سپيده جندقى خواننده‌ و نوازنده‌ى سه‌تار مى‌باشد و از منتقدين اصلى ممنوع کردن آواز خواندن زنان ايرانى مى‌باشد.

 

مرکز خبر

سپیده جندقی در اسفند ماه ١٣۶١ در شهر تهران متولد شده است، وى فارغ‌التحصيل رشته‌ى آواز ايرانى از دانشگاه علمى کاربردى تهران و از منتقدين اصلى ممنوع کردن آواز خواندن زنان ايرانى در ايران است. سپيده از شاگردان ممتاز بانو پريسا بوده و سه‌تار را نزد استاد حسن اسدى، حشمت عطايى و مجيد بهشتى آموخته و رديف دستگاهى را نزد استاد جعفر صالحى آموخته است و در حال حاضر در آموزشگاهى در تهران در حال تدريس درس آواز مى‌باشد.

 سپيده علاقه‌اش را به تصنيف چنين بيان مى‌کند: "از دوران دبستان چیزهایی می خواندم، در دبیرستان هم جزو گروه همخوانان بودم و در حفظ تصانیف کوشش می کردم، اما بطور رسمی، یک بار کاری از خانم پریسا شنیدم(تصنیف آسمان) که خیلی مرا جذب کرد و تصمیم گرفتم هر طور شده، نزد ایشان جهت آموزش دیدن بروم، متأسفانه ایشان در آن موقع برای کنسرت به کشور کانادا رفته بودند." همچنين سپيده در مصاحبه‌اى با کمپين حقوق بشر درباره‌ى ممنوعيت زنان از آواز خواندن چنين گفته بود: "کار من خوانندگی آواز ایرانی است که هیچ وقت اجازه نداشته‌ام کار کنم مگر اینکه زیر صدای یک خواننده‌ی مرد بخوانیم، که من هیچ وقت نخواستم چنین کاری بکنم. برای چنین چیزی هم اجازه نمی‌دهند، یک نفر خانم همخوانی کند و حتماً باید دو همخوان خانم باشند و باید هم حتماً قید شود همخوان خانم. یعنی خانم‌ها را نمی‌توانند به عنوان خواننده بنویسند و فقط با عنوان همخوان می‌توان در بروشورها نوشت. مگر اینکه کنسرت مخصوص بانوان باشد که البته برای این کنسرت‌ها هم معمولاً اجازه پخش بروشور نمی‌دهند."

از آثار سپيده مى‌توان به تک‌آهنگ‌هاى: به کنارم بنشين، گر بود عمر، شمع شبانه، يار خراباتى، بهار نيکوان، نگار گلعذار، خيال وصل، ماه مطرب، شب هجران، شيدايى حافظ، مقام صبر، نوروز، ليلى و مجنون و ... اشاره نمود.