مرکز خبر- فیلم «زنونە» بە کارگردانی مانی نوری محصول ایران و در ژانر درام و اجتماعی می‌باشد، در این فیلم فاطمە نیشابوری، فرشتە آلوسی و نسترن پارسائیان ایفای نقش کردەاند.

زنونە داستان خانەایست در نزدیکی مرز ایران، خانەای کە میزبان سە نسل است، سە نسلی کە می‌خواهند مهاجرت کردە و از ایران بروند. فیلم، نگاهی عمیق بە مسائل خاورمیانە دارد، دردهای مشترکی کە افراد را بە مهاجرت وامی‌دارد. جنگ و درگیری و رژیم‌های استبدادی کە خاورمیانە را بە جهنمی برای مردمانش تبدیل کردەاند.  

افرادی از افغانستان، ایران و سوریەکە همگی دردی مشترک دارند و این درد مشترک باعث شدە مهاجرت را بر ماندن در سرزمین مادری خود ترجیح دهند.

نقش‌های اصلی فیلم همە از ایران هستند. ایران شاید بە ظاهر از همەی خاورمیانە امن‌تر اما در اصل آواری بر سر شهروندانش کە نظام حاکم و قوانین فریب و ریاکاری را در بین شهروندانش ترویج دادە و مشروعیت بخشیدە است.

همەی رخدادها تنها درون یک خانە در مرز ایران و ترکیە اتفاق افتادە و آنچە بر مهاجران می‌گذرد بە خوبی بازگو شدە است. مانی نوری بە عنوان کارگردانی کە در قدم‌های نخست تجربەی کارگردانی است توانستە موضوع مهمی را انتخاب و بینندە را با داستان زیبا و همە شمولش تا پایان با خود همراە کند. علی‌رغم اینکە قصەی زندگی چند فرد همزمان مورد توجە قرار می‌گیرد اما بە راحتی می‌توان هر کدام از داستان‌ها را درک کرد. در ابتدا بینندە تا حدودی دچار سردرگمی می‌شود اما ناگهان چنان جذب داستان می‌شود کە تا پایان با فیلم همراە خواهد شد.

هدیە نقش اول داستان تنها فردی است کە می‌داند چرا آمدە و چرا نمی‌رود. با اینکە در سخن گفتن در مورد خود طفرە می‌رود و بیشتر همسر سابقش آنچە را کە بر آنها گذشتە را روایت می‌کند اما تنها فردی است کە برای تحقق رویایش یعنی خوانندگی مهاجرت کردە است. رویایی کە پس از انقلاب از زنان ایران گرفتە شد و تنها با مهاجرت تحقق خواهد یافت.

همسر هدیە اما شاهدی ست بر هر آنچە در آن خانە رخ می‌دهد. او کە اکنون معلول است و برای هر کاری وابستە بە هدیە است، مردانی را نمایندگی می‌کند کە جنگیدند اما نفهمیدند چرا  و با چە هدفی؟ مردانی کە نسل سوختە بودند، از جنگ آسیب دیدند تا آرمان‌های افراد دیگری را تحقق بخشند. مردانی کە عاشق هستند اما عشقی کە هم خود را می‌سوزاند و هم دیگران. شاید اگر او نبود اکنون هدیە سرنوشت دیگری داشت و در بین رفتن و ماندن سردرگم نبود! او شاهد زندگی و بگو مگوهای همەی افرادی است کە بە خانەی هدیە می‌آیند. انگار کارگردان با چنین انتخابی خواستە است نشان دهد افرادی کە انقلاب کردند و جنگیدند نە تنها می‌دانند کە اهدافشان تحقق نیافتە بلکە شاهد بی‌خانمانی و آوارگی نسل‌های پس از خود هستند. آسیبی کە نسل‌های پس از آنها از وضعیت موجود در ایران می‌بیند شاید کم‌تر آسیبی نباشد کە آنها در جنگ دیدەاند.

خانوادەی مذهبی کە بە خانە می‌آیند خانوادەای متظاهری هستند کە با تظاهر بە دینداری هویت واقعی خود کە همان اختلاسگر بودنشان است را می‌پوشانند. آنها با اینکە خود از زندگی خود آگاە هستند و با پول مردم می‌خواهند زندگی مرفە برای خود بسازند اما با سرک كشیدن بە زندگی دیگران می‌خواهند آنها را بە راە راست هدایت کنند! زن با اینکە باردار نیست اما برای رهایی از آن وضعیت، خود را باردار نشان می‌دهد و دیگران را برای نداشتن حجاب آن هم در کشوری دیگر مورد بازخواست قرار می‌دهد!

زن جوانی کە تا حدودی با هدیە دوست می‌شود نماد جوانانی است کە اکنون مابین ارزش‌های متنقاض جامعە گیر افتادەاند. در سکانسی از فیلم در گفت‌وگو با هدیە می‌گوید «چرا باید پدر من با وجود متاهل بودنش می‌تواند با هر زنی رابطە داشتە باشد اما نتوانم انتخابی آزاد داشتە باشم. مادرم چرا باید پول‌های آنچنانی برای زیبایی بگذارد و من نتوانم حق انتخاب داشتە باشم؟» زن جوان با طرح چنین سوالاتی تناقض‌های موجود در جامعە ایران را بە چالش می‌کشد.

مرد جوانی کە خود را ترنس نشان می‌دهد نیز از دیگر افرادی است کە نقش او در فیلم مورد توجە قرار می‌گیرد. اینکە با وجود همەی مشکلاتی کە جامعەی ترنس در جامعەی ایران با آن مواجە هستند اما افرادی هم وجود دارند کە از هویت آنها برای رسیدن بە خواست‌هایشان استفادە می‌کنند.

محسن کسی است کە ساقی مواد بودە و از ترس اعدام فراری است، اما اکنون در برزخی گیر افتادە است کە اعدام را بە آن برزخ ترجیح می‌دهد.

علی‌رغم اینکە همەی افراد آن خانە می‌خواهند بە خارج از ایران مهاجرت کنند اما زن سوری از راە می‌رسد کە می‌خواهد بە ایران برود. او در یکی از سکانس‌های فیلم می‌گوید ایران بهتر است، ایران اسلام است، فرهنگ ما بە هم نزیک است. اما در واقع همان شب از سوی یکی از افراد ایرانی کە احتمالا همان مرد مذهبی اختلاسگر باشد مورد تعرض قرار می‌گیرد!