اعتصاب غذای گسترده زندانیان ادامه دارد؛ زمان اقدام عملی فرا رسیده است

اعضای زن هیئت مدیره حزب مناطق دموکراتیک (DBP) اعلام کردند که اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در ١٠۴ زندان سراسر ترکیه و کوردستان همچنان ادامه دارد. آنها تصریح کردند: ما خواهان پایان انزوا و شرایط غیرانسانی زندان‌ها هستیم.

مدینە مامداوغلو

آمد-اعتصاب غذای گسترده زندانیان سیاسی در ١٠۴ زندان سراسر ترکیه و کوردستان با خواسته آزادی عبدالله اوجالان و یافتن راه حلی برای مسئله کوردها، وارد هفته دوم خود شد. این اعتصاب غذا که از ٢٧ نوامبر آغاز شده، قرار است تا ١۵ فوریه ادامه یابد. زندانیان سیاسی با اعتصاب غذای دوره‌ای ١۵ روزه، خواهان پایان سیاست‌های انزوا و تنهایی در زندان‌ها هستند. خانواده‌های زندانیان نیز ضمن حمایت از این اعتراض، خواستار برگزاری مذاکرات برای پایان دادن به اعتصاب غذا شده‌اند.

زندانیان سیاسی طی تماس‌های تلفنی با خانواده‌هایشان، هدف از اعتصاب غذای گسترده را تشریح کرده و خواستار حمایت مردمی شدند. آنها مجدداً تأکید کردند تا پاسخگویی به مطالباتشان، اعتصاب غذا را متوقف نخواهند کرد. طی گفت‌وگویی کە با اعضای زن حزب مناطق دموکراتیک (DBP) انجام دادیم، خواستار اقدام فوری مسئولان برای جلوگیری از وخامت اوضاع شدند. آنها ضمن اعلام آمادگی برای برپایی تجمعات و فعالیت‌های مدنی به منظور انعکاس صدای زندانیان، از مقامات دولتی تقاضا نمودند بار دیگر خواستار لغو سیاست‌های انزوا شوند.

 

«خواست زندانیان نمایانگر خواسته‌های عموم مردم است»

یاسمین اوچر، عضو زن هیئت مدیره حزب مناطق دموکراتیک (DBP)، با اشاره به اینکه جامعه دیگر قادر به تحمل سیاست‌های انزوا و جنگ‌افروزی دولت نیست، اظهار داشت: خواسته‌های زندانیان در اعتصاب غذا، نمایانگر خواسته‌های کل جامعه است. وی تصریح کرد که زندانیان برای یافتن راه حل بحران، دست به اعتصاب غذا زده‌اند و ما نیز به عنوان افراد آزاد جامعه مسئولیت داریم تا به این موضوع بپردازیم. وی با تاکید بر اینکه همه احزاب مخالف و مدافعان حقوق بشر باید در این باره سکوت نکنند، اظهار داشت: این اعتراض، واکنشی به سیاست‌های سرکوبگرانه و نابرابری‌های موجود در کشور می‌باشد.

وی افزود: هم در زندان‌ها و هم در امرالی، محدودیت‌ها و فشارهای شدیدی بر زندانیان تحمیل می‌شود که طی ماه‌های اخیر شدت یافته است. علیرغم اینکه زندانیان مسئولیت این اوضاع را برعهده گرفته‌اند، ما نیز می‌توانیم با اتخاذ تدابیر لازم، در جهت یافتن راه حلی برای پایان این بن‌بست گام برداریم. 

وی تأکید نمود: چنانچه اقدام ضروری صورت نپذیرد و سیاست‌های انزوا همچنان ادامه یابد، تاریخ تکرار خواهد شد، همانگونه که در گذشته نیز رخ داده است. لذا مقامات مسئول دولتی، احزاب سیاسی مخالف و سازمان‌های مردم‌نهاد، باید بکوشند تا هرچه سریعتر راه حلی مناسب برای این موضوع بیابند. خواسته‌های زندانیان سیاسی، کاملاً بحق و انسانی بوده و باید در اسرع وقت نسبت به رفع این بحران اقدام شود.

 

«لازم است گام‌هایی برای حل بحران باید برداشته شود»

یاسمین اوچر، با تأکید بر اینکه خواسته‌های کنونی زندانیان، بیانگر مطالبات عمومی جامعه است، تصریح کرد: ما همواره خواهان لغو سیاست‌های انزوا در زندان‌ها بوده‌ایم. باید در اسرع وقت اقداماتی عملی برای پایان دادن به تنفر و خصومت میان مردم و سیاست‌های همسان‌سازی اتخاذ شود. وی در ادامە اظهاراتش افزود: آزادی زندانیان سیاسی و بیمار و اجرای فوری برنامه‌هایی برای یافتن راه‌حل بحران کنونی، امری ضروری است. خواست زندانیان اکنون، خواست تمامی اقشار جامعه است که ما نیز همواره بر آن تأکید داشته‌ایم. اگر قصد داریم در منطقه خاورمیانه به صلح و ثبات برسیم، نخستین گام، پایان دادن به سیاست‌های انزوا و سرکوب در زندان‌هاست.

 

«تا پایان ندادن به انزوا، راه حل وجود نخواهد داشت»

یاسمین اوچر در پایان سخنان خود خواستار همبستگی و مبارزه مردمی شد و اظهار داشت: ما تلاش خود را برای برآورده‌سازی مطالبات زندانیان و پایان دادن به اعتصاب غذای آنان ادامه خواهیم داد و این روند را با همراهی مردم پیش خواهیم برد. تا زمانیکه سیاست‌های انزوا در امرالی پایان نیابد، اقدامات دولت نمی‌تواند راه‌حلی مؤثر باشد و صرفاً باعث تشدید اوضاع می‌شود. وی ادامه داد: در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم که یافتن راه‌حل و ایجاد صلح چه تأثیر مثبتی بر جامعه داشته است. برای برقراری صلح باید تلاش کرد.

 

 

«برای دستیابی بە زندگی برابر و آزاد باید انزوا برداشته شود»

گوورجین ارس،عضو هیئت مدیره حزب مناطق دموکراتیک(DBP)، در واکنش به سیاست انزوای جاری در زندان‌ها گفت: در مورد عبدالله اوجالان، انزوای شدیدی اعمال می‌شود؛ به طوری که نه وکلای ایشان و نه خانواده‌شان برای ماه‌ها امکان ملاقات نداشته‌اند. گوورجین ارس با بیان اینکه بزرگترین هدف ما به عنوان زنان کورد، تضمین آزادی فیزیکی عبدللە اوجالان است، افزود: این سیاست انزوا چیزی جز بی ثباتی و جنگ برای جامعه به ارمغان نمی‌آورد. وی خواستار پایان دادن به انزوا شد و گفت: دروازه‌های امرالی باید باز شود تا مردم بتوانند به طور برابر و آزاد زندگی کنند.

 

«زنان باید نقش محوری در لغو انزوا داشته باشند»

گوورجین ارس ضمن ابراز حمایت کامل از اعتصاب غذای زندانیان، اظهار داشتند: ما مطالعات و بررسی‌های لازم در خصوص این موضوع انجام داده‌ایم. هم‌اکنون اعتصاب غذا در زندان‌ها ادامه دارد و لازم است کە ما در برابر آن سکوت نکردە، بلکه باید صدای اعتراض زندانیان را به گوش مسئولان برسانیم. وی افزود: ما از این حرکت اعتراضی زندانیان حمایت می‌کنیم و آماده هستیم تا با تمام توان در کنار آنان باشیم و حامی صدای ایشان باشیم. مردم نیز باید از این اعتراض پشتیبانی نمایند. گوورجین ارس تصریح نمود: علیرغم سختی‌ها و مشکلات، زندانیان وظیفه سنگین رهبری این حرکت را برعهده گرفته‌اند و ما نباید آنان را در این مسیر دشوار تنها بگذاریم. بر ماست که در صف مقدم این مبارزه حاضر باشیم و به عنوان زنانِ کورد، نقش حمایتی و رهبری خود را ایفا نماییم. پایان بخشیدن به اعتصاب غذا در دستان ماست و باید با تمام توان برای آن مبارزه و تلاش کنیم.