مرکز خبر- ماه اکتبر در لهستان دولت اعلام کرده که قانون جنجالی ممنوعیت تقریباً کاملِ سقط جنین در این کشور از نیمه‌ی شب چهارشنبه اعمال شده است.

پس از اعلام اجرای این حکم، گروه‌هایی با نادیده گرفتن محدودیت‌های مربوط به کرونا در ورشو تظاهراتی برپا کردند. برخی با تکان دادن پرچم‌های قرمز و برخی پلاکاردهایی با عنوان "انتخاب آزاد ، نه ترور" را به همراه داشتند.

شهردار ورشو، رافاژ ترزاسکوفسکی، با انتشار توئیتی مخالفت خود را با این اقدام اعلام کرد و زنان را به رد تصمیم در خیابان‌ها فرا خواند.

رهبران جنبش اعتصاب سراسری زنان که با این ممنوعیت مخالف بودند، در حرکتی همانند جنبش زنان آرژانتین که برای قانونی کردن سقط جنین کمپین موفقیت‌آمیزی داشتند، روسری سبز پوشیدند.

در همین راستا گروهی از زنان تشکلی به نام «سقط جنین خوادخواسته‌ی بدون مرز» راه‌اندازی کردند. این گروه تاکنون به ۲۲۰۰ زن کمک کرده تا به اطلاعات، بودجه و ابزار لازم برای سقط خودخواسته امن دسترسی پیدا کند. چه از طریق خرید اینترنتی قرص‌های سقط جنین و چه از طریق تسهیل سفر زنان به کشورهایی که قوانین منع سقط خودخواسته ندارند.

در این شرایط اما پاندمی کرونا رخ داد و اولین اتفاقی که افتاد بسته‌شدن مرزها در اروپا بود.

این استمرار فعالیت‌های شبکه از آنجا بود که کنشگران به زنان کمک می‌کردند تا قرص‌های سقط جنین خودخواسته را اینترنتی سفارش بدهند یا برای آنها اسناد و مدارک پزشکی اضطراری جور می‌کردند تا بتوانند محدودیت‌های قرنطینه را دور بزنند و سفر کنند. برای زنان زیر ۱۲ هفته، از طریق اینترنت قرص سفارش داده می‌شود تا در خانه مصرف کنند. برای سقط جنین خودخواسته در هفته‌ی چهاردهم بارداری زنان می‌توانند به آلمان سفر کنند. تا هفته‌ی ۲۲ هلند و تا هفته‌ی ۲۴ انگلیس مقصد زنان لهستانی برای دسترسی به سقط خودخواسته امن و قانونی است.

 

در لهستان پزشک یا هر کس دیگری که سقط جنین غیرقانونی را تسهیل کند به مجازات تا ۳ سال حبس محکوم می‌شود. سازمان سقط جنین خودخواسته بدون مرز توضیح می‌دهد که خدمات خود (سفارش قرص، گرفتن وقت دکتر، یا برنامه‌ریزی سفر، …) را به طور غیرمستقیم به زنان ارائه می‌کنند و به همین ترتیب از پیگرد قانونی در امان می‌ماند. این فعالیت‌ها پرخطر به نظر می‌رسد اما کلارک توضیح می‌دهد: «ما یک خط تلفن حمایتی در لهستان داریم که توسط Kobiety w Sieci مدیریت می‌شود. وقتی که افراد با این شماره تماس می‌گیرند، به سازمان‌های دیگر عضو شبکه در خارج از لهستان وصل می‌شوند و خدماتی که نیاز دارند را دریافت می‌کنند.»

دیوبان یکی از فعالان حوزه‌ی زن و از اعضای این گروه می‌گوید: «روزهای ابتدایی قرنطینه، شدیدا اضطراب‌آور بود. اما جمع شدیم و به سرعت مشکلات را حل کردیم. بدون شبکه‌ی بدون مرز، همه‌چیز به مراتب دشوارتر می‌شد. واقعا احساس پیروزی به شما دست می‌دهد. اینکه آخر هفته از راه می‌رسد و می‌دانید ۴ نفر موفق شده‌اند به برلین بروند و به بارداری ناخواسته‌ی خود پایان بدهند و یا تعداد زیاد دیگری در لهستان به قرص سقط خودخواسته دسترسی پیدا کرده‌اند. با وجود قوانین احمقانه، سرکوبگر و مردسالار این زنان کار خود را انجام داده‌اند.»