مرکز خبر- نرگس محمدی فعال حقوق بشر و حقوق زنان  محبوس در زندان اوین در خصوص سیاست‌های زن‌ستیز جمهوریی اسلامی، تبعیض، تجاوز و عدم حقوق برابر درایران به پارلمان اروپا نامه‌ای نوشت.

در متن نامه‌ی نرگس محمدی که در پبج اینستاگرامش منتشرشده  آمده است:

نمایندگان محترم پارلمان اروپا و بروکسل از اینکه همچنین فرصتی را برای شنیدن صدای من به عنوان فعال حقوق بشر فراهم آورده‌اید ، خرسند و سپاسگزارم. آنچه این روزها جهان شاهد است اعلامگذار مردم ایران از نظام جمهوری اسلامی است که بارها تأکید کرده‌ام این نظام استبدادی دینی و زن ستیز است و من با آن مبارزه می‌کنم.

ابتدا می‌خواهم تأکید کنم که صدای مرا به عنوان یک فعال حقوق بشر و زنی می‌شنوید که از بدو ورود به دانشگاه یعنی از ۲۹ سال پیش تاکنون در عرصه فعالیت دانشجویی ، زنان و حقوق بشر در جامعه مدنی در ۱۲ نهاد مدنی فعالیت کرده و به موجب فعالیت مدنی خشونت پرهیز تاکنون ۱۳ بار بازداشت و در ۵ دادگاه در مجموع به ۳۴ سال زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق محکوم شده‌ام و تا کنون هفت سال زندان کشیده و هشت سال و نیم دیگر را هم باید تحمل کنم اکنون در زندان هستم و ذره‌ای احساس پشیمانی و تردید ندارم ، بلکه با شدت اشتیاق و امید و سرزندگی در داخل ایران به مبارزه ادامه می‌دهم و یقین دارم که پیروز خواهیم شد.

ما در گذار از جمهوری اسلامی به دنبال تحقق نظامی هستیم که منزلت انسان و حقوق بشر تحقق یابد و این ممکن نخواهد شد مگر اینکه استبداد به هرشکل آن در این سرزمین برای همیشه پایان یابد.

قطعا شما نیز بر این باورید که برای تحقق و استحکام دموکراسی تحقق جامعه مدنی و تضمین حقوق بشر امری الزامی است . جهان نمی‌تواند تردید کند که مردم ایران برای تحقق دمکراسی و دستیابی به زندگی انسانی از هر ابزار، راه و تحرک اجتماعی سیاسی  مدنی استفاده کردند و هزینه‌های سنگینی پرداختند.

اما حکومت سرسختانه در مقابل مطالبات به حق مردم دست به سرکوب و خشونت و کشتار زد و متاسفانه بسیاری از دولتهای جهان بی اعتنا نسبت به حقوق و خواست مردم ،به تأمین منافع اقتصادی خود پرداخته و حقوق بشر به عنوان امری دست چندمی در مواجهه با نظام ج.ا تلقی شده است .

در حالی که حمایت پایدار دولتها مطابق قوانین حقوق بشری می‌توانست و هم اکنون می‌تواند پشتوانه حرکت مردم برای شکست استبدادو تحقق آزادی و دمکراسی باشد بر این اساس نقطه نکات را برای حمایت پارلمان محترم اروپا بیان می‌کنم :

۱ _ اصالت و مشخصه " گذار از نظام" ، خواست و اراده مردم ایران است و پس ضروری است که در اتخاذ هر تصمیمی رویکرد اعمال فشار حداکثری به حکومت برای تحقق و استحکام جامعه مدنی و تضمینی حقوق بشر را داشته باشند.

۲- هم در شرایط گذار که مردم متحمل هزینههای سنگینی میشوند و هم برای پیریزی حکومتی بر مبنای دمکراسی جامعه نیازمند نهادهای مدنی مستقل حقوق بشری است .

۳- آزادی زندانیان سیاسی و فعالیت مدنی مبارزان جنبشهای اجتماعی امری مهم  و تأثیرگذار است.

۴ - حمایت ویژه از زنان مبارز ایران برای تحقق حقوق تضییع شده زنان و نقش بسیار مهم آنها در دوران گذار و پس از آن برای تحقق دمکراسی و حقوق بشر امری ضروری است .

در پایان با دلی سرشار از امید و سرزندگی و عشق پیروزی و باور به خیزش اعتراضی قدرتمند مردمی و جنبشهای اجتماعی ریشه دار در ایران ، از تک تک شما نمایندگان محترم تقاضا و انتظار حمایت ، همراهی و همبستگی دارم . امید دارم با مبارزه با استبداد و تحقق دمکراسی در ایران روزی در کنار یکدیگر و دست در دست هم برای صلح جهانی متحد و یکپارچه شویم . آن روز فرا خواهد رسید."