سحر محمدی

ارومیە- «نمایش دوایین ده نگ» با کارگردانی شادی پاکزاد در مهاباد  از ١٠ تا ١۴ اردیبهشت برروی صحنه رفت و با استقبال گرم و حمایت تماشاگران مواجە شد.

 شخصیت اصلی نمایش «دوایین ده نگ» یک زن است که صدایش را ضبط کرده است تا آزارهای که به خود و دوستانش رسیده است را ثبت کند و آن را روی سی دی گذاشته است، او اکنون یک معلم نقاشی است کە بە یک ورکشاب دعوت شدە است، در داخل یک کیف سی‌دی‌ها را پیدا می‌کند و در داخل آن آزارهایی که خانواده سنتی و مردسالار و جامعه به او داده‌اند را به یاد می‌آورد. آزارهایی که برای کژال و پروانه پیش آمده است را ضبط کرده است ولی آنها نتوانسته‌اند مثل سنور قوی باشند و آزارها را روایت کنند و همین باعث می‌شود سنور خیلی قوی باشد و نقاشی کند.

شادی پاکزاد نویسنده و بازیگرنمایش «دوایین ده نگ» و مربی کانون پرورش فکری کە ٢۶ سال سابقه کار هنری دارد، در مورد فعالیت‌هایش می‌گوید: بیشتر کار من با کودک و نوجوان بوده است کارشناسی موسیقی را در دانشگاه علمی کاربرد و مقطع کارشناسی ارشد نمایش عروسکی را در دانشگاه تهران خوانده‌ام. به همین دلیل بیشتر در زمینه نمایش عروسکی کار می‌کنم و تجربه‌ی بازیگری را در نمایش و فیلم داشته‌ام. نمایش «داویین ده نگ» اولین کاری است که من آن را آماده کرده‌ام».

در مورد نمایش می‌گوید: «نمایشنامه «دوایین ده نگ» را در سال ١٣٩٢ به زبان کوردی نوشتم و آن رابرای اجرای عمومی برروی صحنه بردم و دوباره آن را ویرایش کردم و بعد نوشتن نمایش نامه که از یک اثرخارجی الهام گرفته‌ام برای اجرای آن احساس کردم خودم باید نقش سنور را اجرا کنم».

شادی پاکزاد در مورد همکاری افراد مختلف در این نمایش می‌گوید: «بهناز حسنی، سینا خزری، بختیار پنجه‌ای،کیوان، محمد شریفی، ساکو سواره، بیتا محمد امینی، اسرا کاکه رش، چیمن حیدری، سیامند قاضی، آران صمیمی برای کار این نمایش به من کمک کرده‌اند تا کار برروی صحنه برود. کار ادیت نمایش را بهناز و محمد انجام داده‌اند و حدود پنج ماه است که برای کار اجرای این نمایش تلاش کرده‌ایم و هر روز تمرین داشته‌ایم و زمان اجرای نمایش چهل دقیقه است».

وی در ادامه در مورد موضوع نمایش می‌گوید: «موضوع نمایشنامه زن است، آزارهای که خانواده،جامعه سنتی و مردسالاری به زنان می رساند و ما در این نمایش به این موضوع می‌پردازیم. استقبال مردم خیلی خوب بود و خوشبختانه استقبال زنان از نمایش بیشتر بود و زنان زیادی برای دیدن آن آمده بودند.»

در مورد جزئیات نمایش می‌گوید: فقط مردان نیستند که دراین نمایش زنان را آزار می‌دهند بعضی صداهای که کژال و پروانه را آزار می‌دهند و سنور آنها را ضبط کرده است زنان هستند و حتی گاهی آنها هم ناخودآگاه علیه یکدیگر می‌شوند و ما در این نمایش آنها را هم روایت کرده‌ایم. سنور که شخصیت اصلی نمایش است و در آنجا با مردان و شاگردانش حرف می‌زند در رابطه عاشقانە با یک مرد است.»

شادی هدف کار اینگونە بیان می‌کند: «هدف ما این است که زنان با تمام آزارها با قدرت به زندگی ادامه دهند».

وی در مورد مسائل و مشکلات زنان در جامعه می‌افزاید: «در جامعه ما خانواده‌هایی که سنتی فکر می‌کنند احساس می‌کنند دختری که بازیگر شود ویا هنر راادامه دهد شکست می‌خورد ولی این نوع تفکر قدیمی است و یک زن در هنر هم می‌تواند موفق باشد. من در این نمایش خواستم این را به مخاطبانم بگویم که  من هم مشکلات زیادی داشته‌ام و تلاش کرده‌ام و توانسته‌ام در هنر موفق باشم و با تمام آزارها می‌توانم کار کنم. پیام این نمایش هم این است که قرار نیست همه چی عوض شود و زنان شروع به کار کنند بلکه با تمام مسائل و مشکلات آنها باید برای آرزو و اهدافشان تلاش کنند تا موفق شوند».

شادی پاکزاد در پایان در مورد نمایشنامه نویسی برای زنان کورد می‌گوید: «من امیدوارم که هرچه بیشتر زنان در کوردستان در همه‌ی زمینه‌ها تلاش کنند و موفق شوند. امیدوارم نمایش نامه کوردی بیشتر برای زنان نوشته شوند. ما در این زمینه کم کار بوده‌ایم و نتوانسته‌ایم که قدرت زن کورد را نشان دهیم و هدف ما در این نمایش نشان دادن قدرت زن کورد بود که باتمام مشکلات باز سعی می‌کند موفق باشد».