مرکز خبر- صدور حکم اعدام علیە فعالان مدنی، سیاسی و بە ویژە فعالان حقوق زنان توسط دادگاەهای جمهوری اسلامی افزایش یافتە است و طی روزهای اخیر پخشان عزیزی، روزنامەنگار و مددکار اجتماعی و شریفە محمدی فعال کارگری، بە بهانەهای واهی بە اعدام محکوم شدند و همچنین وریشە مرادی و نسیم غلامی‌سیمیاری نیز با اتهام بغی مواجە شدەاند و با خطر مجازات اعدام روبرو هستند.

امروز شنبه ١٣ مردادماه، در ادامه‌ی واکنش‌‌ها به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی و همچنین اتهام «بغی» علیه وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، بیدارزنی، گروه اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری و کارگران بازنشسته خوزستان با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن صدور احکام غیرقنونی علیه فعالان، اعلام کردند: صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، پس از محکومیت شریفه محمدی و انتساب اتهام بغی به وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری در واقع تلاشی است از جانب حکومت و قوه قضائیه، برای تشدید فشار علیه کارگران، معلمان، زنان، بازنشستگان، دانشجویان، ملت‌های تحت ستم، خانواده‌های دادخواه و... که سال‌هاست از راه‌های گوناگون دنبال شده و به مرحله اجرا گذاشته می‌شود. در واقع حکومت و قوه قضائیه در صددند تا برای ایجاد فضای ترس و وحشت در جامعه و در بین فعالین آن، همچنان جان‌های بیش تری را بگیرند و انسان‌های زیادتری را قربانی کنند.    

در ادامه‌ی این بیانیه آمده است: شریفه محمدی که ۱۴ آذر ماه به خاطر فعالیت‌های کارگری و مدنی بازداشت شده بود بعد از هفت ماه در کمال ناباوری به دنبال یک پرونده‌سازی ساختگی، با اتهام بغی (قیام مسلحانه علیه حکومت) به اعدام محکوم شد.

به گواه همه کسانی که به نحوی با شریفه محمدی در ارتباط بوده‌اند وی تنها یک فعال کارگری مستقل است که در قالب تشکلی از کارگران و فعالین کارگری به نام «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری»، به امر سازماندهی و تشکل‌یابی کارگران کمک می‌کرد. وی را با این بهانه و در واقع ترفند که تشکل یاد شده (کمیته هماهنگی . . .) وابسته به جریان سیاسی مسلحی است که با حکومت در حال جنگ است «باغی» شناخته و با اتهام مجعول و ساختگی «بغی» به اعدام محکوم کردند. با پخشان عزیزی، این زن مبارز و شریف کورد نیز عیناً همین رفتار را کردند. او را نیز که مددکار حوزه زنان آسیب دیده از جریان واپسگرای داعش بود نیز با همین اتهام به اعدام محکوم کردند.

همچنین وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری نیز با همین اتهام در انتظار صدور احکام خود هستند.

فشارهای حکومت و قوه قضائیه، علیه فعالان کارگری و مدنی، البته تنها به این موارد محدود نمی‌شود. این فشارها به ویژه بعد از جنبش«زن، زندگی، آزادی» تشدید شده  به مراحل حادتری رسیده است. تا آن جا که فقط طی چند هفته اخیر تعدادی از فعالین حقوق زنان، در استان گیلان را که برای احقاق حقوق زنان، تلاش و فعالیت می‌کردند بازداشت کرده و به حبس‌های طولانی مدت (در مجموع به ۶۰ سال زندان) محکوم نمودند. عوامل حکومت همچنین تعداد زیادی از فعالان کارگری و معلمان را در سرتاسر ایران بازداشت نموده، راهی زندان‌ها کرده است که ریحانه انصاری‌نژاد، رضا شهابی، حسن سعیدی، داوود رضوی از فعالان کارگری و رسول بداقی، یکی از فعالان صدیق و شجاع معلمان، تنها نمونه‌هایی از آن می‌باشند که به دور از خانواده و فرزندان، در معرض انواع فشارها و بی‌حقوقی‌ها قرار دارند.

واقعیت این است که حکومت و عوامل آن بعد از جنبش«زن، زندگی، آزادی»، در صدد برآمده‌اند تا برای انتقام‌گیری از آن جنبش و به گمان خود ، ایجاد هراس در بین فعالین جنبش‌های اجتماعی و همچنین جلوگیری از ادامه اعتراضات و تحرکات حق طلبانه و رو به گسترش کارگران و زحمت‌کشان، علیه نابرابری، فقر، تورم و گرانی روزافزون و انواع محرومیت‌های اقتصادی و معیشتی، فشار بر فعالین کارگری و اجتماعی را تشدید کرده و با پرونده‌سازی و ایجاد سناریوهای جعلی و ساختگی، آن‌ها را قربانی نماید. اگر چه هیچ جرمی مرتکب نشده باشند.

شریفه محمدی، پخشان عزیزی، وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری،  باید با توسل به سناریوهای مختلف و اتهامات واهی به اعدام محکوم شوند تا حتی‌المقدور، سکوتی قبرستانی در جامعه حاکم شود و شرایط بیش از پیش برای بهره‌کشی از کارگران و قدر قدرتی صاحبان سرمایه، جهت سوداندوزی هرچه بیش‌تر و فزاینده‌تر مهیا گردد.

ما نگران وضعیت شریفه محمدی و دیگر عزیزانی هستیم که با چنین اتهام ظالمانه و غیرانسانی به اعدام محکوم می‌شوند. شریفه محمدی، یک کارگر و فعال کارگری مستقل بود که تا آنجا که برایش مقدور بود وقت و زندگی خود را وقف بهبود شرایط زندگی کارگران و توده‌های محروم و زحمتکش مردم می‌کرد. پخشان عزیزی نیز انسان شریف و متعهدی است که سال‌های زیادی از عمر و جوانی خود را صرف امداد رسانی به زنان آسیب دیده از حملات داعش نموده و هدفی جز خدمت به مردم محروم و ستمدیده در سر نداشت. این عزیزان جرمی مرتکب نشده‌اند که مجبور شوند تاوان آن را با مجازات‌هایی تا این حد سنگین و غیرانسانی بپردازند.

بی جهت نیست که صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی فعال کارگری و پخشان عزیزی با اتهام واهی بغی، تا این اندازه با واکنش مواجه شده است.

ما یقین داریم که هیچ کارگر و انسان شرافتمندی را نمی‌توان یافت که به این اتهامات و احکام ظالمانه اعتراض نداشته باشد.

ما امضا کنندگان زیر، ضمن محکوم کردن احکام ناعادلانه و بغایت ظالمانه اعدام شریفه محمدی و پخشان عزیزی، خواهان نقض احکام غیرانسانی اعدام این عزیزان و آزادی هرچه سریع‌تر آن‌ها از زندان می‌باشیم. آن ها جان‌شان در معرض خطر جدی است. به هر طریق که می‌توانیم صدایشان باشیم و به یاری آن ها بشتابیم.