زنان جوان کوبانی درباره‌ی جنگ ویژه بر علیه زنان می‌گویند: یکی از اهداف جنگ ویژه فریب زنان است. همچنین سعی می‌کند از زنان به عنوان کالا استفاده کند و بیشتر تبلیغات را بر روی زنان انجام می‌دهد.

 

دلوجان بوزی

کوبانی - در همه‌ی اعصار زنان به بردگی گرفته شده و حقوق آنها پایمال شده است، به مرور زمان بر اساس خواسته‌هایشان با زنان برخورد کرده‌اند، جنگ ویژه‌ای که اکنون مانند سرطان در جامعه گسترش یافته است، بیشترین نقش خود را بر زنان ایفا کرده و آنچنان که می‌خواهد افراد جامعه را بکار می‌گیرد. در هر جنگی که زنان خواستار پیشاهنگی بوده‌اند، از طریق جنگ ویژه مورد هدف قرار گرفته‌اند. نمونه‌هایی از فعالان و سیاستمداران زن وجود دارد که توسط قدرت‌های هژمونیک ترور شده‌اند و هنوز هم چنین زنانی مورد هدف قرار می‌گیرند.

همچنین تبلیغات زنان به حدی رسیده است که تصاویر زنان بر روی خودرو، مغازه، لباس، برند و .... برای فروش بهتر آویزان شده‌اند، بنابراین زنان تبدیل به کالا شده و تصاویر آنها به روش‌های مختلف منتشر می‌شود. برای منافع شخصی بدن زنان را بکار گرفته و برای تحقیر زنان در جامعه از انجام هر کاری ابا ندارند. یکی از روش‌هایی که زنان بعنوان بازیچه بکار می‌گیرند در کارهای فحشا و رابطه‌ی جنسی است. هر زنی که وظیفه‌ی سازماندهی جامعه را بر عهده داشته باشد مورد قتل، تجاوز، آزار و اذیت و تعرض قرار می‌گیرد. اغلب از جنبه‌ی عاطفی زنان استفاده می‌شود و اغلب بر علیه زنان جوان انجام می‌شود. در عین حال سعی دارند تا از زنان بعنوان جاسوس استفاده کنند.

 

"زنان با یک جنگ ویژه روبرو هستند"               

تاریخ در دو جهت جریان دارد، از یکطرف صاحبان قدرت را می‌پروراند و از طرف دیگر ارزش‌های دموکراتیک را به نمایندگی از مردم و جوامع به امروز رسانده است. اولین انقلاب اپوزیسیون در تاریخ و طی یک توطئه، زنان به عنوان اولین جنس مورد استثمار قرار گرفته‌اند. از این حیث زن اولین قربانی جنگ ویژه، با ذهنیتی مردسالارانه، فریبکارانه و ناعادلانه شده است. جنگ ویژه‌ای که علیه زنان به راه انداخته شده از تاریخ تا به امروز با روش‌های دروغین، فریبکاری، حیله‌گری، آن گونه که نظام زنان را پذیرفته است، اما تحت سازماندهی ائتلاف‌هایی قدرتمند؛ تهمت، غارت، تجاوز و بردگی را توسعه داده است. تا زمانی که ضدانقلاب اولیه علیه زنان درک نشود، درکی از چگونگی تسخیر و بردگی جامعه بوجود نمی‌آید. استقلال و آزادی که از زنان ربوده شده، استقلال و آزادی است که از جامعه ربوده شده است. ارزش‌هایی که به زور از زنان گرفته شده، غصب دستاورد و ساخت و سازهایی است که با تلاش و کوشش کل جامعه ساخته شده است. ساختن، اعتماد و دوست داشتن زنان، زندگی سرشار از شادی، امنیت و سلامت جامعه است. بنابراین وقتی مسئله‌ی جنگ ویژه بررسی می‌شود، پاسخ صحیح به سوال «چرا زنان» پاسخ درستی به سوال «چگونه جامعه‌ایی» خواهد بود. زیرا به عنوان جنسی که نیمی از جامعه را تشکیل می‌دهد، از قله‌های مرتفع زندگی، به پایین‌ترین رده‌ها نزول و یا به حالت انداختن در چاهی عمیق قرار گرفته است.

 

زنان اساسی‌ترین نیروی مبارزه با جنگ ویژه هستند

جنگ ویژه تبدیل به مکانیسم تسخیر و اداره‌ی جوامع امروزی شده، روابط و شیوه‌ی زندگی ما را به طور جدی تحت تأثیر قرار داده و مختل کرده است. جنگ ویژه که به ابزاری خطرناک و پنهان در زندگی اجتماعی ما تبدیل شده است، زمانی که درک نادرست و خطرات آن دیده نشود، گمنام می‌ماند. بنابراین سازماندهی و شخصیت جنگ خاص به عنوان نیروی پنهانی که سراسر زندگی ما را احاطه کرده است باید از نظر ایدئولوژیک ارزیابی شود و با قدرت فکری شکست بخورد.

همانطور که اصول اساسی مدرنیته سرمایه‌داری می‌گوید: "اول زنان را برده سازید"، بنیانگذار پارادایم مدرنیته‌ی دموکراتیک، رهبر خلق کورد عبدالله می‌گوید که "اول زنان را نجات دهید". بنابراین کاری که باید انجام شود، سازماندهی زنان در برابر جنگ ویژه به عنوان یک جبهه‌ی انقلابی است. تحول سنگرها به یک قلعه‌ی دفاع از خود است. با فلسفه‌ی «خودت را بشناس، خودت را تقویت کن و شبیه خودت باش»، نیروی زنی که به آزادی دست می‌یابد، اساسی‌ترین نیروی مبارزه با جنگ ویژه است. یکی از برنامه‌های اصلی ما این است که روش‌های جنگ ویژه که در جامعه بر علیه زنان توسعه می‌دهند نباید بی‌اهمیت دانست، با حساسیت و دوراندیشی فراوان انقلابی آن را دنبال کنیم. باید تمام دنیای عاطفی، معنوی و فکری انقلاب که مبتنی بر ایدئولوژی جامعه‌ی اکولوژیک و آزادی زنان است، به‌عنوان داشتن اهداف و مقاصد بزرگ، پاسداری از امیدها و رویاها، نقطه‌ی مرکزی تامل است. پیش‌بینی کردن، هوشیاری و رویکرد دقیق به شیوه‌های جنگ ویژه، آن را بی‌تاثیر خواهد گذاشت. دنبال کردن تمایلات حاکمان، درک درست، اقدامات مخالف و متضاد با تاکتیک‌ و راهبردهای مخالف، مستلزم درکی عمیق از این جنگ است.

 

جوانان شمال و شرق سوریه در معرض خطر جنگ ویژه هستند

برای اینکه نظام مسلط جامعه را تحت کنترل خود درآورد، ابتدا باید بر نیروی فعال و متحرک جوانان حکم کند. زیرا جوانان بیش از هرکسی با جنگی خاص روبرو هستند. قرن بیست و یکم قرن رسانه‌های اجتماعی و اینترنت است و جوانان بیشترین تأثیر و بیشترین ارتباط را دارند. به همین دلیل است که قدرت‌های سلطه‌گر به راحتی خواسته‌ها و ایده‌های خود را به ذهن جوانان تزریق می‌کنند. آن‌ها می‌خواهند در دنیایی تخیلی به جوانان زندگی خارج از واقعیت ببخشند و از فرهنگ، زبان، سیاست و اجتماعی شدن جدا کنند و شخصیتی فردگرا و از خودبیگانه خلق کنند.

دولت ترکیه به هر طریقی سعی در نابودی جامعه‌ی شمال و شرق سوریه دارد. بنابراین از حملات نظامی، روانی، اقتصادی، رسانه‌ای و سیاسی استفاده می‌کند که مهمترین آنها هدف قرار دادن جوانان و استفاده از آنها در جنگ ویژه است. دولت ترکیه جوانان منطقه را به مهاجرت تشویق می‌کند، فحشا و مواد مخدر را ترویج می‌کند. بنابراین ارزش‌های جامعه و اصول اخلاقی را تحقیر می‌کند و در عوض اصول تعریف‌شده توسط مدرنیته‌ی سرمایه‌داری را می‌سازد. همچنین برای پیشبرد منافع دولت ترکیه و برانگیختن جوانان علیه کشور و مردم خود، جاسوسی را در بین آنها ترویج می‌دهند. زن جوان کوبانی
ژیندا تمی و هَبون محمد جنگ ویژه و تأثیر آن بر زنان جوان را به ویژه ارزیابی کردند.

 

"ما نباید جنگ ویژه را دست کم بگیریم"

ژیندا تمی گفت: "مسئله‌ی جنگ ویژه یک موضوع عمیق و گسترده است که ما باید با دقت روی آن عمل کنیم. راه‌ها و ابزارهای زیادی وجود دارد." وقتی از جنگ خاص و تأثیر آن بر زنان صحبت می‌کنیم، باید به تاریخ مراجعه کنیم. از ابتدای ایجاد فضای زندگی، موسس و خالق آن زنان بودند که سازماندهی و رهبری جامعه را تشکیل می‌دهند. زنان از سطح الهگی به حدی رسیده که خواستار نابودی او در جامعه هستند، همیشه خواهان آن بوده که زنان را چگونه به ابزار جنگ ویژه تبدیل کنند. کنار گذاشتن زنان از جامعه از طریق جنگ ویژه انجام شده و می‌شود. با پیشرفت ذهنیت مردسالاری می‌توان گفت که زنان مراحل جنگ ویژه‌ی بسیاری را پشت سر گذاشته‌اند اما متوجه آن نبودند. آنها را فریب می‌دادند. یکی دیگر از ابزارهای جنگ ویژه قرار دادن زن تنها در خدمت خانه و فرزندان و محدود کردنش به محیط خانه است. روشی که بیشتر در مورد زنان انجام می‌شود، روش دین و عقیده است، فریب دادن زنان به نام دین، همچنین با بکار گرفتن بدن زنان در فیلم و سریال‌ها همیشه مورد تمسخر و بی‌ارزش پنداشته می‌شود. نقش زنان همیشه منفی است، و تمامی اینها از اقدامات جنگ ویژه است.

 

"هدف قرار دادن زنان در حملات با روش‌های جنگ ویژه"

ژیندا در پایان با بیان اینکه زنان تنها کسانی نیستند که در همه‌ی اقشار با جنگ واقعی روبرو هستند، گفت: «کسانی که برای تضعیف زنان و در اشتباه قرار دادن سخت تلاش می‌کنند، دولت‌های غالب هستند. برخوردها، تلفن و یا هر وسیله‌ای که ممکن است عکس زنان روی آن قرار دارد. این نیز نشان می‌دهد که منافع آنها در بکار گرفتن زنان است.

 مسئله‌ی دیگر این است که زنان بسیاری در طی یک سال کشته شده‌اند و عملاً مورد خشونت قرار گرفته‌اند، و این یکی دیگر از راهکارهای جنگ ویژه است. مردم چگونه به زندگی خود پایان بدهند، جنگ ویژه از طریق شبکه‌های اجتماعی راهکارهای منفی را به جامعه نشان می‌دهد. بنابراین جامعه رو به زوال است و آنها را به سمت سیاست‌های جنگ ویژه پیش می‌برند، آن وقت جنگ ویژه می‌تواند بتدریج در جامعه نفوذ کند و زنان را دچار خودبیگانگی کند."

 

"ما جوانان باید در مقابل بازی‌های جنگ ویژه هوشیار باشیم"

هَبون محمد همچنین به سازماندهی جوانان اشاره کرد و گفت: جنگ ویژه یک راهکار پنهان است و بر تمامی جامعه اعمال می‌شود. جنگی است بدون اینکه مردم متوجه شوند اسیر آن خواهند شد. بنابراین این جنگ از جنگ نظامی سخت‌تر است. بیشتر جوانان هدف یک جنگ ویژه هستند که نمونه‌ی آن باز کردن مرزهای دولت ترکیه برای مهاجرت جوانان است. ما به عنوان اتحادیه‌ی زنان جوان و جنبش جوانان انقلابی با خود سازماندهی به این حملات پاسخ می‌دهیم. ما با آموزش جوانان خود را از جنگ ویژه محافظت می‌کنیم. ما از جوانان می‌خواهیم در مقابل حملات جنگ ویژه هوشیار باشند و در خدمت دشمن قرار نگیرند. دولت ترکیه می‌خواهد ما جوانان را از خط آزادی ایدئولوژی رهبر آپو دور سازد، و به طریقی هدایت کند که دچار از خود بیگانگی شویم. ما جوانانی هستیم با ایدئولوژی رهبر آپو و مبارزان آزادی، پس با همه‌ی روش‌های حمله‌ مبارزه خواهیم کرد. بر این اساس ما باید از خود و جامعه‌ی خود محافظت کنیم.»

پایان