انجمن علمی روانپزشکان ایران خواستار توقف مجازات «اعدام در ملاعام» شد

انجمن علمی روانپزشکان ایران اعلام کرد که بر اساس شواهد علمی معتبر، اجرای مجازات مرگ در ملاعام نه تنها تأثیر پایدار و اثبات شده‌ای بر کاهش جرم ندارد، بلکه باعث پیامدهای منفی روانی و اجتماعی بر جامعه و شهروندان می‌شود که افزایش بالقوه خشونت از آن جمله است.

 

مرکز خبر – امروز سه‌شنبه ۴ شهریورماه، انجمن علمی روانپزشکان ایران در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه خواستار توقف مجازات «اعدام در ملاعام» شد.

در بخشی از این نامه آمده است: بر اساس شواهد علمی معتبر، اجرای مجازات مرگ در ملاعام نه تنها تأثیر پایدار و اثبات شده‌ای بر کاهش جرم ندارد، بلکه باعث پیامدهای منفی روانی و اجتماعی بر جامعه و شهروندان می‌شود که افزایش بالقوه خشونت از آن جمله است.

در این نامه تاکید شده است: طبق برخی پژوهش‌ها پس از اجرای اعدام، میزان ارتکاب قتل در جوامع مورد بررسی به طور موقت افزایش یافته است.

انجمن علمی روانپزشکان با اشاره به تاثیر منفی اعدام در ملاعام به ویژه برای کودکان، تاکید کرده است: مشاهده‌ی مستقیم چنین صحنه‌هایی می‌تواند منجر به آسیب‌های روانی جدی از جمله اختلال استرس پس از سانحه با بروز رفتارهای اقلیدی ناخواسته شود.

در بخش دیگری از نامه آمده است: آسیب‌های چنین اقدامی به افراد مشاهده‌گر در صحنه محدود نمی‌ماند و فراتر از آن بر برخی که ممکن است تصویرهای ضبط شده را تماشا می‌کنند، هم شامل گردد.

درخواست انجمن علمی روانپزشکان برای توقف اعدام در ملاعام در حالی است کە سال‌هاست فعالین سیاسی و مدنی ایران برای توقف این خشونت دولتی تلاش می‌کنند، درخواستی کە هیچ‌گاه از سوی حاکمیت مورد توجه قرار نگرفته است و روز به روز آمار اعدام‌ها در حال افزایش بوده است.

براساس آماری کە امروز کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام منتشر کرد، تنها در مرداد ماه، ۱۶۶ زندانی در زندان‌های مختلف ایران اعدام شده‌اند؛ به طوری کە ۳۱ اعدام تنها در طول هفته گذشته صورت گرفته است و اعدام ٢ تن از آنان در شهرهای کردکوی و بیرم لارستان انجام شده است. پدیده‌ای کە از سوی فعالین به عنوان قتل عمد دولتی شناخته شده و نه تنها در کاهش آمار جرم و جنایت تاثیری نداشته است بلکە نتیجه معکوس داشته و منجر به تداوم چرخه خشونت در جامعه می‌شود.  

از سویی جمهوری اسلامی از اعدام به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفین و ملیت‌های تحت ستم استفاده می‌کند و سالانه‌ تعداد زیادی از زندانیان سیاسی با بهانه‌های بی اساسی مانند «محاربه، بغی، جاسوسی و همکاری با گروه‌های معاند» اعدام می‌شوند که واکنش گسترده سازمان‌های بین‌المللی را در پی داشته است.