بیانیه فعالان صنفی دانشگاهها به مناسبت بازگشایی دانشگاهها؛ ما بازمیگردیم
فعالان دانشجویی ١٢ دانشگاه ایران به مناسبت سال تحصیلی جدید بیانیهای مشترک صادر کرده و سال تحصیلی جدید را مرحلهی تازهای از کنشگری و مقاومت در مقابل اقدامات سرکوبگرانهی جمهوری اسلامی عنوان کردند.
مرکز خبر- امروز شنبه ١ مهرماه، همزمان با بازداشت چندین و احضار دهها دانشجو در آستانهی سال تحصیلی جدید، فعالان دانشجویی ۱۲ دانشگاه بزرگ ایران در بیانیهای مشترک با عنوان ما باز میگردیم، سال تحصیلی جدید را «مرحلهی تازهای از کنشگری و مقاومت» در مقابل اقدامات سرکوبگرانهی حکومت خوانده و نوشتند: «با صدای بلند اعلام میکنیم که آنها، آرزوی انفعال و سکوت دانشگاه و ما دانشجویان را به گور خواهند برد.»
این بیانیه که در اولین ساعتهای بامداد شنبه اول مهرماه در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور منتشر شد، به امضای فعالان صنفی ۱۲ دانشگاه شامل «دانشگاههای تهران، علامه طباطبایی، بهشتی، خواجه نصیرالدین طوسی، الزهرا و همچنین دانشگاه هنر تهران، دانشگاه یزد، دانشگاه چمران اهواز، دانشگاه اصفهان، دانشگاه هنر اصفهان، دانشگاه نوشیروانی بابل و دانشگاه فردوسی مشهد» رسیده است.
متن کامل بیانیه به شرح زیر میباشد:
در سالی که گذشت، ما دانشجویان همگام با دیگر اقشار مردم در دانشگاهها صدای اعتراض به ستم و استبداد را بلند کردیم و با همرزمانمان در خیابان پیمانِ مقاومت بستیم. بهای این ایستادگی زیاد و دستاوردهای آن ماندگار بود؛ بازداشت، اخراج، تعلیق و تهدید شدیم، اما پس از گذشت یک سال به نقطهای رسیدهایم که باور داریم قدم در راهی بی بازگشت و روبه جلو نهادهایم که بدل به آگاهیای همگانی در بین ما شده است.
اکنون استبداد شاید بیش از هر زمان دیگر از بدو تأسیس، کمر به قتل دانشگاه بسته است؛ از حذف دانشجویان و اساتید غیرهمسو از فضای دانشگاه، اختهکردن تشکلها و محدود ساختن حوزهی فعالیتشان، تفکیک و حذف یک به یک فضاهای دانشجویی، محروم کردن دانشجویان از امکانات رفاهی درخور و بهحقشان گرفته تا حرکت به سوی پولیسازی دانشگاه و حذف آموزش رایگان. گرچه رد تازیانهی انضباطشان پابرجاست اما زخمشان کاری نیست؛ چراکه تجربهی متناوب «خواستن، سرکوب و ایستادگی» در سالی که گذشت، ما را وارد مرحلهی تازهای از کنشگری و مقاومت برای رسیدن به آرمانهایمان کرده است که اقدامات سرکوبگرانهی حکومت را بی اثر خواهد کرد.
ما، جمعی از فعالان صنفی دانشگاههای کشور، گوشهای از این ایستادگیهای ماندگار دانشجویان در برابر سرکوب را در سلسله گزارش جنبش جمعآوری کردیم تا در یادها بماند آنچه کردیم و گذشت بر ما. یکی از اهداف ما برای ثبت این مسیر در قالب کارهایی همچون گزارش جنبش، انتقال این تجربهی ادامهدار به دانشجویان جدید دانشگاه برای به دستدادنِ تصویری بهتر از جایگاهیست که در آن قرار داریم و دعوتیست از شما تا به پاسداشت امید و زندگی به آن بپیوندید و در تلاش برای ساخت آن همراه شوید. چراکه هویت دانشجویی، به معنی ایستادگی در برابر ناعدالتیها و تلاش برای نیل به خواستههای به حق است و پیوند مستقیمی با آگاهی سیال جمعی و رو به کمال جامعهاش دارد.
اکنون به جلو مینگریم؛ در حالی در آستانهی آغاز سال تحصیلی جدید قرار داریم که دانشگاه در بسیاری از ساحتها نامولد شده است، شرایطی که ما را با پرسشهایی جدی و سازنده مواجه میسازد. حال با انباشتی از تجربه و در امتداد مسیر بیبازگشتی که طی کردهایم، وقت بازپسگیری و بازتعریف دوبارهی دانشگاه به عنوان میدانی برای تخیل و ساخت آینده و مبارزه برای رسیدن به آن است. هماکنون در درون جنبش دانشجویی سنت و ادبیاتی درحال ساخته شدن است که خار چشم استبداد و آتشی روشنیبخش برای راهیست که به سوی فردا در پیش گرفتهایم.