ایجاد رعب و وحشت؛ هدف جمهوری اسلامی از افزایش اعدام‌ها
حکومت جمهوری اسلامی به عنوان حکومتی دیکتاتوری یکی از کشورهایی است که بیشترین تعداد اعدام را نسبت به جمعیت دارد و هدف این حکومت خاموش کردن انقلاب خلق‌های ایران و ایجاد رعب و وحشت میان شهروندان است.
لارا گوهری
مهاباد - ایران بالاترین نرخ سرانه‌ی اعدام به نسبت جمعیت را داراست و به همراه چین در صدر کشورهایی قرار دارد که از اعدام به عنوان ایجاد رعب و وحشت و همچنین ساکت کردن و خفه کردن صدای آزادی‌خواهان و برابری‌طلبان استفاده می‌کند.
پس از خیزش انقلابی خلق‌های ایران «زن زندگی آزادی»، جمهوری اسلامی موجی جدید از اعدام‌ها را با سرعت زیاد و در سکوت شروع نموده است که همانند چهار دهه حاکمیتش بر ایران کوردها، بلوچ‌ها و عرب‌ها بیشترین قربانیان آن هستند.
ماشین اعدام جمهوری اسلامی در ماه اخیر چنان ترمز بریده است که تنها در یک هفته از اردیبهشت‌ماه امسال بیش از ۵۰ زندانی سیاسی و جرائم عمومی را اعدام و احکام اعدام برخی دیگر از زندانیان همه را نگران کرده است.
حاکمیت از اعتراضات اخیر معلمان، کارگران، زنان، دانشجویان، خانواده‌های دادخواه، دانش‌آموزان و تمام خلق‌های ایران ترسیده است و مقاومت زنان مخالف حجاب اجباری را نمی‌تواند در هم بشکند و اعتصابات کارگران شرکت‌های نفت، گازو پتروشیمی فشاری چند جانبه به روح سیاه این دیکتاتوری وارد کرده است.
ای نظام کە اکنون بیش از هر زمان دیگری به سقوط نزدیک است قصد دارد با ایجاد رعب و وحشت و نهادینه کردن احساس ضعف در مبارزان و آزادی‌خواهان آن‌ها را از مبارزه دلسرد کرده و به حاشیه براند به همین علت از شروع قیام خلق‌های ایران، از بازداشت، شکنجه، احضار و اخطار و احکام سنگینی همانند اعدام استفاده کرده است. شدت گرفتن اعدام‌ها همانند زهرچشم گرفتن از معترضان به حکومت و صدا را در نطفه خفه کردن به نظر می‌رسد اما خشم مردم بیشتر از هر زمانی بر ترس القایی حکومت غلبه می‌کند و آتش مبارزه و مقاومت را شعله‌ورتر کرده است.
جمهوری اسلامی اعدام‌ها را از جرایم عمومی همچون مواد مخدر شروع کرده است تا هم قدرت‌نمایی کرده باشد و هم مردم نتوانند به حکم چنین مجرمانی اعتراض کنند و به لحاظ روانی این مجازات را قابل پذیرش نماید. اما حقیقت این است نوع جرم هرگز نمی‌تواند توجیهی برای مجازات اعدام باشد. اما اکثر سازمان و اپوزیسیون‌ها در داخل و خارج کشور در برابر صدور و اجرای حکم اعدام برای جرایم عمومی سکوت اتخاذ کرده‌اند.
از آن‌جا که از دیدگاه مردم اعدام نوعی قتل حکومتی و نقض حق زندگی است افراد بسیاری همچون خانواده‌ی دادخواه جانباختگان خیزش «زن زندگی آزادی» و خانواده‌ی اعدامی‌های پیشین، در صفحات اینستاگرامی و توییتری خود مطالبی را برای جلوگیری از اعدام‌ها منتشر کرده‌اند و شهروندان معترض در توییتر با ترند کردن هشتگ‌هایی مانند «#زمین گرده، #همه باهم هستیم، #نه به اعدام و ... » در حال اعتراض و نشان دادن جنایت جمهوری اسلامی به دنیا هستند.
فرزانه برزه‌کار مادر عرفان رضایی نوایی از جانباختگان اعتراضات سراسری در آمل ، در یک استوری در حساب کاربری خود در اینستاگرام در اعتراض به این اعدام‌ها نوشته است: «بعد از کشتن پسرم تنها امیدم برای دادخواهی به شما مردم شریف ایران بوده است. جان صدها نفر از ما در خطر است، کنار هم باشیم و اجازه ندهیم زندگی جوان‌های بیشتری را از ما بگیرند.#همه باهم هستیم.»
در روژهلات کوردستان نیز خانواده‌ی جانباختگان با انتشار عکس و مطالب اعتراضی به اعدام‌ها، نارضایتی خود را نشان دادند، چرا که با شروع سال میلادی آمار اعدام شدگان کورد چیزی در حدود ۳۴ درصد اعدامی‌های ایران در سه ماه اخیر است که ۳ نفر از آن‌ها سیاسی و ۴۵ نفر دیگر به دلایل عمومی همچون سرقت ، قتل عمد و مواد مخدر بوده است. بیشترین اجرای حکم اعدام کوردها بر اساس آمار در زندان مرکزی اورمیه اجرا شده است.
اکنون نیز بازداشت شدگان در رابطە با حوادث خانە اصفهان در معرض خطر اعدام قرار دارند و خانوادەهای این افراد و همەی خانوادەهای جانباختگان خیزش ژن ژیان آزادی خواستار جلوگیری از اعدام این افراد هستند.
با شروع سال جدید میلادی تا اوایل ماه مه نزدیک به ۱۹۲ نفر از جمله ۸ زن در زندان‌های ایران اعدام شده‌اند که اکثر آن‌ها به دلیل جرایم مربوط به قتل و مواد مخدر بوده است. دو مرد نیز برخلاف قوانین بین‌الملل به جرم توهین به مقدسات اعدام شده‌اند.