تَرزه طاها

سلیمانی- وقتی یک زن جوان ازدواج نمی‌کند، اغلب با این جملات روبرو می‌شود: "کی ازدواج می‌کنی؟ چرا هنوز ازدواج نکردی؟".

ازدواج بخشی از زندگی است و می‌تواند یکی از اهداف هر فردی باشد، اما در جامعه‌ی کوردستان وضعیت برعکس شده است. نگاه جامعه به زن به گونه‌ای‌ست که همه‌ی اهداف در قالب ازدواج تعریف می‌شود و ازدواج برای زنان به یک هدف اصلی در زندگی تبدیل شده است.

به دیگر اهداف زنان قبل از ازدواج توجه نمی‌شود و اگر ازدواج هم نکند با چشم حقارت به وی نگاه می‌کنند. اگر سنش از ۳۰ سال بگذرد وی را "ترشیده" خطاب کرده  که این کلمات از نظر روحی به زن آسیب می‌رساند، گویی با ازدواج نکردن مرتکب جنایت بزرگی شده است.

 

"ازدواج پایه‌ی اصلی زندگی نیست"

ساوین سالار ۲۰ ساله و دانشجو این حقیقت را پنهان نمی‌کند که با سوالاتی از این قبیل "چرا ازدواج نکرده‌ای؟" مواجه شده است، که این سوالات هم بیش‌تر از طرف اقوام نزدیک یا دور پرسیده شده و بیشتر زنان جوانی که به تحصیل قبل از ازدواج اهمیت می‌دهند، با آن مواجه می‌شوند.

ساوین با اشاره به این که دیدگاه جامعه نسبت به ازدواج به فرهنگ مردم بستگی دارد، می‌گوید: "این دیدگاه‌ها به آگاهی و دانش افراد بستگی دارد، افرادی که دارای فکری باز نیستند، فکر می‌کنند وقتی دختری به سن ۱٨ سالگی رسید، باید ازدواج کند."

وی هم‌چنین معتقد است که ازدواج آن‌قدر آسان نیست که بعد از ۱٨ سالگی ازدواج کرد، بر این تصور که بعد از ۱٨ سالگی عقل فرد کامل و بالغ است، زیرا ازدواج فرآیند آسانی نیست و ممکن است زن و مرد با مشکلات زیادی مواجه شوند.

گولان بختیار، ۲۲ ساله، دانشجوی ترم چهارم رشته‌ی مترجمی، با اشاره به این‌که ازدواج جزء مهمی از زندگی است اما اساس زندگی نیست می‌گوید: نگاه جامعه به گونه‌ای است که اگر زنی چندین مدرک نیز به‌دست آورد، باز هم باید ازدواج کند. در حالی که ازدواج نمی‌تواند معیاری برای زن باشد.

وی به عنوان یک زن جوان با تاکید براین که برای از بین بردن این آداب و رسوم، هرکس باید از خویش شروع کند، می‌گوید: "اگر من از کسی سوال نپرسم، دیگران هم ازمن این سوال را نمی‌کنند، با اجتناب از این سوالات، دیگران هم از سوال کردن دوری می‌کنند".

"نگاه جامعه‌ی کوردی به زن نگاهی حقارت‌آمیز است"

اوستا کمال، مدرس دانشکده‌ی زبان دانشگاه سلیمانی، از جامعه‌ی کوردی انتقاد می‌کند که نگاهش به زن در سطح پایینی است و این که تعریف زن در ازدواج جمع‌آوری شده است. اگر زنی ازدواج نکند، به عنوان شخصی درجه دوم یا پایین‌تر در نظر گرفته می‌شود.

ازدواج بخشی از آن چیزی است که ما به دست می‌آوریم، اما این تنها چیزی نیست که باعث معرفی ما شود، بلکه روابط اجتماعی و موقعیت ما می‌تواند ما را تعریف کند، اما در جامعه‌ی کوردی به این موارد خلاصه می‌شود که اگر کسی ازدواج نکرده است شاید مشکل جسمی یا هر مشکل دیگری داشته باشد.

وی معتقد است که این تنها یک دیدگاه نیست، بلکه زبان هم همان منظور را پیرو می‌کند، وقتی به یک دختر می‌گویید "ترشیده" در واقع به وی اهانت کرده‌اید، و این اهانت در معنای واقع این است که شما کمتر از آن چیزی هستی که با من در ارتباط باشی.

وی آموزش تک به تک افراد و انتقاد از آداب و رسوم نادرست جامعه را راه‌حلی مناسب برای حل این مشکل می‌داند و می‌گوید: "کسی منکر ازدواج نیست، اما تعریف هویت کسی از این طریق مشکل است."

وی هم‌چنین این را وظیفه‌ی زنان می‌داند که در مقابل چنین دیدگاهی مبارزه کنند، مادر باید فرزند خود را طوری تربیت کند که اگر فردی ازدواج نکرد به این معنا نباشد که وی از دیگران کمتر است، همچنین کلمات و جملات باید از نو نوشتە شوند و تعریف فرد نباید در ازدواج مختصر شود.