(۲ فوریه ۱۹۰۵- ۲۸ ژانویه‌ی ۱۹۷۴)، خواننده‌ی عراقی، متولد محله‌ی طاطران در‌ بغداد، یکی از قله‌های آواز عراقی از اواسط دهه‌ی دوم قرن گذشته به شمار می‌رود، جایی که او جایگاهی برجسته‌ در دنیای آواز عراق داشت. او اولین زنی است که لقب "پاشا" را به خود اختصاص داده است.

مانند دیگر خوانندگان زن بغدادی در محیط بغداد بزرگ شد و با گروه کر موسیقی، چالگی البغدادی و خوانندگان و نوازندگان معروف آن زمان آشنا بود.

در سال ۱۹۳۶، او یکی از اولین خوانندگان زن بود که وارد رادیو شد، به همین دلیل کنسرت‌های زیادی برگزار کرد و در خانه‌ی خود یک انجمن ادبی داشت که بزرگان، نویسندگان، شاعران و سیاستمداران عضو آن بودند.

لقب (پاشا) را از نوری السعید نخست وزیر عصر سلطنت دریافت کرد که او را تحسین می‌کرد و همچنین از ام‌کلثوم که در سال ۱۹۳۵ به عراق سفر کرد و در کلوپ شبانه‌ی کرسنت آواز خواند، تمجید کرد.

 سلیمه ترانه‌های متعددی از ساخته‌های صالح الکویتی، داود الکویتی، سلیم زابلی و دیگران خوانده است و از معروف‌ترین ترانه‌های او می‌توان به (یا الساقی المتککه)، (قلبک صخر جلمود)، (يا نبعة الريحان)، (الحجر) و غیره‌ اشاره کرد.

در تاریخ ۲۸ ژانویه ۱۹۷۴ در بیمارستانی در بغداد درگذشت.