اقتصاد سرمایه‌داری و جایگزین آن از سوی ملت دموکراتیک
تعاونی‌ها از ارکان اقتصاد اجتماعی به شمار می‌آیند که به تحقق خودکفایی در جامعه کمک می‌کنند، به دور از روش‌هایی که سرمایه‌داری دنبال می‌کند.
سیلوا ابراهیم
منبج- نظام ملت دموکراتیک، اقتصاد اجتماعی را به عنوان جایگزینی برای اقتصاد سرمایه‌داری مطرح می‌کند که سود بیشتر را از طریق گرسنگی دادن به مردم و ایجاد جنگ‌ها و بحران‌های اقتصادی شدید به منظور فراهم کردن راهی برای غارت و سرقت به دست می‌آورد.
اقتصاد سرمایه‌داری از روش‌های مختلفی برای کسب سود استفاده می‌کند که از جمله آن‌ها ایجاد جنگ‌ها، تجارت اسلحه و اعمال تحریم‌ها است. بدین ترتیب، بیکاری و فقر در جوامع گسترش می‌یابد و این واقعیتی است که منطقه خاورمیانه هم‌اکنون با آن دست و پنجه نرم می‌کند، منطقه‌ای که شاهد جنگ‌ها و درگیری‌هاست.
جهان علو، رياست مشترک دفتر پروژه‌های اجتماعی و تعاونی‌ها در شورای اقتصاد اجتماعی در منبج واقع در شمال و شرق سوریه، می‌گوید: «اقتصاد اجتماعی که بر اساس تعاونی‌ها و مشارکت در کار و تولید استوار است، به اقتصاد سرمایه‌داری پایان می‌دهد و خودکفایی را برای جامعه به ارمغان می‌آورد.»
او تصریح می‌کند: «سرمایه‌داری نه تنها اقتصاد نیست، بلکه دشمن اقتصاد است. هدف آن این است که به هر قیمتی سود کسب کند، چه از طریق انحصار منابع و چه با کنترل و دستکاری قیمت‌ها. در این سیستم اقتصادی، سرمایه‌ها در دست صاحبان ثروت و سرمایه‌های شغلی است و نه کارگران. این سیستم به نفع فرد عمل می‌کند و توجهی به منافع عمومی ندارد. همچنین مسیر را برای استثمار شرایط و افزایش ثروت فراهم می‌آورد و باعث تمرکز ثروت در دستان اقلیتی از طبقات خاص می‌شود. این وضعیت به جامعه‌ای می‌انجامد که تنها به مادیات اهمیت می‌دهد، بحران‌های اقتصادی شدیدی را به راه می‌اندازد و منجر به غارت و سرقت می‌شود. همچنین فقر را تولید و بیکاری را افزایش می‌دهد.»
جهان علو اضافه می‌کند که برای دستیابی به بیشترین سود، این نوع اقتصاد جنگ‌ها را به راه می‌اندازد، اسلحه می‌فروشد، به محیط زیست آسیب می‌زند و تحریم‌های اقتصادی اعمال می‌کند. «در واقعیت کنونی ما، سرمایه‌داری همان است که بحران‌های اقتصادی ایجاد می‌کند و بر آن‌ها تسلط دارد.»
او به اقتصاد ملت دموکراتیک که همان اقتصاد اجتماعی است، اشاره می‌کند. این اقتصاد تعاونی است و بر تولید عادلانه و مساوات‌طلبانه مبتنی است. هدف آن ایجاد جامعه‌ای یکپارچه طبق مدل دموکراتیک است که آزادی زنان و حفاظت از محیط زیست را تقویت می‌کند. این سیستم برای توزیع عادلانه ثروت اقتصادی طراحی شده و به زنان امکان مشارکت فعال در تمامی سطوح را می‌دهد تا توازن کلی جامعه تضمین شود. این اقتصاد به کار جمعی انسان‌ها تکیه دارد که در آن تولید، کار، سرمایه، بازار و برنامه‌ریزی برای شیوه‌های زندگی در آینده معنا پیدا می‌کند.
او می‌افزاید: «اقتصاد اجتماعی ابتدا نیازهای حیاتی جامعه را تأمین می‌کند. تعاونی‌ها بهترین روش برای زندگی مشترک هستند چرا که بر همکاری و کار مشارکتی استوارند و فرصت‌هایی را فراهم می‌کنند تا افراد بتوانند نیازهای اقتصادی و اجتماعی خود را از طریق فعالیت‌های انجام شده تأمین کنند و با استفاده از روش‌های دموکراتیک این امر را پیگیری کنند. این فعالیت‌ها توسط افرادی که با اخلاص به کار می‌پردازند انجام می‌شود.»
جهان علو به شیوه‌های کار تعاونی‌ها در اقتصاد اجتماعی اشاره می‌کند و می‌گوید: «تعاونی‌ها اساس اقتصاد اجتماعی هستند و در قالب شوراها و کمون‌ها سازماندهی می‌شوند. هر تعاونی به صورت مستقل در چارچوب خود عمل می‌کند و طبق یک روش دموکراتیک مدیریت می‌شود. آن‌ها به سیاست‌های صنعتی محیط‌زیستی پایبندند و از حوزه‌های آموزش، بهداشت و حفاظت حمایت می‌کنند. کمیته تعاونی‌ها مسئول سازماندهی و نظارت بر تعاونی‌ها است و طبق قوانین و مقررات خود عمل می‌کند.» او همچنین توضیح می‌دهد که کار تعاونی‌ها بر اساس توزیع حقوق ثابت نیست بلکه به نسبت تولید و درآمد ماهانه کارگران در تعاونی‌ها تقسیم می‌شود.
او پروژه‌های مختلفی که بر اساس سیستم تعاونی در حال اجرا هستند را ذکر می‌کند: «ما پروژه‌های متعددی داریم که از طریق تعاونی‌ها در جامعه مشارکت دارند، از جمله نانوایی‌هایی که ١۴۶ عضو و ١۶۶ کارگر دارند، پروژه آسیاب که ٩٠ نفر سهام‌دار دارند، کشاورزی که ۶٠ سهام‌دار دارد و هدف آن حمایت از کشاورزان است. همچنین پروژه انبار فرات برای مواد غذایی با ٢۴ سهام‌دار و پروژه‌های دیگر مانند مرغداری‌هایی که تقریباً ٣٠ هزار جوجه را در خود جای داده‌اند و توسط کارگران به نسبت درآمد و تولید اداره می‌شود. همچنین پروژه‌های دامداری و مارکت‌های مواد غذایی، تعاونی علوفه برای دامداران به منظور حمایت از ثروت دامی و تعاونی نانوایی اول و تعاونی زغال سنگ.»
جهان علو همچنین از برخی پروژه‌های آینده خود پرده برداری می‌کند، مانند تعاونی مصالح ساختمانی، شوینده خودرو و داروخانه دامپزشکی، و ساخت مرغداری‌ها.
او معتقد است که اقتصاد اجتماعی که مبتنی بر تعاونی‌ها است، به پایان دادن به اقتصاد سرمایه‌داری کمک می‌کند و به عنوان یک جایگزین برای آن مطرح می‌شود. «اقتصاد اجتماعی اقتصادی است که جامعه بر آن تسلط دارد و نیازی به کسی برای مدیریت آن ندارد و به این ترتیب خودکفایی خود را به دست می‌آورد.» اقتصاد اجتماعی روشی است که منطقه شمال و شرق سوریه به عنوان بخشی از طرح‌های ملت دموکراتیک از آن استفاده می‌کند.