زنان روستایی مالاوی در منطقه‌ی چیکواوا به کشت و برداشت سبزیجات مشغول هستند. طبق آمارها بیش از ۲۰ درصد از جمعیت ۱۹.۶ میلیون نفری مالاوی در فقر شدید به سر می‌برند.

مالاوی و شرکای توسعه‌ی آن در تلاش هستند به آسیب‌پذیرترین زنان و کودکان این کشور کمک کنند تا از فقر مطلق نجات پیدا کنند. علاوه بر ارتقای وضعیت اجتماعی-اقتصادی آنها، برنامه‌ی سه‌ساله‌ی جدیدی برای تقویت تاب آوری آنها در برابر بحران‌ها، شوک‌ها و بلایا اجرا خواهد شد.

آژانس کودکان سازمان ملل متحد، یونیسف، اعلام کرد که بیش از ۲۰ درصد از جمعیت ۱۹.۶ میلیون نفری مالاوی در فقر شدید زندگی می‌کنند.

آنها روز سه‌شنبه گفتند که زنان سرپرست بیش از ۷۵ درصد از خانواده‌های آسیب‌پذیر درگیر با خشونت و آسیب اجتماعی، زنان هستند. بحران‌های اجتماعی و اقتصادی مشارکت این خانواده‌ها در فعالیت‌های اقتصادی را تضعیف می‌کند و آن‌ها را روز به روز بیشتر به فقط سوق می‌دهد.

برنامه‌ی جدید توانمندسازی جنسیتی و تاب‌آوری برای بیش از ۵۰۰ هزار نفر در ۹ منطقه اجرا خواهد شد. امید است که این برنامه نتایج سودمندی داشته باشد و به آنها امکان دسترسی به خدمات اجتماعی، فعالیت اقتصادی و نقل‌ و انتقالات نقدی بدهد.

این مناطق عبارتند از Mzimba، Ntcheu، Balaka، Chikwawa، Mulanje، Mwanza، Neno، Nsanje و Zomba.

شادرک اومول، نماینده‌ی یونیسف در مالاوی، گفت تجربه نشان داده است که معیشت والدین و مراقبین باید برای حمایت از فرزندانشان حمایت شوند.

اومول گفت: «به همین دلیل است که این برنامه بسیار مهم است. ما از طریق این برنامه ما [با] والدین کار خواهیم کرد. هدف ما این است که از آنها حمایت کنیم تا معیشت و درآمد مناسب برای حمایت از فرزندانشان داشته باشند و امکانات لازم برای رشد بالقوه‌ی آنها به صورت کامل فراهم باشد.»

حدود ۲۶ میلیون دلار برای مقابله با چالش‌های مالی در این منطقه هزینه خواهد شد. این اقدامات به زنان مالاوی کمک می‌کند تا به فرصت‌های اقتصادی و خدمات اجتماعی ضروری دسترسی پیدا کنند.

یونیسف می‌گوید که ۲۰ درصد از مردم مالاوی در فقر شدید زندگی می‌کنند و والدین و مراقبان در مناطق روستایی برای مراقبت از فرزندان خود به کمک نیاز دارند.

این برنامه علاوه بر انتقال پول نقد، به ارتقای دسترسی به تغییر رفتار اجتماعی، تغذیه، رشد اولیه دوران کودکی، سلامت باروری جنسی و پیشگیری از خشونت مبتنی بر جنسیت کمک خواهد کرد.

ژان سندنزا، وزیر جنسیت، توسعه‌ی اجتماعی و رفاه اجتماعی، در بیانیه‌ای گفت که مالاوی پیش‌تر در گسترش حمایت‌های اجتماعی برای دسترسی به افراد آسیب‌پذیر پیشرفت داشته است. با این‌حال، همچنان شکاف های جنسی قابل توجهی در این منطقه به چشم می‌خورد.

انلس پمبا، مدیر اجرایی پروژه‌ی Chikondi Girls در جنوب مالاوی، گفت با کمال میل از این برنامه استقبال می‌کند. اما با اینحال اشاره می‌کند که مداخلات مشابه در گذشته نتیجه‌ای نداشته است. پمبا گفت این مشکلات به این دلیل است که اقدامات سرخود و بدون تعامل با مردم و درک نیازهای واقعی آنها انجام شده است.

پمبا گفت: «ما اغلب فکر می‌کنیم که یک دختر بچه فقط پول می‌خواهد، در صورتی که مشکلات پیچیده‌‌تری در جریان است. به عنوان مثال در خصوص مسائل بهداشت روانی، یک کودک دختر، شاید در درجه‌ی اول با بیماری والدین و گرسنگی مواجه است. این‌ها تنها گوشه‌ای از مشکلاتی هستند که اکنون در مالاوی با آن مواجه هستیم، مردم غدا ندارند.»

پمبا، که پروژه‌اش به دختران نحوه ساخت نوار بهداشتی و مهارت‌های دیگر را آموزش می‌دهد، می‌گوید که باید مهارت‌های کارآفرینی دختران را تشویق کرد تا آنها قادر باشند مستقل شده و خانواده‌ی خود را از لحاظ اقتصادی حمایت کنند.

پمبا گفت: «کسب و کارهای کوچک بسیاری وجود دارد که دختربچه‌ها می‌توانند در مدرسه انجام دهند. کسب و کارهایی که می‌توانند برای مدت طولانی پایدار بمانند. نباید به این اقدام فقط به چشم پروژه‌ی یک‌ساله‌ای نگاه کنیم که در نهایت به تدریج فراموش خواهد شد.»

مگی کاتورا باندا، مدیر اجرایی مرکز منابع حقوقی زنان، می‌گوید افراد بسیاری هستند که برای ارتقای خود به چیزی بیش از منابع مالی نیاز دارند.

«برنامه‌های توانمندسازی که در آن انتظار می‌رود مردم مهارت‌هایی خود را تقویت کنند و با فقر مبارزه کنند، لازم هستند اما تمام مشکلات را پوشش نمی‌دهند. هنوز افراد زیادی داریم که از شدت آسیب‌پذیری هستند که نمی‌توانند به تنهایی از فقر خارج شوند. آنها به یک حامی و تقویت‌کننده نیاز دارند.»

او همچنین افزود تأثیر برخی از پروژه‌ها ممکن است دیده یا احساس نشود، زیرا آنها از میان هزاران نفری که با فقر روبرو هستند، بر گروه‌های کوچک تمرکز می‌کنند؛ اما تاثیر بسزایی در نتیجه‌ی کلی خواهند داشت.