٨ مارس از کشتار جمعی تا بە دست آوردن حقوق
روزانە دەها زن مورد کشتار قرار میگیرند، کابوس خشونت، زنان را رها نمیکند. خشونت علیە زنان بە شیوەای سیستماتیک از سوی نهادهای دولتی و دادگاە مورد چشم پوشی قرار میگیرد. خشونت و تبعیضی کە زنان از سوی سیستم سرمایەداری با آن مواجە شدەاند، نتایج خوفناکی در پی داشتە است، تنها امید گذار از این تنل تاریک بە سوی روشنایی مقاومت مردمی با پیشروی زنان است.
زینب آکگول
آنکارا- در ٨ مارس ١٨۵٧ در شهر نیویورک ایالات متحدە آمریکا، ۴٠ هزار کارگر در کارگاەهای ریسندگی و بافندگی، بە دلیل وضعیت بد زندگی کارگران و بە منظور بهتر شدن وضعیت زندگیشان اعتصاب کردند. اما در نتیجە حملەی پلیس و وقوع آتش سوزی در این کارگاە، ١٢٩ کارگر کە در داخل تولیدی اعتصاب کردە و درها را قفل کردە بودند در آتش سوختند و خاکستر شدند.
در ٢۶-٢٧ آگوست در شهر کوپنهاگ دانمارک، در اجلاس زنان در مورد کنفرانس زنان سوسیالیست بینالمللی ، کلارا زتکین، یکی از رهبران حزب سوسیال دمکرات آلمان پیشنهاد کرد کە برای زندە نگە داشتن یاد و خاطرەی زنان کە ٨ مارس ١٨۵٧ در آتش سوزی کارگاە ریسندگی و بافندگی در نیویورک جانشان را از دست دادند، روز هشت مارس هر سال بە عنوان روز جهانی زنان کارگر عنوان شود، این پیشنهاد از سوی همەی حضار و با کل آرا قبول شد.
پس از این در ماە مارس هر سال یاد این کارگران گرامی داشتە شد، سال ١٩٢١ در سومین کنفرانس بینالمللی زنان در مسکو، روز ٨ مارس هر سال بە عنوان روز جهانی زنان شناختە شد و بە عنوان روز جهانی زنان کارگر اعلام شد.
در دوران هر دو جنگ جهانی اول و دوم در تعدادی از کشورهای جهان بزرگداشت این روز ممنوع بود، اما در سالهای ١٩۶٠ این موضوع بە یکی از موضوعات گرم اجلاس آمریکا تبدیل شد، روز ١۶ دسامبر سال ١٩٧٨ در اجلاس عمومی سازمان ملل روز ٨ مارس بە عنوان روز جهانی زنان کارگر قبول شد.
نخستین اجلاس بینالملی زنان سوسیالیست
سال ١٨٨٩ اجلاس زنان بینالمللی زنان سوسیالیست برگزار شد، در این موضوع زنان کارگر و اتحاد تلاشهایشان مورد بحث قرار گرفت و در مورد حل مشکلات آنها تصمیماتی اتخاذ شد.
موضوع سازماندهی زنان یکی از موضوعات مهم کنگرەی سال ١٨٨٩ زنان بود، کلارا زتکین یکی از زنان سرشناس کە پیشرو سزماندهی زنان برای آزادی است در فعالیتهای اتحادیە زنان نقش فعال داشت، سال ١٨٩١ روزنامەی زنان کارگر و در سال ١٨٩٢ روزنامەی برابری را تأسیس کرد، این روزنامەها تأثیرات بسیاری در سازماندهی زنان داشتند، کلارا کنفرانس زنان سوسیالیست را سازماندهی کرد کە سال ١٩٠٧ در شهر شتوتگارت آلمان برگزار شد، در این کنفرانس ۵٩ زن از ١۵ کشور جهان مشارکت داشتند.
در این کنفرانس حق مشارکت زنان در انتخابات مورد بحث قرار گرفت، همچنین در مورد چگونگی سازماندهی و فعالیتهای زنان برای آزادی گفتگو انجام شد، الکساندرا کولانتای بە عنوان تنها نمایندەی مسکو در این کنفرانس مشارکت داشت و کنفرانس تصمیم بر تأسیس سازمان جهانی زنان سوسیالیست گرفت.
دومین کنفرانس بینالمللی زنان سوسیالیست
دومین کنفرانس بینالمللی زنان سوسیالیست سال ١٩١٠ در کوپنهاگ برگزارشد. در این کنفرانس حقوق زنان و حفاظت از آنها مورد بحث قرار گرفت، الکساندرا کونتلای و کلار زتکین در این کنفرانس شرکت کردند، پیشنهاد شد کە ٨ مارس بە عنوان روز جهانی زنان کارگر اعلام شود.
بعد از این کنفرانس ٨ مارس بە روزی جهانی برای زنان و تلاشهایشان برای آزادی تبدیل شد و شهر پتراسبورگ از سال ١٩١٣ بە مکانی برای اعتراضات عمومی تبدیل شد.
بسیاری از درها قفل شدە بودند، سوزاندن کارگاە لباس تانگل
در مورد جانباختن ١۴۶ کارگر در آتش سوزی تولیدی تانگل در نیویورک کە بسیاری از آنان کودک بودند، فیلسوف فمنیست کیت میلت میگوید:
در ٢۵ مارس ١٩١١ تولیدی لباس تانگل آتش گرفت، ٧٠٠ کارگر در بخش پایانی این تولیدی بر روی چرخهای خود کار میکردند، بە دلیل آتش سوزی درها بە روی آنها قفل شد، در نتیجە ١۴۶ زن جوان جانشان را از دست دادند، بعد از این اتفاق دو نفر از صاحبان این تولیدی محاکمە شدند و بی گناە اعلام شدند، تنها یکی از صاحبان این تولیدی ٢٠ دلار جریمە شد.
بیش از ۵٠٠ زن کە بیسترشان کودک بودند در طول هفتە ۶٠-٧٠ اعت کار میکردند و دستمزدشان تنها ۶-٧ دلار بود.
آتش سوزی تولیدی تانگول بە عنوان تراژدی در تاریخ صنعتی نیویورک شناختە شدە است، این تولیدی سال ١٩٠١ از سوی ماکس بلانک و ایساک هاریس تأسیس شد. گرچە روز بە روز این تولیدی افزایش سود داشت ، اما وضعیت کارگران روز بە روز بدتر میشد، بیشتر کارگران زنان جوانی بودند کە بە آمریکا کوچ کردە بودند و زبان انگلیسی را نمیدانستند. سختی کار، کار در ساعات طولانی، خستگی و خشونت علیە کارگران باعث شد تا ١۴۶ کارگر جانشان را از دست دهند.
بعداز ظهر ٢۵ مارس سال ١٩١١ هنگامی کە آتش در طبقە هشتم این تولیدی بە وقوع پیوست، کارگرانی کە در طبقات پایینتر این تولیدی بودند توانستند نجات پیدا کنند، تعدادی از آنها بە دلیل قفل شدند درها و دود و آتش جانشان را از دست دادند، تعدادی از پنجرەهای این ساختمان خود را بە پایین پرت کردند، در کل ١۴۶ زن در این اتفاق جانشان را ازدست دادند کە پناهندە و جوان بودند.