابودی زبانها به نحو فزاینده و دهشتناکی رو به رشد بوده است، به نحوی که بشر در هر ماه، دو زبان را از دست میدهد.
بر این اساس جامعهی جهانی نیز اهمیت و ضرورت آموزش بە زبان مادری را به درستی پذیرفته و آن را به عنوان یک حق اساسی بشری به رسمیت شناخته است به طوری که در چندین معاهده و اعلامیهی تهیه شده از سوی مراجع و مجامع بینالمللی، ضمن تصریح به حقوق اشخاص در آموزش بە زبان مادری خود متعهد است.
از جملهی مهمترین این میثاقنامهها و معاهدات میتوان به:
مادهی ۲۷ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۹۶؛ مادهی ۳۰ کنوانسیون حقوق کودک مصوب ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹؛ مادهی ۴ اعلامیهی حقوق افراد متعلق به اقلیتهای قومی، ملی، مذهبی و زبانی مصوب ۱۸ دسامبر ۱۹۹۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد و همچنین مادهی ۵۲ اعلامیهی جهانی حقوق زبانی مصوب سال ۱۹۹۶ و منشور زبان مادری سازمان یونسکو اشاره کرد.
در کشور ما نیز با توجه به اقلیمهای متنوع از حیث فرهنگی و زبانی پرداختن به این ضرورت از هر زمانی بیش از پیش احساس میشود و دولت بایستی اصل ۱۵ قانون اساسی را که سالهاست به محاق و فراموشی رفته، اجرا و بسترهای لازم را برای آن فراهم کند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن بزرگداشت و تبریک این روز به همهی اقوام ایرانی تاکید میکند برابری فرهنگی و اشاعهی تعلق سرزمینی و همبستگی ملی جز با اجرای عدالت در خصوص حق آموزش به زبان مادری میسر و ممکن نخواهد شد.
از این رو از همهی دست اندرکاران این امر میخواهد تلاشهای خود را حول این محور مهم و اساسی درآورند.