شهلا محمدی

مرکز خبر - تحولات اخیر خاورمیانە، منطقە را در آستانە جنگ فراگیر قرار دادە است. این جنگ کە از ٧ اکتبر سال گذشتە از غزە آغاز شد، اکنون بە کل منطقە گسترش یافتە و بحران‌های خاورمیانە را عمیق‌تر کردە است.

نظم نوین جهانی کە سال‌هاس مطرح می‌شود اکنون وارد فاز جدیدی شدە است، بسیاری از دولت‌ها برای گسترش مرزهای جغرافیای خود و بدون توجە بە حقوق انسانی ملیت‌های ساکن در خاورمیانە آتش جنگ را شعلەورتر می‌کنند.

زنان و کودکان قربانیان نخست این جنگ‌ها هستند کە خود در افروختن آن هیچ نقشی ندارند و بحران خاورمیانە زندگی زنان و کودکان را کاملا تحت تاثیر قرار دادە است.

سوسن رخش جامعە شناس، نویسندە و پژوهشگر امور اجتماعی، کە در مناطق مختلف خاورمیانە حضور داشتە و پژوهش‌های خود را در این زمینە ارائە دادە است، در گفت‌‌وگو با خبرنگار ما، ضمن ارزیابی وضعیت کنونی خاورمیانە و جنگ‌هایی کە در جریان است، نقش زنان در گسترش صلح و راهکارهای آن را بررسی می‌کند.  

او معتقد است جمهوری اسلامی نمی‌خوهد وارد جنگ با اسرائیل شود بلکە بەاسرائیل کمک می‌کند تا از این بحران بیرون برود، بسیاری این را طرح توطئە می‌نامند اما من بنابر سابقە سال‌ها حضور در منطقە بە ویژە فلسطین و شرایطی کە مشاهدە کردەام بە این اعتقاد رسیدەام هرگاە اسرائیل در تنگنا قرار گرفتە است، جمهوری اسلامی بە آن کمک کردە است تا از بحران بیرون رود.

اتفاقاتی کە اخیرا در ایران افتادە و ترورهای داخلی و بردە شدن اسناد هستەای ایران نشان دهندە همکاری بین جمهوری اسلامی و اسرائیل است کە بە نفع هر دو دولت باشد.

سوسن رخش با اشارە بە اینکە زنان قربانیان بدون انتخاب جنگ‌ها هستند و با توجە بە تاریخ جنگ‌هایی کە در جهان وجود داشتە و زنان در این جنگ‌ها مورد انواع خشونت قرار گرفتەاند، می‌گوید: سازمان ملل منشور ١٣٢۵ را تصویب کرد کە بعدها ۶ منشور دیگر بە آن اضافە شد کە براساس این منشور زنان باید در ایجاد صلح و مذاکرات سیاسی نقش مستقیم داشتە باشند، یعنی دور میزها با مردان بنشینند و در مورد صلح بحث کنند کە زنان سوریە از این منشور خیلی استفادە کردند.

وی با اشارە بە اینکە گاهی علرغم نسل‌کشی‌هایی کە در یک سری مناطق شکل میگیرد و سازمان ملل و دیگر دولت‌ها بە دلایل مختلف سکوت می‌کنند بە وضعیت کنونی سودان، لیبی و کوردستان اشارە می‌کند کە جنگ در این مناطق منجر بە نابودی این مناطق شدە اما دولت‌ها و سازمان ملل هیچ موضع‌گیری در این مورد ندارند.

او با بیان اینکە زنان منطقە اکنون یا زیر فشار اشغالگری‌ هستند و یا تحت فشار دیکاتورهای منطقە، جنگ و فقر هستند، معتقد است امروز بیشتر از هر لحظە دیگری در تاریخ منطقە، زنان مظفا با هم متحد شوند و هیچ زنی نباید زنان کشور یا ملیت خود را اولویت نخست مبارزات خود قرار دهد.

او معتقد است همە در یک کشتی هستیم کە این کشتی توسط مردان دیکتاتور جنگ‌طلب ادارە می‌شود و اگر با هم همکاری نکنیم بە هیچ کجا نمی‌رسیم.

تحقیقات خود سازمان ملل نشان می‌دهد در مذاکرات صلحی کە زنان نقش داشتند شانس پیروزی ۶۴درصد داشتە است، بنابراین ثابت شدە با وجود زنان و نقش آفرینی زنان در ایجاد صلح، صلح پایدار شانس بسیار بیشتری دارد و این نقش را زنان ما باید یاد بگیرند و ایفا کنند.