مرکز خبر - لیندا پس از تحمل بیش از یک دهه زندگی مشترک آزاردهنده، به پناهگاهی در حومه پریشتینا پایتخت کوزوو فرار کرد. این پناهگاه، فضای امنی است برای بازماندگان کشوری که مدت‌ها زندگی زنان آن توسط خشونت خانگی ویران شده بود.

این زن ۳۷ ساله به خبرگزاری فرانسه گفتە است: «یک بار همسرم آنقدر من را کتک زد که سه انگشتش شکست، تمام بدنم خونریزی می‌کرد. او به شدت حسود است. با من مانند یک خدمتکار رفتار می‌کند. همیشه می‌گوید: تو مال منی، فقط مال من.»

به گفته‌ی مدیر پناهگاه، زانا حمیتی، واحد آنها بخشی از یک شبکه‌ی تحت حمایت دولت است که برای کمک به زنان برای رهایی از روابط آزاردهنده تاسیس شده و تنها در سال گذشته به حدود ۱۵۰ قربانی پناه داده است.

فرهنگ مردسالارانه‌ی کوزوو، استرس و مشکلات پس از سانحه‌ی مرتبط با جنگ و همچنین سیستم حقوقی ضعیف آن باعث شده است که خشونت خانگی عمیقا در فرهنگ آنها ریشه بدواند.

اواخر سال گذشته، سانحه‌ی تیراندازی به لیریدونا آدماج، مادر دو فرزند این موضوع را بار دیگر به سرتیتر خبرها تبدیل کرد. گفته می‌شود همسرش به یک قاتل پول داده بود تا او را به قتل برساند.

این قتل، خشم شدیدی را در سراسر کوزوو برانگیخت و منجر به اعتراضاتی شد که در آن مردم خواستار اقدام فوری علیه خشونت مبتنی بر جنسیت شدند.

پلیس کوزوو در سال گذشته ۱۱۰۰ مورد خشونت مبتنی بر جنسیت را ثبت کرده است. بسیاری این آمار را دست کم گرفته‌اند. همسر ادماج و سه مظنون دیگر، پس از حادثه دستگیر شدند و همچنان در بازداشت به سر می‌برند.

حامیتی گفت: «ما هنوز در جامعه‌ی مردسالاری به سر می‌بریم که در آن گفتمان مردانه غالب است. جامعه‌‌ی ما جنگ، تروما و شرایط دشوار زندگی را پشت سر گذاشته است.»

اما زنان همچنان جان خود را بر اثر خشونت خانگی از دست می‌دهند. از سال ۲۰۱۰ تاکنون، ۵۴ زن‌کشی در این کشور که تنها ۱.۷ میلیون نفر جمعیت دارد، انجام شده است.

لولجتا دمولی از مرکز مطالعات جنسیتی کوزوو گفت: «به عقیده‌ی من روند زن‌کشی روز به روز در حال افزایش است.»

سال گذشته پلیس بیش از ۱۱۰۰ مورد خشونت مبتنی بر جنسیت را ثبت کرد، اما ناظران حقوق بشر متقاعد شده‌اند که این تعداد تنها کسری از سوء‌استفاده واقعی را نشان می‌دهد.

لئونیدا ملیقاج از گروه مدافع قیکا گفت: «این ارقام منعکس‌کننده‌ی تمام حقیقت نیستند.»

دولت برای مبارزه با این بلای خانمان‌سوز، طرح اشتغال زنان قربانی خشونت خانگی را راه‌اندازی کرده است. وزارت دارایی ۷۰ درصد از حقوق آنها را در طی شش ماه یارانه پرداخت خواهد کرد.

این اقدام، به دنبال افزایش تعداد زنانی است که در سال‌های اخیر به پست‌های ارشد دولتی انتخاب شده‌اند، به طوری که پس از استقلال کوزوو از هفت رئیس‌جمهور، دو نفر زن بوده‌اند.

اما به گفته‌ی زنان کوزوو، چالش‌های پیش‌رو همچنان بسیار زیاد است و مردان همچنان مالک اکثر دارایی‌ها و سنت‌های عمیقا ریشه‌دار هستند. این چالش‌ها به‌ویژه در مناطق روستایی به چشم می‌خورد که زنان آن برای زندگی در خانه با خانواده‌ی خود تحت فشار هستند.

منبع: خبرگزاری فرانسه

مریما، یک زن خانه‌دار ۵۷ ساله است. او در حاشیه‌ی تظاهرات اخیر گفت: «احترام و برابری جنسیتی در کوزوو واقعا در حد صفر است.»

وی افزود: «اکنون ضروری شده است که مبارزه را از همان مهدکودک آغاز کنیم.» ویوسا عثمانی، رئیس جمهور کوزوو، در سخنرانی سالانه‌ی خود در پارلمان گفت: «تبعیض جنسی تقریباً در همه جای جهان وجود دارد.»

او می‌گوید: «تقریباً هر زنی در زندگی مصداقی از آن را تجربه کرده است، به طرق متفاوت.» اما برنامه‌های حمایتی مشابه پناهگاه در پریشتینا در حال پیشرفت هستند.

پس از نقل مکان به این مرکز، لیندا - که نامش را برای محافظت از او تغییر داده‌ایم - توانست شغلی پیدا کند و بعداً با کمک خانواده‌اش یک آپارتمان کوچک خرید.

اما او همچنان در حال مبارزه برای حفظ حضانت فرزندانش در یک پرونده‌ی قضایی، در مقابل همسر سابقش، است. ترس از انتقام از سوی همسرش، همیشه و همه‌‌جا با او همراه است.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «همسر سابقم هرگز مرا تنها نخواهد گذاشت. چه کسی می‌داند، شاید سرنوشت من هم مانند لیریدونا به پایان برسد.»

 این مقاله توسط خبرگزاری فرانسه تهیه شده است. برای اطلاعات بیشتر به AFP.com مراجعه کنید.