آزار جنسی در فضاهای عمومی الجزایر؛ بیش از ۳۰ درصد زنان هر روز آزار می‌بینند

نتایج یک نظرسنجی از سوی انجمن «TBD Algeria» نشان می‌دهد آزار جنسی در فضاهای عمومی الجزایر به پدیده‌ای گسترده و عادی‌شده تبدیل شده و بیش از ۳۰ درصد زنان این کشور به‌صورت روزانه در معرض آزار قرار می‌گیرند.

جزایر- بر اساس نتایج یک نظرسنجی که از سوی انجمن «TBD Algeria» درباره آزار جنسی در فضاهای عمومی در الجزایر انجام شده، آزار جنسی «به پدیده‌ای عادی و از نظر اجتماعی پذیرفته‌شده تبدیل شده و به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره زنان الجزایری بدل شده است، گویی فضای عمومی از حقوق طبیعی آنان نیست.»

این انجمن با استناد به برخی آمارهای «هولناک» میزان وخامت وضعیت زنان الجزایری را برجسته کرده است. طبق این آمار، ۳۰٫۶ درصد از زنان روزانه در معرض آزار جنسی قرار می‌گیرند، ۲۳٫۳ درصد بیش از یک‌بار در روز، ۲۸ درصد دست‌کم یک بار در هفته، ۱۲٫۱ درصد یک بار در ماه و ۱۱ درصد سالی یک بار آزار را تجربه می‌کنند.

بر اساس گزارش این انجمن، این ارقام به‌روشنی نشان می‌دهد که «آزار جنسی به مکان‌های تاریک یا محله‌های خطرناک محدود نمی‌شود»، بلکه در فضاهای عمومی در دسترس همگان رخ می‌دهد؛ فضاهایی که در این نظرسنجی بررسی شده‌اند شامل خیابان، اتوبوس، تراموا، تاکسی، قطار، مترو، خودروهای اینترنتی و اتوبوس‌های حمل‌ونقل دانشجویان هستند.

انجمن «TBD Algeria» همچنین تأکید کرده است که بیشتر زنانی که در معرض آزار جنسی قرار گرفته‌اند، با حالتی از یخ‌زدگی، سکون و ناتوانی در واکنش با این وضعیت برخورد کرده‌اند؛ واکنشی که به‌عنوان یک پاسخ طبیعی بدن انسان هنگام احساس خطر شناخته می‌شود. به این وضعیت، سرزنش قربانی به جای عامل آزار و همچنین ترس از رسوایی نیز افزوده می‌شود.
این انجمن می‌گوید: «از میان ۱۸۷۶ زنی که مورد آزار قرار گرفته‌اند، ۶۰ درصد دچار حالت یخ‌زدگی شده‌اند که یک واکنش عصبی رایج در موقعیت‌های خطرناک است؛ در این حالت بدن تلاش می‌کند از خود محافظت کند.»

بر اساس نتایج این نظرسنجی، بیشتر آزارگران مردان بزرگسال هستند و در مقایسه، سهم نوجوانان کمتر است؛ به‌طوری‌که افراد زیر ۱۹ سال تنها ۲۴ درصد از آزارگران را تشکیل می‌دهند و بقیه عمدتاً در بازه سنی ۲۰ تا ۴۵ سال قرار دارند که اکثریت قاطع را شامل می‌شوند.

این انجمن همچنین اعلام کرده است که آزار جنسی پیامدهای بسیار سنگینی بر زندگی قربانیان گذاشته است؛ به‌گونه‌ای که برخی به دلیل این رنج‌ها، تحصیل یا کار خود را رها کرده‌اند. افزون بر آن، بسیاری از آنان به بیماری‌های روانی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و افسردگی دچار شده‌اند. حدود ۲۰ درصد از پاسخ‌دهندگان احساس نفرت و انزجار از این پدیده را ابراز کرده‌اند، ۱۳٫۲ درصد از ترس و ناامنی گفته‌اند، ۹ درصد از خشم، ۶٫۳ درصد از شوک و بهت و ۳ درصد از احساس شرم سخن گفته‌اند.

این انجمن عوامل متعددی را به‌عنوان دلایل سکوت قربانیان، با وجود فاجعه‌بار بودن وضعیت و تبدیل شدن آزار جنسی به یک آفت اجتماعی، برشمرده است؛ از جمله «شرم» و «حیا». به‌گونه‌ای که بیش از ۸۵٫۳ درصد از قربانیان آزار جنسی هیچ شکایتی ثبت نمی‌کنند، با آنکه دولت الجزایر سازوکارهایی برای تسهیل ثبت شکایت فراهم کرده است.

انجمن «TBD Algeria» در پایان این نظرسنجی، با خطاب قرار دادن قربانیان، از آنان خواسته است سد سکوت و ترسی را که مانع گزارش می‌شود، بشکنند؛ چراکه هر دانشجویی که به‌دلیل آزار جنسی از تحصیل یا کار بازمی‌ماند، ضربه‌ای جدی به اقتصاد کشور، آینده و رؤیاهای آن وارد می‌کند.