اولین شماره «بامداد بی‌دار»، رسانه زندانیان منتشر شد
نخستین شماره نشریه آنلاین «بامداد بی‌دار» با هدف آگاهی‌رسانی درباره زندانیان اعدام‌شده و زندانیان زیر حکم اعدام در ایران، منتشر شد.
مرکز خبر- اولین شماره نشریه «بامداد بی‌دار»، نشریه‌ای که توسط جمعی از زندانیان سیاسی در ایران، و در ادامه‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» راه‌اندازی شده، منتشر شد. هدف این رسانه، اطلاع‌رسانی درباره وضعیت زندانیان محکوم به اعدام، ثبت روایت‌های پنهان‌مانده از اعدام‌شدگان و مقابله با روایت رسمی حاکمیت در ایران است.
نخستین شماره «بامداد بی‌دار»، روز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه و هم‌زمان با شصت‌ونهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و اعتصاب غذای زندانیان عضو این کارزار در ۴۴ زندان کشور منتشر شد.
مطالب این نشریه که در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، بدون ذکر نام نویسنده و اغلب همراه با تصویرسازی‌های سیاه‌قلم هستند. روایت‌هایی واقعی از زندانیان درباره دوستان و هم‌بندی‌هایی که زیر حکم اعدام‌اند یا اعدام شده‌اند، همراه با تأملاتی درباره خشونت و چرخه‌ی مرگ در زندان‌ها.
دست‌اندرکاران این رسانه می‌گویند که با نوشتن و انتشار روایت‌ها، در حال گسترش دایره‌ی مقاومت از درون سلول‌های زندان تا سطح جامعه‌اند. آن‌ها نه‌تنها مخالف اعدام‌اند، بلکه آن را ابزاری برای تحقیر و سرکوب می‌دانند که دایره‌ی خشونتش فقط زندانی را دربر نمی‌گیرد، بلکه خانواده‌ها، جامعه و حتی زندان‌بانان را هم قربانی می‌کند.
دست‌اندرکاران این رسانه می‌گویند که «ما تصمیم گرفته‌ایم نه‌تنها در سه‌شنبه‌های نه به اعدام فریادمان را بلند کنیم، بلکه با کار فرهنگی، مقاومتی ریشه‌دار بسازیم. جمهوری اسلامی برای ما مرجع داوری نیست؛ نه به اعدام، باور ماست، عهد ماست. ما قلم به دست می‌گیریم، می‌نویسیم و شعاع دایره مقاومت‌مان را از سلول‌های سرد زندان، تا خیابان‌های زنده شهرها گسترش می‌دهیم. هر شماره، هر قدم، این دایره بزرگ‌تر خواهد شد.»
«بامداد بی‌دار» از خانواده‌های اعدام‌شدگان خواسته که با ارسال داستان‌ها و تجربیات خود، در این حرکت مشارکت کنند. آن‌ها تأکید دارند که صدایشان را به گوش همگان خواهند رساند و این رسانه را به ابزاری برای آگاهی، همدلی و مقاومت بدل خواهند کرد.
تمرکز «بامداد بی‌دار» بر مخالفت با مجازات اعدام در تمام اشکالش است. از نگاه آنان، جان هر انسان ارزشمند است و هیچ حکم قضایی حق گرفتن آن را ندارد. این رسانه وعده داده است که در آینده، برنامه‌ها و فعالیت‌های بیشتری را برای تقویت صدای «نه به اعدام» اجرا خواهد کرد.
یکی از مطالب این رسانه، درباره «آیدین»، پسر «شریفه محمدی»، زندانی محکوم به اعدام است. نویسنده در ابتدای مطلب نوشته که آیدین را هرگز ندیده و او را از لابه‌لای واژه‌های شریفه و دلواپسی‌هایش شناخته است.
دست‌اندرکاران این رسانه می‌گویند که داستان رنج خانواده زندانیان، به‌ویژه زندانیان زیر حکم اعدام، یکی از موضوعاتی است که قرار است در بامداد بی‌دار بازگو شود: «قربانیان اعدام تنها کسانی نیستند که جان‌شان گرفته می‌شود؛ هر اعدام، موجی از درد و رنج در دل جامعه می‌پراکند. ما تصمیم داریم با مصاحبه‌هایی صمیمی و واقعی با افرادی که درگیر این حکم هولناک هستند، قصه‌هایشان را بازگو کنیم و صدای این دردها را به گوش مردم برسانیم. با ما همراه باشید تا این داستان‌های ناگفته را فریاد کنیم.»
آن‌ها معتقدند که خشونت اعدام، دایره‌ای فراتر از یک فرد را در برمی‌گیرد و حتی زندان‌بان‌ها نیز قربانی این خشونت می‌شوند. داستان واقعی زندان‌بان‌ها نیز بخشی از مطالب این نشریه است: «اعدام فقط سلب حیات یک زندانی نیست؛ دایره خشونتش فراتر از طناب دار می‌رود و خانواده‌ها، جامعه و حتی زندان‌بان‌ها را در خود فرو می‌برد. این چرخه شوم، خشونت را بازتولید می‌کند و زخم‌هایی عمیق بر جای می‌گذارد. ما در شماره‌های بعدی، از زندان‌بان‌هایی سخن خواهیم گفت که خود قربانی این دایره تاریک شده‌اند.»
دست‌اندرکاران رسانه بامداد بی‌دار تصمیم دارند هر شماره این نشریه را به افراد بیشتری برسانند و حتی صدایشان را به گوش شکنجه‌گران هم برسانند: «ما نه‌تنها در بند، که در هر گوشه این سرزمین، کنفرانس‌ها و نشست‌هایی برگزار خواهیم کرد تا صدای این نشریه، تحلیل‌هایش و پیام‌هایش، طنین‌انداز شود.»
https://drive.google.com/file/d/1J1wXIUTPiyVl82rVnRgZAmBk93YHDO-A/view