قسمت دوم

 

سارا شیخ حسن

حلب- ١٩ جولای ٢٠١٢... انقلاب روژآوای کوردستان همانند شعلەای آتشین از کوبانی آغاز شد و هر روز بزرگ و بزرگ‌تر شد. برخلاف آنچە دولت-ملت تحمیل می‌کند یعنی یک زبان، یک ملت و یک پرچم، روژآوای کوردستان پارادایم ملت دموکراتیک را در پیش گرفت. از سویی دفاع از آرمان‌های انقلاب و اجرای آن و ازسویی دیگر استقرار پارادیم ملت دموکراتیک کە آزادی زنان را در خود گنجاندە است با هم عجین شدند. بە همین دلیل است کە انقلاب روژآوا بە عنوان انقلاب زنان شناختە شدە است.

عفرین نیز بە عنوان بخشی از روژآوای کوردستان در این انقلاب سهیم بود و زنان پیشرو مبارزات بودند، اتنیک‌های مختلف بە انقلاب پیوستند و همین سبب شد تا انقلاب بە انقلاب تمامی زنان و اتنیک‌های روژآوا تغییر یابد و درهای امید را بە سوی تمامی زنان و ملت‌های جهان بگشاید.

با آغاز جنگ و ناآرامی در سوریە از سال ٢٠١١ بە بعد کە اکنون بە عنوان جنگ‌های داخلی سوریە شناختە می‌شود، کوردها مستقل و بە عنوان خط سوم خود را دور از جنگ نگەداشتند و مسیر دموکراتیک را برای دست‌یابی بە حقوق خود در پیش‌گرفتند. کوردهای ساکن در مناطق مختلف پارادیم خود را ایجاد کردند و نه بە ارتش آزاد سوریە پیوستند و نە از ارتش رژیم سوریە حمایت کردند.

ادارەی خودمدیریتی در ٢٩ دسامبر سال ٢٠١۴ در عفرین تاسیس شد و همزمان با ایجاد این ادارە در عفرین، تلاش کرد پروژەهای مختلفی جهت ایجاد توسعە در منطقە ارائە دهد و پروژەهای آن عملی شدند. پس از ایجاد خودمدیریتی، نیروی دفاع ذاتی کە هدف آن دفاع از همەی اقشار مختلف جامعە بود تاسیس شد.

در این بخش از گزارش بە جنگ‌های سوریە و انقلاب زنان روژآوای کوردستان می‌پردازیم و با شیرین حسن، عضو هماهنگی کنگرەی ستار در منطقەی عفرین گفت‌وگو خواهیم کرد.

 

"رژیم سوریە مبتنی بر یک ملت، یک پرچم و یک زبان بود"

شیرین حسن در آغاز سخنان خود، بە ممنوعیت زبان کوردی قبل از آغاز انقلاب روژآوا پرداخت و گفت: قبل از انقلاب، عفرین تحت کنترل نظامی فاشیست و نژادپرست بود. تنها بە یک ملت اهمیت دادە می‌شد و سایر ملت‌های سوریە از حقوق اولیەی خود محروم بودند. نظام حاکم مبتنی بر  یک پرچم، یک ملت و یک زبان بود و این عاملی برای ایجاد نژادپرستی درون ملت‌ها بود و ما بە عنوان ملت کورد از همەی حقوق خود محروم بودیم. در مدارس و بیرون از مدارس زبان کوردی ممنوع بود و زبان عربی بر ما تحمیل می‌شد. نە تنها زبان بلکە فرهنگ ما نیز در آستانەی فروپاشی بود و با هر روشی جنگ ویژە علیە ما انجام می‌شد.

شیرین همچنین با اشارە بە اینکە در دوران رژیم محصولات کشاورزی از مالکان آن گرفتە می‌شد، گفت: از لحاظ اقتصادی ما دارای زمین و املاک خود بودیم اما نمی‌توانستیم محصولات كشاورزی خود را برداشت کنیم و رژیم نصف محصول را از ما می‌گرفت، حتی هزینەی کار ما نصیب ما نمی‌شد. دولت سیاست گرسنە کردن ملت را پیش می‌برد و جامعە را بی‌ارادە می‌ساخت. با همەی فشارها اما کوردهای عفرین وابستگی خود را بە فرهنگ و آداب و رسوم حفظ کردند تا جایی کە تنها بە دلیل مشارکت در جشن نوروز و روشن کردن آتش نوروز، دەها نفر از سوی رژیم دستگیر شدند.

 

در انقلاب روژآوا رویاهای ملت کورد بە حقیقت پیوست"

شیرین حسن تاکید کرد با آغاز انقلاب روژآوا ملت کورد برای دستیابی بە آزادی و خواست‌های خود بە پا خواستند و افزود: با آغاز انقلاب روژآوا، کوردها برای تحقق رویاهای اجداد و نیاکان خود تلاش کردند، از کودک تا افراد مسن همە با شور و شوق بە انقلاب پیوستند. با وجود امکانات کم اما همە تلاش می‌کردند زبان کوردی را بە کودکان خود بیاموزند، هنگامی کە از مدارس کوردی بازدید می‌کردیم شاهد حضور کودکان، زنان و افراد میانسال در این مدارس بودیم کە بە شوق یادگیری زبان مادری آمدە بودند. انقلاب روژآوا رویای کوردها را تحقق بخشید. ما هم بە عنوان سازمان زنان، چندین نهاد و خانە برای زنان ایجاد کردیم تا بتوانیم در حل مسائل و مشکلات زنان آنها را یاری کنیم. تلاش کردیم اقتصاد را بیشتر گسترش دهیم، عفرین بە عنوان مرکز محصولات کشاورزی شناختە می‌شد و پس از ایجاد نهادهای اجتماعی محصولات بە خود کشاورزان تعلق می‌گرفت و رژیم دیگر نمی‌توانست محصولات را از آنان بگیرد.

 

"خودمدیرتی عفرین شامل همەی ادیان و اتنیک‌ها می‌شد"

شیرین همچنین خاطرنشان کرد، هنگامی کە خودمدیریتی عفرین تاسیس شد پروژەهای اجتماعی آن بیشتر گسترش یافت و گفت: سال ٢٠١۴ هنگامی کە خودمدیریتی عفرین ایجاد شد، حوزەی فعالیت‌های ما گسترش بیشتری یافت. همەی پروژەها و برنامەها جهت آبادانی و گسترش شهر بود و از هر لحاظی بە خلق خدمت‌رسانی می‌کرد. جامعەی عفرین از آغاز انقلاب با شکوە بە آن پیوستند، خواستەی آنان پیشرفت سرزمینشان بود و نە تنها ملت کورد بلکە همەی اتنیک‌های ساکن عفرین از انقلاب روژآوا و ایجاد خودمدیریتی استقبال کردند. هنگامی کە نظام بر منطقە حاکم بود حقوق ملت عرب و دیگر ملیت‌های ساکن منطقە نیز نقض می‌شد. هر مرحلە از این انقلاب با گام‌های تاریخی همراە بود چرا کە از ابتدا زمینەای هدفمند و  سالم داشت و دارای آرمان و پروژەهای دموکراتیک بود.  

وی تاکید کرد با وجود همەی جنگ‌ها و ناآرامی‌ها در سوریە اما عفرین منطقەای آرام بود و چنین بە سخنان خود ادامە داد: با ایجاد خودمدیریتی عفرین از هر لحاظ پیشرفت و توسعە پیدا کرد. جنگ‌های سختی در اطراف عفرین رخ داد، عفرین و خلق آن با آغوش باز از مهاجران و آوارەهای جنگ استقبال کردند.

وی همچنین با اشارە بە خلاقیت مردم و ساکنین عفرین گفت: خودمدیریتی بسیار تلاش کرد تا بیکاری در عفرین وجود نداشتە باشد، بە همین دلیل آمار بیکاری در این شهر بسیار پایین بود و فرصت‌های شغلی بسیاری در عفرین ایجاد شدە بود. با وجود اینکە خلق عفرین تجربەی بسیار ناخوشایندی از حاکمیت اعراب داشتند اما با ایجاد جنگ در شهرهای عرب‌نشین مردم عفرین از آنها استقبال کردند و بە آنها یاری رساندند.

 

"عفرین بە شهر زنان معروف بود"

در بخش دیگری از سخنان خود شیرین حسن گفت، عفرین بە عنوان شهر زنان شناختە می‌شد و افزود: زنان عفرین ویژگی‌هایی کە از طبیعت گرفتە بودند را در زندگی خود تجسم بخشیدند، در همەی نهادها جایی گرفتند و نقش فعالی در انقلاب داشتند. زنان دستاوردهای بسیاری داشتند، آگاهی عمومی و مشترک از جملەی این دستاوردها بود، چرا کە نە تنها خوداندیشی از ویژگی‌های زنان است بلکە آنها بە محیط خود نیز می‌اندیشند. از لحاظ اندیشە زنان عفرین تغییرات بسیاری ایجاد کردند، آخرین محصول آن نیز پارادیم نظام ملیت دموکراتیک بود کە از سوی رهبر آپو خلق شد و با تلاش زنان این پارادیم در همەی نهادهای اجتماعی نهادینە شد.

شیرین چنین بە سخنان خود پایان داد، "دستاوردهای بە دست آمدە در سال‌های اخیر محصول فداکاری شهدا بود، برای ایجاد نظامی برابر و دموکراتیک، مسیر آزادی را بە ما نشان دادند، ما رهرو راە شهدای خود هستیم. خودمدیریتی در عفرین پاسخگوی نیازهای جامعە بود."