با افزایش جمعیت هند، تعداد زنان شاغل کاهش یافته است

از آنجایی که هند در آستانه‌ی پیشی‌گرفتن از چین و تبدیل‌شدن به پرجمعیت‌ترین کشور جهان است، حدود ۶٧٠ میلیون زن بدون شغل مانده‌اند. آمار نشان می‌دهد که تنها ٣٩ میلیون زن در مقایسه با ٣۶١ میلیون مرد، شاغل هستند.

مرکز خبر- هند در آستانه‌ی سبقت‌گرفتن از چین در تبدیل‌شدن به پرجمعیت‌ترین کشور جهان است و اقتصاد آن سریع‌ترین نرخ رشد را در جهان دارد. اما تعداد زنان هندی شاغل در حال حاضر در میان ٢٠ کشور با پایین‌ترین نرخ اشتغال زنان است و سال‌هاست همچنان رو به کاهش است.

چالش کاهش نیروی کار نه تنها متوجه زنان است؛ بلکه اگر طبق تخمین‌ها همزمان با افزایش جمعیت، ۶٧٠ میلیون زن بیکار بمانند، اهداف اقتصادی هند نیز با چالش‌های فزاینده‌ای روبه‌رو خواهد شد.

امید است که افزایش سن کار در هند، رشد نیروی کار را در سال‌های آینده افزایش دهد. با اینحال کارشناسان نگرانند که اگر هند نتواند برای اشتغال جمعیت رو به رشد خود، به ویژه اشتغال زنان، اقدام کند؛ این چالش ممکن است به راحتی به یک بحران جمعی تبدیل شود.

شیلا سینگ می‌گوید روزی که استعفای خود را تحویل داد خیس اشک بود. او به مدت ١۶ سال یک مددکار اجتماعی در بمبئی، پایتخت مالی هند بود و عاشق کارش بود. اما خانواده‌اش مدام به او می‌گفتند باید در خانه بماند تا از دو فرزندش مراقبت کند. او سال‌ها در برابر این فشارها مقاومت کرد، اما وقتی متوجه شد که دخترش می‌خواهد ترک تحصیل کند احساس کرد دیگر چاره‌ای ندارد.

سینگ، ٣٩ ساله، گفت: «همه به من می‌گفتند بچه‌هایم مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند و این واقعاً احساس بدی به من می‌داد.»

زمانی که سینگ در سال ٢٠٢٠ استعفا داد، نسبت به همسرش که راننده‌ی ریکشا بود درآمد بیشتری داشت زیرا درآمد همسرش روز به روز در نوسان بود؛ اما هیچ‌کس به او فشار نمی‌آورد که کارش را ترک کند.

سینگ می‌گوید: «دوستانش به او طعنه می‌زدند که با حقوق من زندگی می‌کند. من می‌دیدم که به وضوح هیچ ارزشی برای کار کردن من قائل نیست، پس چه فایده‌ای داشت؟»

خانواده‌ی سینگ دیگر نمی‌توانند بدون درآمد او در بمبئی، که یکی از گران‌قیمت‌ترین شهرهای آسیا است، زندگی کنند. آنها اکنون دارند آماده می‌شوند تا برای پس‌انداز پول به روستای خود بازگردند. سینگ آهی می‌کشد: «اما آنجا برای من هیچ شغلی نیست.»

طبق گفته‌های رزا آبراهام، اقتصاددان دانشگاه «عظیم پریمجی» نرخ اشتغال زنان در سال ٢٠٠۴ به ٣۵ درصد و در سال ٢٠٢٢ به حدود ٢۵ درصد کاهش یافت.

کارشناسان می‌گویند بحران ملی شغل یکی از دلایل این شکاف است، اما باورهای فرهنگی ریشه‌داری که زنان را مسئولین اصلی خانواده می‌بیند و مانند مورد سینگ، برای کار در خارج از خانه به آنها انگ می‌زند نیز بحران را تشدید می‌کند.

مرکز نظارت بر اقتصاد هند (CMIE) که تعریف محدودتری از اشتغال دارد، اعلام کرد که تنها ١٠ درصد از زنان هندی که در سن کار هستند در سال ٢٠٢٢ مشغول به کار یا در جست‌وجوی کار هستند. این بدان معناست که تنها ٣٩ میلیون زن در مقایسه با ٣۶١ میلیون مرد در نیروی کار هند مشغول به کار هستند.