مرکز خبر- ٢٨ مرداد سالروز حملەی نظامی رژیم ایران بە روژهلات (شرق) کوردستان است. ۴٣ سال پیش، پس از انتشار خبرهایی مبنی بر محاصرەی ارتش و سازمان‌های مربوطە توسط حزب دموکرات، خمینی فرمان جهاد علیە مردم روژهلات کوردستان را صادر و لشکری از مردم دیگر شهرها، بسیجیان و نیروهای ارتش همراە با سلاح‌های سنگین را برای سرکوب کوردها راهی شهرهای روژهلات کوردستان کرد.

 

سیاست سرکوب کوردها پیش از صدور فرمان خمینی آغاز شدە بود

در واقع سیاست سرکوب کوردها از همان فردای به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، در دستور کار قرار گرفت. اواخر اسفند ۱۳۵۷ و اوایل فروردین ۱۳۵۸، فرماندهان پادگان‌‌های جمهوری اسلامی، شهرهای مهاباد و سنە را بە آتش بستە کە در مهاباد، ۲۰ نفر از شهروندان این شهر در اثر تیراندازی مستقیم و در سنە نزدیک به ۲۰۰ نفر در نتیجه‌ی توپ باران جانباختند.

 در تاریخ ۳۱ فروردین سال ۱۳۵۸ جنگ بین مردم ترک و کورد را در شهر نقده به راه انداخت و پاسداران را برای کشتار و غارت اموال مردم گسیل داشت. بە علاوە در ۲۳ تیر ماه در شهر مریوان بە روی مردم آتش گشودند که طی آن ۲۴ تن جان خود را از دست دادند و ۴۰ نفر نیز زخمی شدند.

همزمان با مقدمە‌چینی سران رژیم برای برگزاری رفراندوم تاریخی کە میزان رای‌های مثبت آن بیش از ٩٨درصد اعلام شد، تاریخ برگزاری این همە‌پرسی و انتخاب بین دو گزینە‌ی سلطنت و جمهوری اسلامی بە منظور ایجاد قدرت مطلقە برای ادارەی ایران توسط خمینی و اطرافیانش بدون توجە بە حقوق ملیت‌ها‌، برای کوردها آشکار شد کە همە‌پرسی گزینەها و سیستم تعیین‌شدەی خمینی تشریفاتی، بی‌اساس و دور از معیارهای دمکراسی می‌باشد. لذا شخصیت‌ها و رهبران احزاب کوردی سکوت نکردە و محتوای جمهوری اسلامی را از نظر حق‌ تعیین سرنوشت و مسئله‌ی خودمختاری کوردستان در چارچوب ایران آزاد، مبهم و نامعلوم خواندە و طی انتشار بیانیه‌هایی تحریم و یا عدم شرکت خود در رفراندوم را اعلام کردند. بە همین دلیل در همەی شهرهای کوردستان رفراندوم بایکوت شد.

پس از آنکه رژیم اسلامی جایگزین رژیم پهلوی در ایران شد و حاکمیت ایران را بە دست گرفت به دلیل اینکه ملت کورد برای تامین و حفظ حقوق مشروع ملی خود و استقرار حکومت مشترک سکولار و دموکراتیک با دیگر ملیت‌‌ها تلاش می‌کرد، جمهوری اسلامی بە بهانەی اعتراض ملت کورد بە حکومت وی و تحریم انتخابات، فتوای جهاد خود را برای حملە بە روژهلات کوردستان صادر کرد.

بعد از فرمان خمینی، روز جمعه ٢۶ مرداد ١٣۵٨ نیروهای مسلح رژیم اولین حمله‌ی نظامی خود را علیە ملت کورد و خاک کوردستان آغاز کردند. نیرهای نظامی و سپاە دو روز متوالی با مردم پاوە جنگیدند. بعد از خبر مقاومت و جنگ قهرمانانه‌ی نیروهای پیشمرگە و مردم پاوه و شکست نیروهای رژیم جمهوری اسلامی و خسارت‌‌های سنگین نظامی و جانی، در ٢٨ همان ماە خمینی در تهران با اعلام «کافر خواندن مردم کورد» دیگر خلق‌ها را علیە خلق کورد بسیج کردە و آنان را با سلاح‌‌های سنگین و زرەپوش روانەی مناطق کوردستان کرد. شدت حملات بە گونەای بود کە همزمان با بمباران بر فراز شهرها و روستاهای سنە دیوار صوتی شکستند. اما مردم کورد توانست با کمترین سلاح سە ماە مقاومت کردە و در مقابل سپاە رژیم جمهوری اسلامی بایستد.

دستگاەهای تبلیغاتی رژیم مانند صدا و سیما نیز نقش بسزایی در حکم جهاد خمینی علیە کوردها داشتند، آنها با پخش مارش نظامی  احساسات دیگر خلق‌ها را علیه ملت کورد تهییج می‌کردند. با این زمینه‌سازی‌ها نیروهای مسلح از زمین و هوا و بصورتی گسترده کوردستان را مورد حمله قرار دادند و موج اعدام‌ها توسط خلخالی جلاد براه افتاد.

         

        

بعدها خود اعتراف کردند کە براساس خبرهای کذب فرمان صادر شدە است

طبق گفتەهای شاهدان عینی در حملە بە سنە، نیروهای جمهوری اسلامی اقدام بە آتش‌زدن کتاب‌‌ها و کتاب‌خانەها کردە و هزاران کتاب را در آتش خشم و کینەی خود سوزاندند. نیروهای پاسداران کە تحت فرمان خمینی بودند از کرماشان بە سوی شهرهای اورمیە پیشروی کردە و شهروندان را بە رگبار بستە و صدها نفر را بە قتل رساندند.

نمونه‌ی بارز در این مورد شهر سنە بود  کە ٢۴ روز زیر شدیدترین حملات سپاهیان بە مبارزه و مقاومت پرداخت اما به علت محاصره و تهاجمات فراوانی که علیه مردم این شهر صورت گرفته بود؛ شهر ویران شد. در نگاهی دیگر قتل‌عام مردم روستاهای قارنی، قلاتان، صوفیان و به گلوله بستن زندانیان سیاسی در فرودگاه سنە و پادگان مریوان، محاکمات نمایشی مردم، مخصوصا جوانان در دادگاهی چند دقیقەای توسط خلخالی نماینده‌ی خمینی را می‌توان اشاره کرد.

سال‌ها بعد دست‌اندرکاران آن زمان در روژهلات کوردستان، تهران و قم تأکید کردند که آن روزها در سنە هیچ خبری نبوده و این فرمان جنگ و خشم خمینی بر اساس خبرهای کذب ساخته و پرداخته‌ی جنگ‌طلبان در سطوح بالای لشکری و مذهبی ایران صادر شده بود. واقعیت این بود کە روژهلات کوردستان می‌بایست سرکوب شود، چون راهی متفاوت از خمینی و انقلاب اسلامی در پیش گرفتە بود.

در واقع چهل سال خشونت، سرکوب، بمباران و اعدام پاسخ جمهوری اسلامی ایران به خواستەهای حق طلبانەی خلق کورد در روژهلات کوردستان بوده است. ولی علیرغم همه‌ی این سیاست‌های ضدانسانی و سرکوبگرانه، مبارزه علیه ستم ملی و تمامی پیامدهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آن همچنان ادامە داشتە و به لحاظ سیاسی حاکمیت جمهوری اسلامی در روژهلات پذیرفته نشده است.