مرکز خبر – بر اساس گزارش منتشر شده توسط رسانه‌های داخلی ایران، بامداد امروز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، حکم اعدام گوران قادری، که به اتهام تجاوز و قتل شلیر رسولی به مرگ محکوم شده بود، در زندان شهر سنه به اجرا درآمده است.

روز پنج‌شنبه هفده شهریور ۱۴۰١، تنها چند روز پیش از به قتل رسیدن ژینا امینی توسط نیروهای امنیتی، «شلیر رسولی» سی و شش ساله اهل روستای «چشمیدر» از توابع سروآباد ساکن مریوان که از ترس «تجاوز»، خود را از پنجره منزل به پایین پرتاب کردە بود، جان خود را از دست داد.

این حادثه در حالی رخ داده بود که گوران قادری به بهانه کمک به همسرش، از شلیر رسولی درخواست کمک کرده بود و شلیر با مراجعه به خانه گوران از سوی این مرد مورد تعرض قرار گرفته و از ترس تجاوز خود را از پنجره به بیرون پرتاب کرده بود.

در اعتراض بە مرگ شلیر رسولی در مریوان، دو تجمع اعتراضی برگزار شد. ابتدا زنان مریوانی مقابل دادگستری مریوان تجمع اعتراضی برگزار کردند، سپس مراسم تشییع جنازە شلیر رسولی بە تجمع اعتراضی تبدیل شد. زنان در این اعتراضات و تظاهرات‌های پس از آن که در اعتراض به قتل ژینا امینی برای چندین ماه متوالی ادامه داشت، حاکمیت را عامل اصلی ترویج و تداوم خشونت علیە زنان دانستند و خواستار پایان خشونت سیستماتیک علیه جامعه و به ویژه زنان شدند کە این مسئله نه با اعدام بلکه با تغییرات اساسی در ساختار مردسالار و قوانین زن‌ستیز، امکان‌پذیر خواهد بود.

اعدام گوران قادری در حالی به اجرا درآمد که منتقدان بر این باور هستند اعدام‌ها نه تنها منجر به ایجاد امنیت در جامعه نشده‌اند بلکه خود عامل تداوم چرخه خشونت‌ هستند و ساختار مردسالار زن‌ستیز، قوانین زن‌ستیز و ناکارآمد، ضعف نهادهای امنیتی و فرهنگ مرتجع حاکم برجامعه در نهادینه شدن خشونت علیه زنان در جامعه بیشترین نقش را داشته‌اند.  در واقع اعدام مجرمین جهت ایجاد رعب و ترس بیشتر در جامعه است و استحکام ساختار مردسالار زن‌ستیز را در پی دارد.

از این رو اعدام مجرمین تنها پاک کردن صورت مسئله محسوب می‌شود و حاکمیت با تداوم ترویج سیستماتیک خشونت، نه تنها گامی جهت کاهش بحران‌های اجتماعی برنمی‌دارد بلکه خود عامل اصلی عمیق‌تر شدن بحران‌های اجتماعی است و خشونت علیە زنان از طریق قوانین‌، رسانه‌ها و آموزش و پرورش بیش از پیش ترویج پیدا می‌کند.