زهرا شنگالی

٢٣ دسامبرنخستین سالگرد نسل‌کشی دوم پاریس بود. حکومت متوحش ترکیه حمله‌ای جدید علیه مردم شمال شرق سوریه آغاز کرد. این حملات وحشیانه همچنان ادامه دارد. این حمله بخشی از اعلام جنگ دولت ترکیه متجاوز است که برای سال‌ها ادامه داشته است. از روزی که مردم روژآوای کوردستان در ١٩ ژوئیه ٢٠١٢ خودمدیریتی را اعلام کردند، دولت متجاوز ترکیه سیاست استعمارگرانه خود را مبنای نابودی این موجودیت بنا نهاد و این سیاست تا به امروز ادامه داده است.

جنگ علیه روژآوا ١١ سال است بی‌وقفه ادامه دارد. دولت ترکیه با تمام قدرت، از طریق گروه‌های مزدور، ارتش و نیروهای پنهان دولت‌های حاکم حمله می‌کند. در ابتدا گروه تروریستی داعش، تمام نیروهای شبه نظامی که با ذهنیت، شیوه و رفتار دولت ترکیه پرورش یافته بودند، علیه انقلاب روژآوا به راه افتادند. در قالبی جنگ ویژه پلید هرچه به ذهن می‌رسد انجام دادند. این خط ترک‌گرایی نژادپرستانه، هم برای تمام مردم منطقه خطرناک است و هم در سطح وحشتناکی قرار دارد. لازم است در برابر طرحی که برای ترکیه در منطقه به اجرا درمی‌آید، مبارزه‌ای رادیکال‌تر و متحدتر زنان و خلق‌ها آغاز شود. این وظیفه تنها بر دوش مردم شمال شرق سوریه نیست. اگر خلق‌های منطقه تصویر این ترس و خطر را نبینند و از نزدیک احساس نکنند و موضع رادیکالی در برابر آن نگیرند، این طرح علی‌رغم مقاومت موجود تحقق خواهد یافت. زمانی که تحقق بیابد مبارزه دشوارتر می‌شود. برای جلوگیری از این امر از امروز برخاستن در مقابل آن هم وظیفه‌ای روزمره، هم تاریخی و هم وجدانی است.  

 

نیروهای حاکم در منطقه پشت حملات به روژآوا هستند

در ابتدا باید طرح حملات علیه انقلاب زنان و مردم را تنها به عنوان طرح دولت ترکیه نبینیم. این دیدگاه ما را غافل می‌کند و ما نخواهیم توانست تصویر بزرگ این طرح را ببینیم. با قدرت، حمله و سخن دولت متجاوز ترکیه در مقابل انقلاب روژآوا هیچ قدرتی ندارد. پشت هر طرحی علیه شمال شرق سوریه نیروهای بین‌المللی قرار دارند. رهبری این را نیز آمریکا-روسیه برعهده دارند. این حمله با اهداف متعددی انجام می‌شود اما در حال حاضر به‌طور اساسی بر تغییر دموگرافی منطقه تمرکز دارد. به ویژه اگر این طرح را بر روی خاک سوریه و در مسیر ژئوپلیتیک کوردستان پیاده کنند، گام به گام در سراسر منطقه گسترش خواهد یافت.

آنچه اکنون در عفرین، سری کانی، گری سپی و تمام مناطق جنوب روژآوا انجام می‌دهند، نسل‌کشی فرهنگی، نسل‌کشی تاریخ بومی و تغییر دموگرافیک است. تاریخ دولت ترکیه سراسر پر است از این اعمال متجاوزانه. اگر جلوی این طرح شوم گرفته نشود و مقاومت همه‌جانبه اجتماعی آغاز نگردد، تاریخ سلطه‌گران یک‌بار دیگر خود را بر روی این سرزمین‌ها تکرار خواهد کرد. این پروژه برای مردم منطقه اگر یک‌بار ترسناک باشد، برای کوردها سه برابر ترسناک‌تر است. برای زنان نیز در سطح نسل‌کشی می‌باشد. مردم منطقه خوب می‌دانند پشت این حملات این نیروها هستند. حمایت این نیروها از دولت ترکیه، دشمنی دولت ترکیه، نژادپرستی و سیاست نسل‌کشی آن را شدیدتر و خشن‌تر می‌کند.

 

تمام مردم باید متجاوز بودن دولت ترکیه علیه اراده و موجودیت خلق‌ها را ببینند

روژآوا هرچه بیشتر به عنوان یک موجودیت آزاد، با رنگی زنانه و کوردانه خود را با تنوع اتنیک‌ها نشان می‌دهد، دولت ترکیه بیشتر عصبانی می‌شود. این عصبانیت دولت ترکیه دیگر در سطح وحشتناکی قرار گرفته و غیرقابل پذیرش است. هر کس باید متجاوز بودن دولت ترکیه علیه اراده و وجود خلق‌ها را ببیند. بی‌شک هیچ‌کس در برابر این حملات ساکت نمی‌ماند، آنهایی که ساکت‌اند دولت‌های متجاوز هستند. در واقع مردم به این دولت‌ها امیدی ندارند و این دولت‌ها هرگز هم جای امیدواری نخواهند بود. زیرا عظمت انقلاب روژآوا از موجودیت این دولت‌ها و به ویژه دولت ترکیه بزرگتر است. این حقیقتی اثبات شده است. بنیان حکومت‌ها بر قدرت زور استوار است، بنیان خلق‌ها بر قدرت اجتماعی خود استوار است. این دو هرگز در هیچ دوره‌ای از تاریخ با هم سازگار نبوده و نیستند.

دولت نژادپرست ترکیه برای مشروعیت بخشیدن به تجاوز و استعمارگری خود، از سکوت بین‌المللی استفاده کرده و یک‌بار دیگر با بی‌پروایی حملات وحشیانه خود را عملی کرده است. در پایان سال تلاش می‌کند شكست خود در برابر مبارزه خلق کورد و مقاومت گریلاهای آزادی‌بخش را در جنبه‌های سیاسی و نظامی پنهان كند. در شرایط فعلی دولت ترکیه در سال ٢٠٢٣ در سیاست داخلی، منطقه‌ای و جهانی خود شكست خورده است. دولت ترکیه با این وضعیت نابسامان، بی‌روحیه و ناتوان در پایان سال ضربه بزرگی از خلق کورد و اتحاد خلق‌ها خورد. این ضربه سنگینی که دولت ترکیه خورد، نتیجه اصرار بر سیاست جنگ است.

 

دولت ترکیه تلاش می‌کند حملات به روژآوا را مشروع نشان دهد

در زمانی‌که چشم همه جهان به جنگ بین اسرائیل-فلسطین دوخته شده، دولت ترکیه این حملات ناجوانمردانه را انجام داد. در واقع همیشه تهدید به حملاتی از این دست بر روژآوا وجود داشته است. و این امر نشان‌دهنده توافقات پشت پرده است. در شرایط حمله نیز دروغ‌هایی به افکار عمومی گفته می‌شود، همیشه روژآوا را تهدید می‌کند. این با هدف جنگ ویژه و جنگ روانی انجام می‌شود. با این کار می‌خواهد پیامی از این دست به مردم شمال شرق سوریه بدهد: «باید بدانی پتک زور من همیشه بر سرت است. هر زمان که بخواهم می‌توانم به تو حمله کنم.» دولت متجاوز و جنایتکار ترکیه در قالب این کاراکتر، دشمنی خود با خلق‌های منطقه را پیش می‌برد. خلق‌های منطقه این کاراکتر فاشیستی دولت ترکیه را خوب می‌شناسند. یک جامعه وقتی دشمن موجودیت خود را خوب درک کرد، می‌تواند به شکل قدرتمندی در برابر آن بایستد. ایستادگی در برابر دشمن نیاز به قدرت، اراده و اعتماد به نفس اجتماعی دارد.

 

این حمله در روزهایی که قرارداد اجتماعی مورد بحث و تصویب قرار گرفت، رخ داد

می‌توانیم این حمله ناجوانمردانه دولت جنایتکار ترکیه را علیه پروژه قرارداد اجتماعی در نظر گرفته و بررسی کنیم. در روزهایی که این قرارداد اجتماعی توسط زنان، مردم و خلق‌ها مورد بحث قرار گرفت، این حملات صورت گرفت که یک اتفاق تصادفی نبود. اگر پیمان اجتماعی در میان مردم نهادینه شود و رواج پیدا کند، در آن صورت تأثیر خود را بر تمامی خلق‌های منطقه نیز خواهد گذاشت. هم پیمانی اجتماعی الگوی جدیدی از قانون‌گذاری است که به‌طور کامل بر پایه خواست زنان و خواست جامعه استوار است. درون خود هیچ‌گاه جایی برای ذهنیت مردسالار و حاکمیت دولت‌ ندارد. در عصری که دنیای ما در چنبره سلطه مردان گرفتار وضعیتی شده که غیرقابل تحمل است، پیشبرد پیمان اجتماعی بر پایه اندیشه دموکراتیک خلق‌ها پروژه‌ای نیست که به سادگی پذیرفته شود. این پروژه برای دولت و ذهنیت آن که خود را با سلطه مردانه عجین کرده است، همچون یک بمب می‌باشد. این پروژه در جامعه به شدت حمایت می‌شود. با خواست جامعه همراه است، به همین دلیل سریع پذیرفته می‌شود.

 

مبارزه زنان راه را برای زایش یک اندیشه نو باز می‌کند

در روزگار کنونی زنان رهبری این پروژه را که در درون خود زندگی آزاد و برابر را می‌پروراند، با روحیه زن، زندگی، آزادی برعهده گرفته‌اند. انقلاب زنان شمال شرق سوریه وجود خود را در این ویژگی معنا می‌کند. مبارزه رادیکال زنان در عصر کنونی راه را برای زایش یک اندیشه نو باز می‌کند. راه را برای زایش یک موجودیت اجتماعی جدید باز می‌کند. پارادایم دموکراسی خلق‌ها که رهبر آپو پیش برده است، روزبه‌روز قدرتمندتر می‌شود. در ماهیت این پارادایم جهانی بودن وجود دارد، دولت جنایتکار ترکیه از این امر بسیار می‌ترسد. زمانی که جهان به اندیشه‌های رهبر آپو برسد و آن را رکن اساسی حل همه مشکلات قرار دهد، انقلابی به راه خواهد افتاد که مؤثرترین ضربه را به سیستم وارد خواهد آورد، آن انقلاب از همه دولت‌ها قدرتمدتر خواهد بود. به همین دلیل یک‌بار دیگر می‌گویم: انقلاب روژآوا از دولت ترکیه متجاوز و از سیستم مردسالار حاکم قدرتمندتر است! زیرا انقلاب زنان و جامعه است.