صیانت از روژاوا وظیفه‌ای ملی برای تمامی کوردهاست
تانیا طاهر، حقوقدان، می‌گوید: دشمنان کورد همواره برای درهم شکستن اراده کوردها، به زنان تعرض کرده و به آن‌ها حمله می‌کنند. او اضافه می‌کند: زنان روژاوا قهرمانان حماسه مقاومت کوردها هستند.
سلیمانی- جنگ‌ها در هر کشوری که رخ دهند، ویرانی و نابودی به دنبال دارند. در زمان حملات، قوانین بین‌المللی حمایت از غیرنظامیان نادیده گرفته می‌شود و کشتار جمعی اتفاق می‌افتد. برای کوردها که همواره تحت سلطه اشغالگران بوده‌اند، به‌ویژه دولت‌هایی که کوردستان را میان خود تقسیم کرده‌اند، شهروندان غیرنظامی نخستین هدف این حملات هستند. در این میان، زنان و کودکان بیشتر در معرض حملات نیروهای اشغالگر قرار می‌گیرند.
دولت ترکیه که بزرگ‌ترین اشغالگر ملت کورد به‌شمار می‌رود، در هر جایی که سایه‌ای از کوردها باشد، به آنجا حمله می‌کند. در آخرین حملات علیه روژاوای کوردستان، علاوه بر فروپاشی رژیم سوریه، درگیری‌های داخلی منطقه و حملات نیروهای مزدور وابسته به ترکیه، غیرنظامیان هدف اصلی این حملات بوده‌اند و بار دیگر با پدیده آوارگی روبه‌رو شده‌اند. در ۸ دسامبر، دولت ترکیه دو قتل‌عام انجام داد که یکی از آن‌ها علیه خانواده‌ای ۱۲ نفره بود که بیشتر آن‌ها زنان و کودکان بودند و همگی در یک حمله ناگهانی جان خود را از دست دادند.
این اتفاقات در حالی رخ داد که آوارگی دوباره مردم عفرین، کوچ اجباری صدها هزار نفر از ساکنان شهرهای منبج، شهبا و مناطق اطراف، همچنان ادامه دارد. این حملات نشان‌دهنده سیاست‌های بی‌رحمانه ترکیه علیه کوردها و تداوم پروژه اشغالگری آن در منطقه است.
تانیا طاهر، حقوقدان، با اشاره به تاریخ جنگ‌ها توضیح می‌دهد که زنان، چه به عنوان شخصیت‌های حاضر در میدان‌های نبرد و چه به عنوان افرادی که صرفاً در میان جنگ‌ها گرفتار شده‌اند، همیشه بیشترین تأثیرات منفی جنگ را متحمل شده‌اند. او می‌گوید: در این چارچوب، تمامی قوانین بین‌المللی مرتبط با جنگ نادیده گرفته شده و هر گونه تعرض و آسیب‌های جسمی و روانی که بر زنان وارد شود، به‌عنوان جنایت جنگی شناخته می‌شود.
تانیا طاهر تأکید می‌کند که وقتی بحث از زنان و مشارکت آن‌ها در جامعه به میان می‌آید، درخواست حمایت از زنان نیز مطرح می‌شود. در طول تاریخ، زنان و کودکان در باشور کوردستان همواره تحت تأثیرات و پیامدهای منفی جنگ‌ها قرار گرفته‌اند. او اشاره می‌کند که زنان و کودکان نخستین آسیب دیدگان جنگ‌ها هستند، حتی اگر این جنگ‌ها با اراده و خواست آن‌ها آغاز نشده باشد.
تانیا طاهر، حقوقدان، به مسئله ذهنیت مردسالارانه اشاره می‌کند که همواره برای کنترل هر نهاد و جایگاهی، زنان را هدف قرار می‌دهد. او توضیح می‌دهد که در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی و نظامی، هرگاه زنی به موقعیتی دست می‌یابد، نیرویی مخالف در برابر او شکل می‌گیرد. این امر به دلیل آن است که در جوامع خاورمیانه‌ای، زن به‌عنوان نماد شرف و حیثیت شناخته می‌شود و تعرض به زنان به‌عنوان تعرض به افتخار جامعه و ملت تلقی می‌گردد. به همین دلیل، دشمنان کورد در هر موقعیتی که بخواهند حقوق، آزادی و سرزمین کوردها را هدف قرار دهند، نخستین حملات خود را متوجه زنان و کودکان می‌کنند.
تانیا طاهر در ادامه به زنان روژاوای کوردستان اشاره کرده و می‌گوید که آن‌ها این تصور اشتباه درباره ناتوانی زنان را در هم شکسته‌اند. او تأکید می‌کند: این زنان ثابت کرده‌اند که زنان می‌توانند، به‌ویژه در زمینه‌های دفاعی، مدیریت جامعه، سیاست و پیشبرد امور اجتماعی فعالیت داشته باشند. از این رو، اگر از یک سو زنان روژاوا بخشی از آسیب دیدگان حملاتی هستند که برای از بین بردن ملت کورد صورت می‌گیرد، از سوی دیگر، آن‌ها قهرمانان حماسه مقاومت کوردها، به‌ویژه در روژاوا، هستند.
تانیا طاهر اضافه می‌کند که این زنان ثابت کرده‌اند که زن فقط موجودی نیست که در ادبیات حضوری نمادین داشته باشد، در اشعار ستوده شود یا در افسانه‌ها و داستان‌های کهن مورد تمجید قرار گیرد. بلکه زن، اندیشه‌ای نوآور و توانمند است که می‌تواند از خود دفاع کند، از سرزمینش محافظت نماید و تغییرات بزرگی در نظم و مدیریت جامعه ایجاد کند. این دیدگاه، زن را از موقعیت‌های کلیشه‌ای و نمادین فراتر برده و به او جایگاهی فعال در میدان‌های واقعی زندگی می‌بخشد.
در سخنان خود، تانیا طاهر بر حمایت از هر کورد در سراسر کوردستان تأکید کرد و به‌ویژه به‌عنوان یک زن، از زنان روژاوا حمایت نمود. او ابراز امیدواری کرد که این بار، حملات اخیر آخرین تجاوز به حقوق کوردها و به‌ویژه زنان روژاوا باشد.
او در پایان سخنانش گفت که حمایت از روژاوای کوردستان می‌تواند در سه سطح صورت گیرد.
۱. سطح سیاسی: احزاب و نیروهای سیاسی کوردستان، چه در داخل حکومت و چه در خارج از آن، باید پشتیبانی منطقه‌ای و بین‌المللی از کوردهای روژاوا را به دست آورند. این امر نیازمند آن است که روابط دیپلماتیک تقویت شده و دولت‌های منطقه و جهان تحت فشار قرار گیرند تا از حقوق کوردها حمایت کنند.
۲. سطح مدنی: فشارهای مدنی و اجتماعی باید بر حکومت مرکزی اعمال شود تا گذرگاه‌های مرزی اقلیم کوردستان و عراق برای ارسال کمک‌ها و حمایت‌های ضروری به روژاوا باز شود. این اقدام، به‌ویژه در شرایط بحران‌های انسانی و نیاز به کمک‌های فوری، بسیار حیاتی است.
۳. سطح مادی و انسانی: حمایت‌های مادی و انسانی از روژاوای کوردستان باید به‌عنوان یک وظیفه ملی برای هر فرد کورد، چه در داخل و چه در خارج از کوردستان، تلقی شود. این حمایت‌ها می‌تواند به شکل ارسال کمک‌های مالی، دارویی و انسانی باشد. تانیا طاهر این مسئولیت را یک وظیفه ملی برای همه کوردها می‌داند و بر همبستگی میان بخش‌های مختلف ملت کورد تأکید می‌کند.
این دیدگاه، ضرورت ایجاد اتحاد ملی و تقویت همبستگی میان کوردهای سراسر کوردستان را برجسته می‌سازد، به‌ویژه در شرایطی که روژاوا با تهدیدهای مداوم مواجه است.