خانوادەهایی کە اجساد فرزندان خود را یافتند و از مرگ آنها اطمیان پیدا کردند وضعیت بهتری نسبت بە خانوادەهای مفقودشدگان دارند، خانوادەی مفقودشدگان علاوەبر درد دوری باید با درد شایعەها و اخبار نادرستی کە در مورد فرزندانشان وجود دارد نیز بسازند، گاهی خبر مرگ آنها و گاهی خبر زندەبودنشان را دریافت می‌کنند و هربار کە می‌خواهند با مرگ فرزندانشان کنار بیایند شایعەای دیگر تن آنها را می‌لرزاند.

کمیتەی خانوادەهای بازداشت‌شدگان در شمال و شرق سوریە گفت، بە غیر از مفقودشدگانی کە تاکنون دستگیری آنها مستند نشدە است، تقریبا ٢٢٠ نفر از بازداشت شدگان از اهالی منبج و کوبانی هستند.

صبیحە محمد ۵٠ سالە، مادر پنج دختر و چهار پسر، از سال ٢٠١۴ همسرش توسط داعش بازداشت شدە است.

صبیحە، چگونگی ربودە شدن همسرش توسط داعش را بازگو می‌کند، "ناگهان تعداد زیادی از داعشی‌ها بە خانەی ما حملە کردند".

صبیحە حملەی داعشی‌ها بە خانەی خود را همانند"حملە بە یک شهر" توصیف می‌کند و می‌گوید: سلاح‌های سنگین همانند دوشکا و کلاشینکوف بە همراە داشتند، انگار می‌خواستند شهر را کنترل کنند، چیزی نمی‌گفتند ماشین، سلاح‌های شخصی و پول‌ها را نیز با خود بردند."

نە تنها شوهر او بلکە بسیاری دیگر از مردان خانوادە را با خود بردند، "خانە را بە هم ریختند، همسرم، برادر همسرم، سە تا از پسرانم و اکثر مردان ساکن محلەی ما را با خود بردند، پس از ۵٠ روز بە جز همسرم همگی آزاد شدند، پول‌ها و لوازمی کە با خود بردند را نیز هرگز پس ندادند."

 

سوالی کە سرنوشت او را نامعلوم کرد

بە گفتەی صبیحە همسرش بە عنوان بخشی از آخرین عملیات داعش قبل از آزادسازی منبج دستگیر شد، "خانەی ما را محاصرە کردند و همسرم را دستگیر کردند، آنها گفتند سوالی از او می‌پرسند این سوال هفت سال است ادامە دارد و ما نیز پاسخ این سوال را نمی‌دانیم آیا زندە است یا مردە؟"

در ادامەی سخنانش می‌گوید، "می‌خواهم صدای من بە جهانیان برسد"، در ادامە می‌افزاید " با شنیدن هر خبری در مورد بازداشتی‌ها نصف عمر می‌شویم، صد بار می‌میریم، پس از انتقال بازداشتی‌ها بە رقە دیگر از او خبری دریافت نکردیم، قبلا نیز خبر او را از کسانی کە آزاد می‌شدند می‌گرفتیم وگرنە داعشی‌ها هیچ‌گاە اطلاعی از او بە ما نمی‌دادند."

 

تنها خواستەی ما دانستن سرنوشت بازداشت‌شدگان است

صبیحە در مورد دریافت اخبار آزادسازی منبج توسط شواری نظامی منبج، در اول ژوئن ٢٠١۶گفت: "در آن هنگام در قامشلو آوارە بودند و بە امید آزادی بە منبج بازگشتند اما پس از ناامیدی بار دیگر بە قامشلو رفتند."

صبیحە سال ٢٠١٨ پس از دو سال از آزادسازی منبج بە این شهر بازگشت و می‌گوید، "هنوز هم در انتظار بازگشت همسرم هستیم و هر روز کە می‌گذرد زخم ما عمیق‌تر می‌شود."

وی با اشارە بە تهدیدهای ترکیە پس از نابودی داعش در منطقە می‌گوید ترکیە عامل اصلی همەی جنایات و حامی تروریست‌های داعش بود، "پس از آزادسازی منبج از دست داعش ترکیە تهدیدات خود را علیە این شهر آغاز کرد و علیە مردمان آن جنایت انجام داد."

و می‌افزاید "ما بە عنوان خانوادەی کسانی کە ربودە شدەاند و مفقود هستند، تخلفات ترکیە علیە این مناطق و بازگشت داعش با نام‌های دیگر را رد می‌کنیم، نمی‌خواهیم بار دیگر این درد را تجربە کنیم، اگر ترکیە مناطق ما را کنترل کند همان دردی کە در دوران داعش تجربە کردیم را تجربە خواهیم کرد، ما تنها خواهان روشن شدن سرنوشت دستگیرشدگان هستیم و نمی‌خواهیم ترکیە یا هر گروە دیگری در اینجا باشند."

 

"مرزهای مناطق تحت کنترل داعش با ترکیە باز بود"

فاطمە ناری ۵۶ سالە و مادر دو دختر، پسر جوانش سال ٢٠١۴ توسط داعشی‌ها ربودە شد می‌گوید، پسرش برای حفاظت از خانوادە و اموالشان پس از حملەی داعش بە شهر آنجا را ترک نکرد.

فاطمە ٢٠ سال در منبج زندگی کردە است اما هنگامی کە داعش شهر را کنترل کرد در کوبانی بود و اخبار خشونت و تخلفات داعش را از مردم منبج شنیدە است، پس از حملەی داعش بە کوبانی بە ترکیە رفتە است، " پس از تصرف شهر توسط داعش از پسرم خواستم شهر را ترک کند اما تنها چند روز پس از آن خبر دستگیری او را دریافت کردم، در آن هنگام دختر بزرگم هفت سال سن داشت و دختر کوچکم هشت ماهە بود."

وی در ادامە می‌گوید، "پس از شنیدن خبر دستگیری پسرم مستقیما بە منبج بازگشتم چون مرزهای ترکیە با مناطق تحت کنترل داعش باز بود."

با اشارە بە جنایات انجام شدە توسط داعش می‌گوید پس از بازگشت بە شهر شاهد جنایاتی وحشتناک بودە است، هفت سر بریدە در میدان شهر آویزان شدە بود کە یکی از آنها متعلق بە پسرعموی او مصطفی قاسو بودە کە بە جرم پیوستن بە یگان‌های مدافع خلق دستگیر شدە بود.

فاطمە هر روز برای گرفتن خبری از پسرش بە زندان می‌رفتە و حتی گاهی بە میدان شهر می‌رفتە تا ببیند پسرش در میان کشتەشدگانی است کە در میدان شهر آویزان می‌کنند، "روزی بە میدان شهر رفتم و سرهای بریدەای دیدم کە کودکان با آن بازی می‌کردند، جنایت در این شهر عادی شدە بود و انسانیت از قلب کودکان ربودە شدە بود."

وی می‌گوید جلوی زندان خانوادەهایی صف می‌بستند کە از سرنوشت فرزندانشان بی‌اطلاع بودند و از بمباران زندان توسط هواپیماها می‌گوید، "هواپیما بخشی از زندان را مورد هدف قرار داد، گروهی از زندانیان فرار کردند و تعدادی نیز کشتە شدند، داعش بنری از لیست زندانیان کشتە شدە و فراری‌ها نصب کرد اسم پسر من در هیچ‌کدام از لیست‌ها نبود و هیچ وقت هم بە خانە بازنگشت".

فاطمە می‌گوید پس از دیدن این همە جنایت تحمل زندگی در منبج را نداشتە و مجبور بە ترک آن شدە است، اما پس از مدت‌ها شنیدە است کە زندانیان بە شهر الباب منتقل شدەاند، "از بستگانم در منبج خواستم سراغی از پسرم بگیرند و بالاخرە یکی از آنها توانست با وی ملاقات کند و این آخرین خبری بود کە از پسرم دریافت کردم."

 

"ترکیە داعش را در آغوش گرفت"

فاطمە می‌گوید پس از شنیدن دیدار یکی از بستگانش با پسرش بە منبج بازگشتە و بە شهر الباب رفتە است، بە او گفتە شدە بود پس از بمباران زندان، آنجا را تخلیە کردە و زندانیان را بە زندانی دیگر منتقل کردەاند.

در ادامە می‌گوید "پس از آزادسازی کوبانی در اکتبر ٢٠١۵ از ترکیە بە کوبانی بازگشتیم، ما از دست ظلم داعش فرار کردە بودیم اما در ترکیە نیز با تحقیر مواجە بودیم، اما عناصر داعشی کە در ترکیە زندگی می‌کردند آزادانە رفت و آمد می‌کردند."

فاطمە از ارتباط بین داعش و ترکیە سخن می‌گوید، "داعش و  ترکیە دو روی سکە هستند" و ادامە می‌دهد " ترکیە از داعش حمایت می‌کند چون می‌خواهد از طریق آن همەی سوریە را کنترل کند."

وی آنچە را کە با چشمان خود دیدە بیان می‌کند، " هنگام مهاجرت بە ترکیە با چشمان خود، رابطەی بین ژاندارمری ترکیە و عناصر داعشی را دیدیم، آنها همدیگر را در آغوش گرفتە بودند، ما بە عنوان مردم سوریە و خانوادەی بازداشت‌شدگان جنایات ترکیە و داعش را رد می‌کنیم و نمی‌توانیم حاکمیت ترکیە را در شهر خود قبول کنیم، آنچە داعش بر سر ما آورد بس است."

فاطمە بە بازگشت آرامش پس از آزادسازی شهر از دست داعش اشارە می‌کند و  می‌افزاید "پس از رهایی از وحشیگری داعش امنیت بە شهر بازگشت، اما حملات و تهدیدهای ترکیە همچنان ادامە دارد، ما از مهاجرت و جنگ خستەایم و می‌خواهیم ترکیە دست از سر ما بردارد تا بتوانیم در آرامش زندگی کنیم."

وی احتمال می‌دهد داعش زندانیان خود را بە ترکیە فرستادە باشد و از همەی کشورها می‌خواهد تا بتوانند سرنوشت فرزندان آنها را روشن کنند چون آنها نمی‌توانند بە ترکیە بروند و از سرنوشت فرزندان خود مطلع شوند.  

 

در مارس ٢٠١٩ با پیشنهاد ادارەی خودمدیریتی کانتون کوبانی، کمیتەی خانوادەهای ربودە‌‌شدگان در شمال و شرق سوریە بە منظور سازماندگی خانوادەها ایجاد شد، این کمیتە برای آگاهی از سرنوشت روبودەشگان فعالیت‌های بسیاری انجام داد و سال گذشتە نیز با فرماندەی یگان‌های مدافع خلق مظلوم عبدی دیداد کردند، در این دیدار توافق شد تا بە همەی زندان‌های تحت کنترل داعش رسیدگی شود تا جویای وضعیت ربودەشدگان شوند اما پس از آغاز همەگیری کرونا فعالیت‌های این کمیتە متوقف شد.

طی چند روز گذشتە کمیتە بار دیگر فعالیت‌های خود را بە منظور بازدید از زندا‌ن‌های داعش از سرگرفت و با تعدادی از فرماندهان یگان‌های مدافع خلق دیدار و گفت‌وگو کردە است، نامەای بە سازمان ملل متحد برای جویا شدن از سرنوشت مفقودین نوشت کە تاکنون پاسخی دریافت نکردە است.