تاسیس مرکز فرهنگ و هنر ادلب زیر بمباران و وجود امکانات کم
سازماندهی و آموزش خلق برای حفظ و پایبندی به هنر و تداوم آموزش نسلهای جوان برای آواز خواندن و رقص فولکلور زیر صدای بمباران و سلاح های شیمیایی تداوم یافت. با همه سختیها و کمبود امکانات، آهنگی تهیه کردند که پیام مقاومت و عزم را در محله می داد.
روبارین بکر
حلب- مرکز فرهنگ و هنر تنها با سه عضو، در سال ٢٠١٢ در میان بمبارانهای بیرویه، با وجود جنگ و اثرات آن افتتاح شد، این گروە سە نفرە کلیپی از مقاومت را در محله شیخ مقصود تهیه کردند. رنگین عبدو، مدیر و یکی از اعضای گروه رقص شهید سرحد مرکز فرهنگ و هنر در محلهی شیخ مقصود میگوید: از ابتدای انقلاب تا کنون در مقاومت محله شرکت داشتەام، ماه فوریە تغییرات و اتفاقات زیادی را برای مردم محله به همراه داشت فوریە، ماه پر از مصیبت، حمله و فداکاری است که مردم محله صدها شهید در جبهههای مقاومت و دفاع تقدیم کردند.
پس از تسلط گروەهای مسلح بر بسیاری از محلههای مجاور محلهی شیخ مقصود، حملات به محله و بمباران مستمر رژیم به آنها افزایش یافت. رنگین عبدو دلیل آن را مبارزەی رژیم سوریه با پروژهی خود مدیریتی دانست. مرکز فرهنگ و هنر بیش از یک بار در اثر هجمهها تعطیل شد، اما در نتیجه مطالبەی مردم و جوانان آن را بازگشایی کردیم.
وی خاطرنشان کرد: اعضای کانون فرهنگ و هنر محلهی شیخ مقصود نقش بزرگ و برجستهای در پاسخگویی و مبارزه با هجمههای گروهکها داشتند. " علاوه بر کار مستمر خود در میان شرایط حساسی که محله تجربه میکرد، در میان بمباران مداوم و بی رویه، به تمرینات خود برای رقص و آواز فولکلور برای حفظ میراث فولکلور ادامه دادند. آنها با حمایت معنوی و کمک به مادران در تهیه غذا از یگانهای حفاظت خلق و زنان حمایت میکردند."
رنگین عبدو تأیید کرد که این کلیپ که در بحبوحه بمباران و حملات فیلمبرداری شده است، اثبات وجود مقاومت است. "من آن را پاسخی قاطع به حملات گروەهای مسلح و تلاش آنها برای از بین بردن مردم و همزیستی با یک روحیه میدانم، که باعث ایجاد تمایز بین اتنیکها و مذاهب مختلف میشوند."
یاسمین کوشان یکی از اعضای کانون فرهنگ و هنر که از سال ٢٠١٣ در گروه آواز جای گرفته و در مقاومت نیز حضور داشتە، گفت: پس از اینکه هزاران نفر به کانتون عفرین آوارە شدند، تعداد ما نیز کم شد، اما این مانعی برای رسیدن به هدفمان نبود.
وی تاکید کرد که حفظ فرهنگ و هنر نوعی مقاومت است " نمی دانستیم کی و کجا شهید می شویم و چه بلایی سرمان میآید، اما در نتیجهی دلبستگی به فرهنگ و هنرمان، در خانه به تمرین آواز و رقص ادامه دادیم و در آنجا به صورت گروهی با آلات موسیقی خود دور هم جمع میشدیم و تمرین میکردیم.
وی خاطرنشان کرد: تعدادی از اعضای مرکز فرهنگ و هنر در صفوف یگانهای حفاظت مردمی - زنان جای گرفتند و تعدادی از آنها به درجهی شهادت نائل شدند.
یاسمین کوشان در پایان سخنان خود تاکید کرد که فداکاری های شهدای زن بیهوده نخواهد بود و ما همچنان به راه خود برای حفظ فرهنگ و میراث خود ادامه خواهیم داد.