بحران اقلیمی «از نظر جنسیتی خنثی نیست»
از ١١٩ کشوری که برنامه‌های خود را منتشر کرده‌اند، تنها ٣٨ کشور دسترسی به خدمات پیشگیری از بارداری، خدمات بهداشتی مادر و نوزاد را در نظر گرفته و تنها ١۵ کشور به خشونت علیه زنان اشاره کرده‌اند.
مرکز خبر - گزارش صندوق جمعیت ملل متحد نشان می‌دهد که تنها یک سوم کشورهایی که برنامه‌های بحران آب و هوایی دارند، دسترسی به خدمات سلامت جنسی و باروری مادر و سلامت نوزاد را در برنامه‌هایشان گنجانده‌اند.
طبق گزارشی که توسط صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) و دانشگاه کوئین مری منتشر شد، از ١١٩ کشوری که برنامه‌های خود را منتشر کرده‌اند، تنها ٣٨ کشور دسترسی به خدمات پیشگیری از بارداری، خدمات بهداشتی مادر و نوزاد را در نظر گرفته و تنها ١۵ کشور به خشونت علیه زنان اشاره کرده‌اند.
این گزارش نخستین گزارشی است که بررسی می‌کند که آیا برنامه‌های آب و هوایی به سلامت جنسی و باروری توجه می‌کنند یا خیر. این برنامه همچنین از کشورهای بیشتری می‌خواهد که تأثیر نامتناسب بحران آب و هوا بر زنان و دختران را بشناسند و اقدامات مربوطه را انجام دهند.
افزایش دما با سلامت ضعیف مادر و عوارض دوران بارداری مانند دیابت بارداری، ارتباط مستقیم دارد. گرمای شدید می‌تواند زایمان زودرس و افزایش مرده‌زایی را به همراه داشته باشد. در این گزارش آمده است که بحران آب و هوا نابرابری‌های جنسیتی را به طور جدی تشدید می‌کند.
به عنوان مثال، در شرق و جنوب آفریقا، طوفان‌های استوایی به مراکز بهداشتی آسیب رسانده، دسترسی به خدمات بهداشتی مادران را مختل کرده و شیوع بیماری‌های منتقله از طریق آب مانند وبا را افزایش داده است.
طوفان‌ها و خشکسالی‌ها خطر خشونت مبتنی بر جنسیت و در نهایت احتمال ازدواج کودکان را افزایش می‌دهند، زیرا خانواده‌های تحت استرس کمتر قادر به حمایت از دختران هستند و در نتیجه سریع‌تر برای ازدواج آنها اقدام می‌کنند.
آنجلا باشیری، مشاور جمعیت و توسعه‌ی صندوق جمعیت ملل متحد و یکی از نویسندگان گزارش، گفت: «اگر به طرح اقدام برای زنان و دختران دقت کنیم، برنامه‌های ملی نشان می‌دهد اقدامات مفید زیادی می‌توان انجام داد. ما شک نداریم که تغییرات آب و هوایی به طور نامتناسبی بر زنان تأثیر می‌گذارد و تاثیر آنها به هیچ وجه از نظر جنسیتی خنثی نیست، بنابراین رسیدگی دقیق‌تر به این شکاف‌ها و تأثیرات آنها ضروری است.»
به گفته‌ی سازمان‌های حقوق بشری، مشکلات ناشی از آب و هوا در زنان باید مورد توجه قرار گیرد. در این گزارش کشورهایی که اقدامات لازم را دستور کار قرار داده‌اند عبارتند از: پاراگوئه، سیشل و بنین. این کشورها نیاز به ایجاد سیستم‌های بهداشتی مقاومی را در برابر آب و هوا را مطرح کرده‌اند که به زنان امکان زایمان ایمن و دسترسی به خدمات بهداشتی می‌دهد.
نه کشور، از جمله السالوادور، سیرالئون و گینه، سیاست‌ها یا مداخلاتی را برای مقابله با خشونت مبتنی بر جنسیت در نظر گرفته‌اند.
در میان این کشورها، تنها دومینیکا به نیاز به پیشگیری از بارداری اشاره کرده است. شواهدی وجود دارد مبنی بر اختلال در خدمات تنظیم خانواده در طول بلایای مرتبط با آب و هوا و توجه به پیشگیری از بارداری و خدمات سقط جنین ایمن نیز یکی دیگر از اقدامات مورد نیاز در این زمینه است.
ویتنام تنها کشوری است که اذعان می‌کند ازدواج کودکان در مواقع بحرانی بیشتر اتفاق می‌افتد، زیرا خانواده‌ها در موارد بسیاری تنها به دنبال کاهش بار اقتصادیشان هستند. (به عنوان مثال، ازدواج دختران ١١ تا ١۴ ساله در بنگلادش در سال‌هایی که موج گرما یک ماه به طول انجامید، افزایش چشمگیری داشت).
آب و هوا ما را در مسیر مبارزه با برابری جنسیتی قرار می‌دهد. هدف ما این است که اطمینان حاصل کنیم تاثیر متفاوت بحران آب و هوا بر زنان در کشورهای مختلف تشخیص داده شده و در تمامی سیاست‌گذاری‌ها در نظر گرفته می‌شود.