بررسی موضوع پاسخگویی به خشونت جنسی در درگیری‌ها شورای امنیت سازمان ملل متحد

پرامیلا پتن، نماینده‌ی ویژه‌ی سازمان ملل متحد در امور خشونت جنسی در درگیری‌ها تأکید کرد که تا زمانی که هر بازمانده‌ی خشونت جنسی و غیرنظامی زیر پوشش عدالت نخوابد، نباید آرام بگیریم.

مرکز خبر- روز چهارشنبه شورای امنیت مناظره‌ی آزاد سالانه‌ی خود را در مورد خشونت جنسی در شرایط درگیری و جنگ برگزار کرد. بحث امسال براین موضوع متمرکز بود: "پاسخگویی به عنوان یک مکانیسم پیشگیری در پایان دادن به چرخه‌های خشونت جنسی در موقعیت‌های درگیری و جنگ."

پرامیلا پتن در ابتدای سخنان خود از اعضای شورای امنیت پرسید:

۱۰ قطعنامه درباره‌ی زن، صلح و امنیت در سازمان ملل به تصویب رسیده است که پنج مورد آ‌نها مستقیماً بر پیشگیری و پاسخ به خشونت جنسی مربوط به درگیری متمرکز است، این قطعنامه‌ها اکنون برای زنان اوکراین، افغانستان، میانمار یا تیگری چه معنا و کاربردی دارند؟

نماینده‌ی ویژه گفت که پیشگیری از خشونت بهترین نوع محافظت ازجمله پیشگیری از درگیری و جنگ است.

پرامیلا پتن، گزارش دبیرکل درباره‌ی خشونت در درگیری‌ها را ارائه کرد که حاوی جزئیاتی از اتیوپی، آفریقای‌مرکزی، میانمار، سومالی، کامبوج، افغانستان، سوریه عراق و یمن بود.

او گفت که در هریک از این کشورها، ما قوانینی را مشاهده می‌کنیم که معافیت از مجازات در برابر جرایم خشونت جنسی هستند و این شکاف عمیقی بین تعهدات، تبعیت، تصمیم‌گیری‌ها و واقعیت را نشان می‌دهند.

در طول سال گذشته خشونت جنسی به عنوان یک تاکتیک جنگ، شکنجه، تروریسم و سرکوب سیاسی ادامه داشته است.

این گزارش  پرونده‌ی ۱۸ کشور را پوشش می‌دهد و ۳۲۹۳ مورد خشونت جنسی مرتبط با درگیری را که توسط سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۱ تأیید شده است، مستند می‌کند که نشان‌دهنده‌ی افزایش چشمگیر نزدیک به ۸۰۰ مورد در مقایسه با سال ۲۰۲۰ است.

بار دیگر بیشترین تعداد خشونت‌های جنسی ثبت شده مربوط به جمهوری دموکراتیک کنگو است که تعداد ۱۰۱۶ مورد پرونده‌ی شکایت زنان از خشونت جنسی در آن به ثبت رسیده است.

این مقام سازمان ملل در مورد خشونت جنسی در درگیری‌ها به این اشاره کرد که بیشتر کسانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند به دلیل ضربه، درد و ناامیدی، همچنین انگ، ناامنی و کمبود خدمات سکوت کرده و شکایت نمی‌کنند.

"بین سکوت فردی و سکوت رسمی ارتباطی وجود دارد: نمی‌توان انتظار داشت که بازماندگان آنچه را که خود دولت انکار می‌کند محکوم کند. وقتی مجرمان آزاد می‌شوند، کسانی که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند با ترس راه می‌روند و بار انگ و شرم را به دوش می‌کشند".

نادیا مراد، فعال ایزدی برنده‌ی صلح نوبل نیز در جلسه‌ی شورا سخنرانی کرد وگفت که در برابر هر شکستی که جوامع ما با آن مواجه می‌شوند، زنان ده‌ قدم به عقب برمی‌گردند.

"تاریخ نشان می‌دهد که هرگاه درگیری مسلحانه در هر نقطه از جهان رخ می‌دهد، تجاوز و وحشی‌گری به دنبال آن رخ می‌دهد. ما این را در اوکراین با گزارش‌های نگران‌کننده از خشونت جنسی مشاهده می‌کنیم."

این فعال ایزدی درباره‌ی فجایعی که جامعه‌ی ایزدیان در سال ۲۰۱۴ با حمله‌ی داعش تجربه کردند، صحبت کرد و گفت که اکنون زمان محاکمه‌ی داعش به دلیل نسل‌کشی و خشونت جنسی است. این پرونده را به دادگاه کیفری بین‌المللی بسپارید یا یک دادگاه معاهده‌ی ترکیبی برای محاکمه‌ی جنایات داعش ایجاد کنید.

او همچنین اعلام کرد که پس‌از هشت سال از نسل‌کشی داعش، بازماندگانی که به شنگال برگشته‌اند در مواجهه با اختلافات سیاسی بین بغداد و هولیر همچنان در تلاش برای بهبودی هستند.

وی از شورای امنیت خواست تا یک فرستاده‌ی ویژه برای پایان دادن به رنج زنان ایزدی در عراق بفرستد و این را به عنوان مسئولیت اخلاقی برای بازماندگان نسل‌کشی ایزدیان نام برد.

ماریانا کرکوتلی، مشاور حقوقی خواستار پاسخگویی درباره‌ی استفاده از خشونت جنسی علیه زنان، تبعیض ریشه‌ای بین جنسیت در سوریه شد و گفت که تا زمانی که رژیم اسد در قدرت است، دستیابی به آن را غیرممکن دانسته و گفت زنان سوری دیگر نمی‌توانند منتظر عدالت باشند.

هلنا برهانو، فعال اتیوپیایی در جلسه‌ی‌ شورای امنیت گفت که با چشمان خود جنایات ارتکابی علیه زنان را دیده و مستند کرده است و گفت: "تجاوز جنسی به طور سیستماتیک و به عنوان وسیله‌ای برای جنگ با هدف انتقام استفاده می‌شود."