بحران اقتصادی زنان را دچار کابوس کرده است

شهروندان در آمد (دیاربکر) می‌گویند به دلیل افزایش قیمت مواد غذایی و قبوض نمی‌توانند زندگی راحتی داشته باشند. برخی از آنها نمی‌توانند اجاره خانه‌ی خود را بپردازند، برخی در مورد نحوه‌ی ثبت‌نام فرزندان خود در مدرسه نگرانند و برخی دیگر نتوانسته‌اند حدود دو سال میوه بخرند. تعاونی‌ها و مشتریان زن خواستار توقف روند ادامه‌ی این مرحله هستند و اشاره دارند که بحران اقتصادی کنونی آنها را دچار کابوس شبانه می‌کند.

 

مدینه مامداوغلو

آمد - افزایش قیمت‌ها در ترکیه زندگی همه را با دشواری‌های فراوانی روبرو ساخته است. در آمد، جایی که مردم به دلیل افزایش قیمت‌ها مجبورند با دو نایلون وسایل از بازار به خانه بازگردند، از نحوه‌ی زندگی آنها پرسیدیم.

 

"تعاونی‌ها نمی‌توانند به اجاره و صورت‌حساب خود برسند"

 رابعه کارایل، ​​کتابدار کتابخانه‌ی لیلاو، گفت که آنها در طول همه‌گیری برای پرداخت اجاره بها با دشواری روبرو شده‌اند، و افزود که بسیاری از مغازه‌داران مانند ما با مشکلات مشابه دست و پنجه نرم می‌کنند. رابعه کارایل می‌گوید که برای بهبود روند باید کار کرد و گفت؛ "به طور کلی، همه‌ی تعاونی‌ها در حال حاضر در شرایط دشواری هستند. آنها در پرداخت اجاره، هزینه‌های کارکنان و صورت حساب‌ها مشکل دارند. ما هر دو تا سه ماه یکبار صورت حساب‌ها را پرداخت می‌کنیم. یا هرگز نمی‌توانیم اجاره را پرداخت کنیم. در طول مرحله‌ی همه‌گیری هیچ حمایت جدی از سوی دولت صورت نگرفت. ما در این نقاط مشکلات جدی داریم و این مشکل هنوز ادامه دارد. وقتی با همه‌ی همسایگان صنعتگر خود و بسیاری از زنان صنعتگر صحبت می‌کنیم، متوجه می‌شویم که آنها به سختی می‌توانند مغازه‌های خود را باز نگه دارند. در این فرایند هیچ کاری نمی‌توان انجام داد. ما سعی می‌کنیم تا جایی که می‌توانیم ادامه دهیم اما نمی‌دانیم چقدر طول خواهد کشید."

 

"نگرانی این که باید چه چیزی بپزم، خواب از چشمم ربوده"

 توبا کویونجو، زن خانه‌دار که برای خرید به بازار آمده، خاطرنشان کرد که امرار معاش با حقوق ماهانه بسیار دشوار است. توبا کویونجو می‌گوید شب‌ها نمی‌تواند بخوابد به خاطر اینکه نگران فردا است که چه چیزی بپزد و ادامه داد:‌ " امرار معاش ما تنها حقوق ماهانه است. این حقوق هم برای اجاره هم برای قبض و هم برای غذا و نوشیدنی است اما کافی نیست. هیچ محدودیتی برای افزایش اجاره وجود ندارد و هیچ خانه‌ای در این فرایند خریداری نمی‌شود. ما انتظار کمک از دولت داریم اما دولت فقط به جای ما به سوری‌ها کمک می‌کند. هر شب وقتی به رختخواب می‌روم، به روز بعد فکر می‌کنم که روز بعد چه غذایی بپزم یا آیا برای ما کافی است. وقتی حقوق ماهانه را می‌گیریم به این فکر می‌کنم آیا تا ماه آینده می‌توانیم با این پول امرار معاش کنیم؟ پول حقوق ماهانه کافی نیست، ما اغلب با قرض گرفتن زندگی می‌کنیم. سبزیجات و غذا در همه جا فراوان است. هیچ توسعه‌ی اقتصادی در کشور وجود ندارد. ما همه تحت تأثیر این وضعیت بد قرار می‌گیریم. افزایش قیمت‌ها باید متوقف شود."

 

"بحران اقتصادی مانع بزرگی در پیش روی ماست"

 نازان هارمن، مدیر سالن زیبایی توضیح داد که ۲۲ سال سخت‌ترین سالها در حرفه‌ی او بوده است. نازان هارمن اظهار داشت که در چهار سال گذشته به دلیل بحران اقتصادی و افزایش قیمت‌ها پیشرفت چندانی نداشته‌اند و سخنان خود را ادامه داد؛ "به دلیل اجاره، قبض برق یا قبض آب، ما نمی‌توانیم هزینه‌ها را بپردازیم. قبض‌های ما بسیار بالا می‌رود. همه‌ی تعاونی‌ها از افزایش قبوض شکایت دارند. وضعیت همه یکسان است. همه مشکلات دارند. ما رنج زیادی می‌کشیم می‌خواهیم در این مورد اقداماتی انجام گیرد. اگر مجبور به استخدام کارمند شوم، این وضعیت مانع ما می‌شود. به دلیل این مشکلات، دیگران نمی‌توانند از عهده‌ی هزینه‌ها برآیند. این بحران‌ها و مشکلات مانع بزرگی را در مقابل ما ایجاد می‌کند."

 

"میوه‌هایی وجود دارد که من دو سال است نمی‌توانم آنها را بخرم"

 الیف اینجی ییلدز، که در بازار تجارت می‌کند، گفت که به دلیل افزایش قیمت آنها نمی‌توانند بفروشند و این وضعیت آنها را در بلاتکلیفی قرار داده است. الیف اینجی ییلدز گفت؛ "من یک بازاریاب هستم، من یک فروشنده‌ی سیار هستم. ما هم مانند بقیه نمی‌توانیم از پس هزینه‌ها بربیاییم، ما با مشکلات زیادی روبرو هستیم. درآمد ما بسیار کمتر از قبل است. مصارف ما نیز افزایش یافته است. فردا دخترم را در دانشگاه ثبت‌نام می‌کنم. اما نمی‌دانم باید چکار کنم. ما در شرایط سختی قرار داریم که دیگر نمی‌توانیم فرزندان خود را به مدرسه بفرستیم. ما الان در چنین شرایط بدی هستیم. من بازاریاب و میوه‌فروش هستم. اگرچه من یک بازاریاب هستم، اما دو سال است که نتوانسته‌ام میوه و سبزیجات به منزل ببرم. زیرا قیمت آنها بسیار بالا است، ما قدرت خرید نداریم. ما تا غروب منتظر می‌مانیم اما به هیچ وجه نمی‌توانیم چیزی بفروشیم. ما هیچ راه‌حلی برای این وضعیت نمی‌بینیم."