چرا سرمایهگذاری روی زنان یک مسئلهی حقوقبشری است
به رسمیتشناختن حقوق زنان به عنوان یک موضوع مهم در سرمایهگذاری، برای ایجاد راهحلهای دگرگونکنندهای که زنان را قادر میسازد حقوق خود را تحقق بخشند، از چرخهی فقر فرار کنند و واقعاً شکوفا شوند، حیاتی است.
مرکز خبر- سرمایهگذاری روی زنان هم یک امر اقتصادی ضروری و هم یک مسئلهی حقوقبشری است. یک مسئلهی حقوقبشری است زیرا تمامی سیستمهای اقتصادی و مالی جهانی در تداوم نابرابری جنسیتی شریک هستند. در عین حال، برای غلبه بر این چالشها و ساختن جهانی که همهی زنان در آن قادر باشند به حقوق خود دست یابند، به منابع مالی جدی نیاز داریم. سرمایهگذاری بر روی زنان، آنها را قادر می سازد شکوفا شوند و شکوفایی آنها به رفاه جوامع کمک شایانی میکند.
سیستمهای مالی و اقتصادی ما برابری جنسیتی را نادیده گرفتهاند
جهان به دنبال رشد است، حتی به قیمت سلامت و رفاه مردم و کرهی زمین. سیستمهای مالی کنونی با سود هدایت میشوند، تا وقتی منافع سرمایهگذاران با نیازها و اولویتهای زنان همسو نباشد، اقدامات آنها به ضرر زنان خواهد بود. تغییرات اقلیمی نتیجهی مصرف بی حد و حصر سوختهای فسیلی بدونتوجه به هزینههای اجتماعی و زیستمحیطی آنها است و در مرکز تمام این بحرانهای آب و هوا، زنان و دخترانی هستند که بیشتر در معرض پیامدهای منفی تغییرات آب و هوایی قرار میگیرند.
بازارها و مؤسسات به هم پیوستهی جهانی، تجربیات و فرصتهای را ناعادلانه شکل دادهاند و زنان در آنها جایی ندارد. برای مثال، هنجارها و نگرشهای مردسالارانه در دنیای کار، زنان را به مراقبتهای بدون مزد و کارهای خانگی سوق داده و عاملیت اقتصادی، استقلال و رفاه آنها را محدود کرده است. زنان سه برابر بیشتر از مردان کار مراقبتی بدون دستمزد انجام میدهند، اما ارزش اقتصادی کار آنها نادیده گرفته میشود زیرا در معیارهایی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP) قابل مشاهده نیست. سهم نامتناسبی از این شکل کار در میان زنان گروههای کمدرآمد، مهاجر و اقلیتهای نژادی به چشم میخورد که نشان میدهد زنان تحت تاثیر عواملی مانند جنسیت، نژاد، ناتوانی، ملیت و جنسیت نیز قرار گرفته و با تبعیضهای مضاعف دست و پنجه نرم میکنند.
تنها ۷۷ درصد از حقوق قانونی مردان در جامعه به زنان اختصاص داده شده است. نابرابری ریشهدار فرصتهای اقتصادی زنان را کاهش میدهد. زنان هنوز هم در سراسر جهان در مشاغل و بخشهای با دستمزد کم حضور بیش از حد دارند و در فضاهایی که پتانسیل کسب درآمد بیشتر است، کمتر حضور دارند. این نابرابری تنها یکی از عوامل اختلاف دستمزد میان مردان و زنان است. بیش از نیمی از تمام زنانی که کار میکنند در اقتصاد غیررسمی مشغول به کارند که اغلب متزلزل و آسیبپذیر است. سهم اقتصاد غیررسمی در کشورهای در حال توسعه بیشتر از اقتصاد رسمی(حدود ۹۰ درصد) است. زنان فعال در نیروی کار در سطح جهان، به طور متوسط ۲۰ درصد کمتر از مردان درآمد دارند، شکافی که در برخی کشورها تا ۳۵ درصد افزایش مییابد. نابرابریهای موجود در دنیای تجارت نیز شگفتانگیز است. برای مثال، شکاف جنسیتی در کسبوکارهای تأسیسشده (تا حدود ۳۲ درصد) عمیق بوده و در کسبوکارهایی که تلاش میکنند تازه شروع کنند (۲۰ درصد) نیز به شدت به چشم میخورد. نابرابری فرصتهای اقتصادی در طول نسلها تشدید شده، زنان را در فقر محبوس میکند و از بهرهمندی یکسان از رشد اقتصادی جلوگیری میکند.
منابع مالی برای احقاق حقوق زنان ضروری است
علیرغم چالشهایی که نظام مالی برای زنان ایجاد کرده است، معکوسکردن نابرابری جنسیتی نیازمند منابع مالی است. کسری پیشبینی شدهی سالانه در مورد آنچه برای دستیابی به اهداف جهانی برابری جنسیتی مورد نیاز است ۳۶۰ میلیارد دلار تخمین زده شده است. شواهد نشان میدهد که با سرعت پیشرفت فعلی، بیش از ۳۴۲۰۲ میلیون زن و دختر تا سال ۲۰۳۰ همچنان در فقر شدید زندگی خواهند کرد.
یکی از مهمترین سرمایهگذاریها در حوزهی برابری جنسیتی، حمایت اجتماعی است که در کاهش فقر و آسیبپذیری بسیار موثر است. با این حال، تنها ۲۶.۵ درصد از زنان تحت پوشش سیستمهای جامع حمایت اجتماعی قرار دارند.
علاوه بر منابع مالی، زنان نیازمند دسترسی به زمین، اطلاعات، فناوری و منابع طبیعی هستند. در سال ۲۰۲۲، ۷/۲ میلیارد نفر هنوز به اینترنت دسترسی نداشتند، که مانع بزرگی در برابر توانایی آنها برای یافتن شغل یا راه اندازی یک کسب و کار است. زنان همچنین در ۸۷ درصد از کشورهایی که دادهها در دسترس است، کمتر از مردان حق مالکیت یا حق تصدی بر زمینهای کشاورزی دارند.
زنان در حال رشد، اقتصادهای مرفه را هدایت میکنند
دستیابی به برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان به یک پرونده تجاری نیاز ندارد زیرا حقوق بشر قیمتی نیست. با این حال، ما میدانیم که زنان به طور مستقیم از طریق مشارکت در فعالیتهای اقتصادی از جمله کار رسمی و کارآفرینی، و به طور غیرمستقیم از طریق مشارکتهای دیگر از جمله انجام سهم نامتناسب از کار مراقبتی بدون دستمزد به اقتصاد کمک میکنند. شواهد نشان میدهد که کاهش شکافهای جنسیتی میتواند تولید ناخالص داخلی سرانه را تا ۲۰ درصد افزایش دهد.
سرمایهگذاری روی زنان می تواند بسیار فرصتآفرین باشد. تخمین زده میشود که رفع شکافهای موجود در خدمات مراقبتی و گسترش مشاغل مناسب، تا سال ۲۰۳۵ تقریباً ۳۰۰ میلیون شغل ایجاد میکند. مطالعات همچنین نشان میدهد که سرمایهگذاری در بخش مراقبت میتواند تقریباً سه برابر سرمایهگذاری در ساختوساز، ایجاد شغل کند (حدود ۳۰ شغل در هر تولید). سرمایهگذاری در بخش مراقبت همچنین زمان موردنیاز زنان را فراهم میکند تا در فعالیتهای انتخابی خود از جمله فعالیتهای اقتصادی، تحصیلی یا اوقات فراغت شرکت کنند.
به رسمیتشناختن حقوق زنان به عنوان یک موضوع مهم در سرمایهگذاری، برای ایجاد راهحلهای دگرگونکنندهای که زنان را قادر میسازد حقوق خود را تحقق بخشند، از چرخهی فقر فرار کنند و واقعاً شکوفا شوند، حیاتی است. سرمایهگذاری روی زنان سنگبنای ساخت جوامع پیشرفته است. پیشرفت زنان به نفع همهی ماست.