زهور المشرقی

تونس- زنان تونسی می‌ترسند دستاوردهایی کە در نتیجه سال‌ها مبارزه سرسختانە بە دست آوردەاند را از دست بدهند چرا کە زنان برای بە دست آوردن این دستاوردها، بسیار تلاش کردەاند تا جایی کە این کشور بە عنوان کشور قانونگذاری فمینیستی شناختە می‌شود.

این ترس‌ها نتیجەی حملات محافظه‌کارانه‌ای است کە با تحریک احزاب اسلام‌گرا و حتی چپ در گذشته بر کشور حکومت می‌کردند، انجام می‌شود. احزابی که مسائل مربوط به زنان بازرگانی می‌کنند اما در عمل به آن اعتقادی ندارند و در مبارزات انتخاباتی خود از این موضوع بهرەبرداری سیاسی می‌کنند.

اراده فمینیست‌های تونس مبتنی بر مبارزه و مقاومت برای حقوق بیشتر و اجرای قوانینی مانند قانون ضد خشونت، انقلاب تلقی می‌شود زیرا شامل همه اشکال خشونت اعم از دیجیتال و سیاسی است که حتی در قوانین  کشورهای پیشرفته غربی نیز یافت نمی‌شود.

سلمی بکار کارگردان سینما و معتقد به مسائل زنان در این زمینە گفت: بلافاصلە پس از استقلال قانون احوال شخصیە به تصویب رسید و این پیروزی نه تنها برای زنان تونسی‌‌ بلکە برای زنان منطقه و بلکە بە عنوان انگیزه‌ای برای مطالبه حقوق زنان بە شمار می‌رود.

وی با اشارە بە اینکە مطالبه حقوق از تونس شروع  و به دلیل قوانین مهمی که در آن زمان تصویب شد، گسترش یافت، افزود: قوانین به تنهایی برای نشان دادن حقوق زنان و اتحاد کافی نیست بلکە این امر مستلزم آگاهی اجتماعی و فرهنگ عمومی است که جوامع مردسالار نیز  حقوق و آزادی‌های زنان را بپذیرند.  

وی گفت: زنان تونسی آگاه هستند و تسلیم نمی‌شوند و نقض حقوق خود را نمی‌پذیرند اما همچنان مبارزه و دفاع از دستاورهای خود ضروری است.