افت سطح سواد دانش‌آموزان با ادامه‌ی آموزش مجازی

معاون آموزش ابتدایی، از افت سطح سواد دانش‌آموزان ابتدایی در یادگیری، مهارت‌های خواندن و نوشتن با ادامەی آموزش مجازی خبر داد.

 

مرکز خبر- دانش‌آموزان دورەی ابتدایی، یادگیرندگان خودراهبر نیستند. همچنین یادگیری حروف الفبا و مهارت‌های خواندن، نوشتن و حساب‌کردن در این کودکان بدون ارتباط با معلم امکان‌پذیر نیست.

 

رضوان حکیم‌زاده معاون آموزش ابتدایی، درگزارشی با موضوع "افت سطح سواد دانش‌آموزان با ادامه‌ی آموزش مجازی"، اظهار کرد: در پی شیوع کرونا و بحرانی‌‌شدن نظام‌های آموزشی در جهان و تعطیلی آموزش حضوری، آموزش‌ها در بستر فضای مجازی ادامه یافت و برای تعدادی از دانش‌آموزان که دسترسی به آموزش مجازی نداشتند، سعی شد از بسترهای دیگر، آموزش تداوم پیدا کند.

وی در خصوص نحوه و میزان یادگیری دانش‌آموزان در فضای مجازی در مقایسه با آموزش حضوری، تصریح کرد: پایشی را در این زمینه انجام و نتیجه ارزشیابی سال تحصیلی گذشته‌ی دانش‌آموزان دوره‌ی ابتدایی را در تمام دروس و پایه‌ها با نتایج ارزشیابی ۲سال قبل که کرونا وجود نداشت، مقایسه کردیم.

 

براساس این پایش، در دوره‌ی اول ابتدایی شاهد افت چشمگیر دانش‌آموزان در یادگیری، مهارت‌های خواندن و نوشتن هستیم به شکلی که  درصد دانش‌آموزانی که نتایج «"خیلی خوب"در مقیاس ارزشیابی کیفی – توصیفی کسب کردند، ۱۰ درصد نسبت به دو سال گذشته کاهش پیدا کرده است و از آن طرف طیف، درصد دانش‌آموزانی که "نیازمند تلاش هستند، افزایش پیدا کرده است.

 

هم‌چنین وقتی نتایج تکرار پایه‌ی اول ابتدایی را با سال قبل و دو سال قبل آن بررسی کردیم، مشاهده شد که درصد تکرار پایه در پایه اول به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است که حاکی از چالش‌های جدی در یادگیری دانش‌آموزان در خصوص مهارت‌های سواد پایه است.

 

مهارت نوشتن نیاز به تمرین و تکرار زیر نظر معلم دارد، از نحوه‌ی مداد دست‌گرفتن دانش‌آموز تا این که عادت کند الفبا را یاد بگیرد و حروف را خوش‌خط بنویسد، در مدرسه صورت می‌گیرد؛ بچه‌ها در فضای مجازی شاید مهارت‌های مربوط به خواندن و ارائه‌دادن مطالب را تا حدودی تمرین کرده باشند اما چون نظارت کافی بر مهارت نوشتن وجد ندارد دار ضعف در نوشتن می‌شوند.

در مجموع ویژگی فضای مجازی به شکلی است که برای سنین ابتدایی نمی‌تواند بستر مؤثر و مناسبی باشد، چرا که کودک نیاز دارد تا با معلمش ارتباط برقرار کند و از طریق انگیزه‌ای که معلم ایجاد می‌کند، تشویق شود تا مشارکت فعال داشته باشد.

با توجه به این‌که یادگیری‌های موثر برای دانش‌آموزان اول و دوم ابتدایی، پایه‌ای برای موفقیت‌های بعدی است، اما در سیستم آموزشی ایران میزان تسلط بر این پایه، مورد تاکید نیست.

همچنین دانش آموزانی وجود دارند که امکان برخورداری از حمایت پدر و مادر برای کمک تحصیلی را ندارند، از این رو این دانش‌آموزان را می‌توان قربانیان اصلی آموزش غیرحضوری دانست.