آزادی منیژه صدیقی پس از اعترافات اجباری

منیژه صدیقی، فعال حقوق زنان در افغانستان پس از برگزاری نشست خبری سازمان‌دهی شده که به صورت اعترافات اجباری بود و از یکی از شبکه‌های تلویزیونی این کشور پخش شد، از زندان پلچرخی آزاد شد.

مرکز خبر- براساس گزارشات منتشر شده، منیژه صدیقی، فعال حقوق بشر، فعال حقوق زنان و عضو «جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان» روز شنبه ١٨ فروردین‌ماه، تنها دو روز پس از انتشار اعترافات اجباری در یک نشست خبری سازمان‌دهی شده که در یکی از شبکه‌های تلویزیونی این کشور پخش شد، پس از هفت ماه بازداشت از زندان پلچرخی آزاد شد.

منیژه صدیقی، از اعضای «جنبش خودجوش زنان افغانستان» روز پنج‌شنبه شب ۱۶ فروردین «۴ آوریل» در یک نشست خبری سازماندهی‌شده که از شبکه‌ی طلوع‌نیوز پخش شد ظاهر شد و گفت: «در زندان شکنجه نشده‌ام. وضعیت سلامتم خوب است. هر وقت که بیمار بودم، شب یا روز، پیش پزشک رفته‌ام. غذایم خوب است».

منیژه صدیقی در این نشست خبری برنامه‌ریزی‌شده، از طالبان خواست تا آزادش کنند. او گفت: «من فقط می‌خواهم که تا عید به پیش خانواده‌ی خود برگردم. می‌خواهم من را آزاد کنند، به این خاطر که بی‌گناه هستم.» وی افزود تنها جرم‌اش شرکت در اعتراضات علیه طالبان است، او به این دلیل هفت ماه را در زندان گذرانده است.

در پی این نشست خبری منیژه صدیقی که یادآور اعترافات اجباری زندانیان در زندان‌های جمهوری اسلامی بود، «جنبش زنان برای صلح و آزادی» افغانستان اعلام کرد که طالبان برای «فریب اذهان عمومی» منیژه صدیقی را وادار به اعتراف کرده‌اند.

همچنین «جنبش خودجوش زنان افغانستان» با انتشار بیانیه‌ای گفت براساس قوانین داخلی و بین‌المللی، اعتراف اجباری فاقد اعتبار بوده و نوعی جرم محسوب می‌شود و نوشت: طالبان بار دیگر با سفیدنمایی جنایت‌ها و رفتارهای خشونت‌آمیزشان در برابر زنان افغانستان که همیشه با رویکرد شلاق، لت وکوب و زندانی کردن همراه بوده، این بار منیژه صدیقی، عضو این جنبش را وادار به اعتراف اجباری کردند که گویا شکنجه نشده است.

گفتنیست منیژه صدیقی، فعال حقوق بشر در افغانستان، نهم اکتبر ۲۰۲۳ در شهر کابل ناپدید شد. نیروهای طالبان بعداً اعلام کردند که او در بازداشت آن‌ها است. منیژه صدیقی ۵ دسامبر به زندان پلچرخی در شرق کابل که معمولاً زندانیان خطرناک آنجا نگهداری می‌شوند، منتقل شد.

روز دوشنبە ٧ اسفندماە، نهاد همیاری افغانستان اعلام کرد منیژه صدیقی، از سوی دادگاه طالبان به دو سال حبس تنفيذی محکوم شده است.

برخلاف گفته‌های این فعال حقوق زنان که مشخص نیست در چه شرایطی صورت گرفته است، رسانەهای افغانستان اعلام کردند منیژە صدیقی در مدت زمان بازداشت بە مدت یک هفته به‌دلیل وضعیت وخیم سلامتی در شفاخانه‌ی امنیت طالبان بستری بوده است و نهادهای حقوق بشری نیز از وضعیت نامساعد جسمانی و روانی این فعال حقوق زنان خبر داده بودند.

پس از انتشار خبر آزادی منیژه صدیقی، روز گذشته یک‌شنبه ١٩ فروردین‌ماه، اعضای جنبش اعتراضی زنان موسوم به «جنبش زنان پنجره‌ی امید» ضمن قدردانی از آزادی منیژه صدیقی، فعال حقوق زن پس از هفت ماه از زندان طالبان، از جامعه‌ی جهانی خواستند تا بر طالبان فشار آورده و «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را پایان دهند.

این زنان معترض، با انتشار اعلامیه‌ای در حساب کاربری خود در ایکس(توییتر سابق) با اشاره به اینکه منیژه صدیقی، به جرم سوزاندن عکس رهبر طالبان، زندانی و شکنجه شده است، از آزادی این فعال حقوق زن ابراز خوشحالی کرده و با تأکید بر اینکه «این اقدام طالبان کافی نیست، زیرا هنوز هم زنان به عنوان نیمی از جامعه‌ی افغانستان از حقوق اساسی و انسانی خود محروم هستند»، از جامعه‌ی جهانی، نهادهای حقوق بشری، سازمان ملل متحد و کشورهای منطقه خواستند «به جای تعامل با طالبان، فشار مضاعفی را به این گروه افراط‌گرا وارد نموده تا این گروه به حقوق زنان تن داده و دست از جنایت و ظلم بردارند تا به آپارتاید جنسیتی در افغانستان خاتمه داده شود.»