انتظارات زنان از سال ٢٠٢۴: صلح، آزادی، رفاه و عدالت

در پاسخ به این سوال که «زنان از سال ٢٠٢۴ چه انتظاراتی دارند؟»، زنان آمدی با جلب توجه به بحران اقتصادی و خشونت علیه زنان، انتظارات خود را برای برقراری صلح، ایجاد عدالت و کسب آزادی‌های اجتماعی بیان کردند.

 

مدینه مامداوغلو

آمد - سال ٢٠٢٣ با وقوع حوادثی همچون زلزله، سیل و سایر بلایای طبیعی، برگزاری انتخابات عمومی کشور، افزایش آمار قتل‌های ناموسی زنان، تشدید بحران اقتصادی و گسترش مبارزات مردمی علیه آن مواجه بود. این سال با حملات و درگیری‌های شدیدی همراه بود که منجر به محدودیت فضای فعالیت اجتماعی زنان و کودکان و به خطر افتادن دستاوردهای آنان شد. بحران گسترده اجتماعی و اقتصادی کشور تمام عرصه‌های زندگی شهروندان را تحت تأثیر قرار داد. ما به عنوان خبرگزاری نوژن‌ها، میکروفون‌های خود را در اختیار زنان قرار دادیم و از آنها پرسیدیم که در پی این بحران‌های گسترده، از سال جدید چه انتظارات و آرزوهایی دارند.

زنان با اشاره به تشدید بحران اقتصادی و افزایش خشونت‌ها علیه زنان، اظهار داشتند که در سال ٢٠٢٣ حتی یک لحظه آرامش نداشته‌اند. این زنان که آرزوی یک زندگی آرام، دور از خشونت و پر از صلح و رفاه را برای سال ٢٠٢۴ داشتند، تأکید کردند که ایجاد یک دنیای بدون خشونت علیه زنان امکان‌پذیر است و مبارزات زنان در راستای دستیابی به این هدف در سال آینده نیز با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت.

 

«خواستار زندگی بدون خشونت و استثمار هستم»

عایشه آلین، یکی از زنان مصاحبه‌شونده، در ابتدا مخالفت صریح خود را با هرگونه خشونت و آزار علیه زنان اعلام نمود و اظهار داشت که «به عنوان یک زن، نمی‌پسندم هم‌نوعانم مورد تعرض و خشونت قرار گیرند.» وی افزود: با وجود این‌که زنان در مقابل این روند نامطلوب توان چندانی برای مقابله ندارند، ولی باز هم در برابر ظلم و ستم برنمی‌آیند. عایشه آلین ادامه داد: رویا و آرزوی من برای سال نو میلادی، دنیایی است بدون خشونت و با سطح بالاتری از رفاه و تحصیلات برای تمامی هموطنان و به ویژه زنان است. وی تأکید کرد که لازم است زنان بیش از پیش مطالعه داشته باشند و  تحصیل کنند و خود را ارتقا دهند تا بتوانند نقش مؤثرتری در توسعه کشور ایفا نمایند.

سپس عایشه آلین با بیان این نکته که در حال حاضر شاهد بحران شدید اقتصادی و معیشتی در کشور هستیم، افزود که خود من نیز با مشکلات زیادی روبرو هستم. وی توضیح می‌دهد که در طول سه سال از گذشت ازدواجم شش بار مجبور به تغییر محل سکونت شده‌ام و اکنون در خانه‌ای با امکانات بسیار محدود زندگی می‌کنیم. وی ابراز امیدواری کرد که بحران اقتصادی کنونی بزودی به پایان برسد و روند تورم و گرانی مهار شود تا بتوانند در شرایط مناسب‌تری امرار معاش نموده و آینده بهتری برای فرزند خود فراهم سازند.

 

«ما خواهان آزادی و صلح هستیم»

جاییده دمیراک، یکی دیگر از زنان مصاحبه‌شونده، به بیکاری گسترده جوانان و عدم توانایی برخی شهروندان برای تأمین اجناس اساسی از جمله نان اشاره کرد. وی خاطرنشان ساخت که قیمت نان در حال حاضر به ١٢ لیره رسیده است. جاییده دمیراک افزود امروزه نه تنها قیمت نان بلکه هزینه تمامی کالاهای اساسی به شدت افزایش یافته است. بنابراین در حالی که تعدادی از مردم می‌توانند هزینه‌های زندگی خود را تأمین کنند، اما افراد بیکار قادر به امرار معاش نیستند. وی با بیان اینکه پسرش نیز بیکار است، آرزو کرد که در سال جدید شاهد پایان بیکاری و جنگ باشیم و در سال پیش روبه آزادی و صلح دست یابیم و دیگر شاهد جنگ و ظلم نباشیم. وی در ادامه سخنانش خواستار رفاه عمومی و پایان درد و رنج مردم شد و تأکید نمود که می‌توان تا صبح درباره بحران اقتصادی و مشکلات موجود سخن گفت، اما متأسفانه نه مصائب ما به پایان می‌رسد و نه دردسرهایمان.

 

«تنها خواسته من  تحقق عدالت است»

هولیا گولش، دیگر مصاحبه‌شونده، بیان داشت: امیدوارم در سال جدید شاهد پایان جنگ و برقراری صلح باشیم. همچنین فرصت‌های شغلی مناسبی برای جوانان فراهم شود تا آنها بتوانند از معضلاتی مانند اعتیاد و فحشا رهایی یابند. وی در ادامه سخنانش افزود: امیدوارم مشکلات اقتصادی حل شده و رفاه و آرامش بر جامعه حاکم گردد. وی تصریح کرد که زندگی بشر ذاتاً زیباست اما متأسفانه انسان‌ها با اعمال خود آن را ویران می‌کنند. هولیا گولش خواستار پایان خشونت علیه زنان و آزار کودکان شد و بیان داشت که دیگر زمان آن فرا رسیده است که عدالت اجتماعی برقرار گردد. وی  معتقد است با برقراری عدالت، زندگی همگان به خوبی و رضایتی همگانی سپری خواهد شد.

 

«آرزو می‌کنم در سال جدید شاهد کشوری بدون خشونت باشیم»

نجلا باتیک، دیگر شرکت‌کننده در این مصاحبه‌ها، بیان کرد: آرزوی کشوری بدون خشونت را برای سال آینده میلادی دارم. امیدوارم نظام آموزشی بهتر و فراهم‌تری برای فرزندانمان فراهم شود تا بتوانند آینده روشن‌تری داشته باشند، زیرا در وضعیت فعلی نه از لحاظ آموزش و نه آینده، برای فرزندانم نمی‌توان امید روشنی متصور شد.

وی با اشاره به وخامت اوضاع معیشتی مردم تشریح کرد: دیگر هیچ کیفیت زندگی باقی نمانده و مردم صرفاً سعی در گذران روزمره دارند. وضعیت اقتصادی نابسامان بوده و روزبه‌روز نگرانی‌ها برای تأمین معاش و نگهداری از فرزندانم افزایش می‌یابد. به باور من یکی از دلایل اصلی افزایش خشونت علیه زنان، بحران اقتصادی است که منجر به ناامیدی و یأس عمومی شده است.

وی با اشاره به تعداد زیاد فارغ‌التحصیلان بیکار و عدم توانایی مالی برخی خانواده‌ها برای تأمین مایحتاج اساسی نظیر غذا و کتاب، سال ٢٠٢٣ میلادی را از منظر بهداشت، درمان و وضعیت معیشتی مردم بسیار نامساعد توصیف کرد. وی افزود بر اثر وقوع زلزله در این سال، شغل خود را از دست داده‌ام. وی سال گذشته میلادی را از هر جهتی بحرانی و نامطلوب ارزیابی نمود و ابراز بی‌تفاوتی نسبت به آینده و عدم انتظار مثبت از سال جدید کرد.

 

«ما باید در برابر هر مشکلی مقاومت کنیم»

یکی از شهروندان به نام آوژین آتار در مصاحبه‌ با ما، سال ٢٠٢٣ میلادی را برای خود بسیار دشوار و پرمشقت توصیف نمود. وی اشاره کرد که طی این مدت بارها و به اشکال گوناگون با مشکلات و سختی‌های فراوانی روبرو بوده است. وی بیان داشت علی‌رغم تمامی فشارها و مصائب ناشی از خشونت‌های مردانه و بحران شدید اقتصادی، همواره با ایمان و اعتقاد راسخ به پیش رفته‌ام و به عنوان یک زن، همیشه سعی در حفاظت از خود در برابر آسیب‌های اجتماعی داشته‌ام.

این شهروند که دانشجو نیز می‌باشد، اظهار داشت: در طول سال گذشته برای یافتن شغل تلاش بسیاری کردم و روزهای دشواری را پشت سر گذاشتم و اکنون در جایی مشغول به کار شده‌ام. وی در ادامه سخنانش خواستار آزادی و آسایش همه زنان شد و تأکید کرد که تا زمانی که حتی یک زن نیز آزاد نباشد، باید مبارزه برای تحقق این هدف ادامه یابد. وی بحران اقتصادی و خشونت علیه زنان را پدیده‌های همیشگی دانست و تأکید کرد که مهم، نحوه مقابله زنان با این معضلات است. این شهروند مقاومت و پایداری در برابر سختی‌ها را مهم‌ترین ویژگی در زندگی دانست و خواستار ادامه مبارزات زنان تا ریشه‌کنی کامل خشونت و کشتار آنان شد.