مرکز خبر-  ٧ تیر ١٣۶۶  در جنگ ایران و عراق، نیروهای هوایی عراق،  شهر سردشت در روژهلات (شرق) کوردستان را با بمب‌‌های شیمیایی بمباران کردند. در نتیجەی این بمباران  ١١٠ نفر کشته و ٨٠٠٠ نفر دچار مسمومیت شدند.

بر اساس گزارش‌های منتشر شدە، بمباران شیمیایی سردشت با برنامەریزی صورت گرفتە و نیروهای نظامی ایران در روز بمباران سردشت مجهز بە تجهیزات دفاعی در مقابل حملات شیمیایی بودند، خبرنگاران خارجی یك روز قبل در داخل سردشت مستقر شدە بودند، سالن ورزشی تختی چند روز قبل بە شکل بیمارستان صحرایی آمادە و حتی در محل دقیق اصابت بمبهای شیمیایی بنرهایی نصب شدە و بە گفتەی مردم محلی مسئولین از محل دقیق بمباران خبر داشتند، ولی مردم را مطلع نکردە بودند. اینها مواردی است کە نشان می‌دهد حکومت ایران نقش بسزایی در این جنایت داشتە است.

طبق گزارش‌های رسمی، ٨٠٠٠ نفر از ١٢٠٠٠ جمعیت شهر در بمباران شیمیایی مصدوم شدند، اما وزارت خارجەی ایران آمار مصدومان را ۴۵٠٠ نفر اعلام کردە بود، همچنین مرکز دسترسی قربانیان سلاح‌های شیمیایی ایران تنها ١٣٢۴ قربانی را ثبت کرده است.

 در حالی کە مجروحان و قربانیان حمله‌ی شیمیایی سردشت پس از گذشت سال‌ها همچنان از عوارض این گازهای سمی رنج می‌برند، هنوز حکومت ایران و مسئولان بە وعدەهای دروغین خود عمل نکردەاند و با گرانی، تورم و مشکلات اقتصادی فراوان زخم‌های آنان عمیق‌تر شدە و نبود تجهیزات پزشکی لازم برای این بیماران توسعه‌ی مستمر سیاست‌های ضد انسانی جمهوری اسلامی ایران در حق آنان است.

اکنون پس از سال‌ها و با وجود هزاران مصدوم شیمیایی تنها یک بیمارستان آن هم در حد یک درمانگاە برای مصدومان شیمیایی وجود دارد و مصدومین از دسترسی بە دارو و پزشک متخصص محروم هستند.