مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعید شده به زندان سمنان با نوشتن نامه‌ایی از زندان به تبیین مواضع خود در انتخابات پیش رو پرداخته است. اکبری منفرد در حالی دوازدهمین سال از دوران محکومیت خود را سپری می‌کند که تاکنون بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بسر برده است.

 

مرکز خبر – به گزارش خبرگزاری هرانا، مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعید شده به زندان سمنان با نوشتن نامه‌ای از زندان به تبیین مواضع خود در انتخابات پیش رو پرداخته است.

 

متن کامل نامه‌ی مریم اکبری منفرد به شرح زیر است:

"تحریم انتخابات نمایشی و رای من سرنگونی! این صدای من است از پشت میله‌های زندان سمنان با بدترین شرایط انسانی، هم طنین صدای ۳۳ ساله مادارن دادخواه ۶۷ و همراه با مادران دادخواه ۹۸.

‏آنچه در تابستان ۶۷ اتفاق افتاد، پایان نیافت، آغازی بود برای کشتار که سکوت و بی عملی، تداومش آبان ۹۸ را رقم زد و خون‌های بیشتر را ریخت. اما آنچه الآن رقم زده می‌شود خروش همان خون‌های ریخته شده است، طنین صدای مادران ۶۷ است که در خفا و در تنهایی خود به جای مزار فرزندانشان بر تلی از خاک رو به روی قاب عکس‌هایی که فرزندانشان را برای همیشه جوانان با طراوت نگه داشته بود و اکنون آن صدا از گلوی مادران ۹۸ و ۹۶ گوش فلک و شب پرستان را کر می‌کند.

بله ما طنین همان صداییم که هر رایی، شریک قتل و پرپر کردن جوانان این وطن است…. ‏اینک صف مردم و ضد مردم با خط سرخ خون شهیدانمان از هم جدا شده است. ‏دود و دم وسط بازها و نان به نرخ روز خوران در هر کسوتی خوابید و دست‌هایشان رو شده است ولی افسوس که در سایه‌ی خیانت همین دلواپسان مخفی نظام، رسیدن به این نقطه با جان‌های شیفته‌ی بهترین فرزندانمان گره خورد. اینبار اما مردم ایران عزمشان جزم است و صدایشان رساتر از هر سال.

‏تحریم انتخابات یک وظیفه‌ی ملی و تاریخی است که صبح آزادی را نزدیک می‌کند. ‏گوش کنید این طنین صدای یک انقلاب است که روز جمعه با مهر عدم مشروعیت به این نظام می‌رود که آزادی را هرچند سخت از دل شکنجه‌ها و اعدام‌ها و خونابه‌های زخم عزیزانمان بیرون بکشد. ‏بازی خیمه‌ شب بازی حکومت، رسواتر از آن است که دست و پا زدن‌هایشان کاری از پیش ببرند.

‏از پس سیم‌های خاردار و دیوارهای بلند زندان فریادم را هم‌طنین با مردم ایران می‌کنم.
‏از آن ماست پیروزی
‏از آن ماست فردا

‏مریم اکبری منفرد / ‏خردادماه ۱۴۰۰ / ‏زندان سمنان."