عشق او به دوربین باعث شد تا عنوان "بهترین و جوانترین عکاس" را از آن خود کند
او راه خود را به شدت در دنیای عکاسی باز میکند و با وجود سن کمش که از ۱۹ سال نمیگذرد، توانست در مدت کوتاهی نام خود را در میان بزرگسالان ثبت کند
هانان هارت
مراکش - .
اسماء امجضوض زن جوان مراکشی در یک مسابقهی بینالمللی عکاسی در لندن شرکت کرد و توانست عنوان بهترین و جوانترین عکاس سال ۲۰۲۱ را از آن خود کند و آژانس ما با وی دیداری انجام داد تا داستان و عشقش به تصویر را به اشتراک بگذارد.
در پنج سالگی نشانههایی از استعداد و عشق به دوربین در اسما امجضوض ساکن آگادیر نمایان شد. او در این رابطه به آژانس ما میگوید: «از جوانی عاشق عکاسی بودم، زمانی که پدرم را که عاشق عکاسی بود، نگاه میکردم، لنز را در دست میگرفتم و عکس میگرفتم، بنابراین کنجکاوی من نسبت به این دستگاه روز به روز بیشتر میشد. میخواستم آن را بگیرم و درونش را کشف کنم و پدرم بدش نمیآمد، اما هر وقت از او میخواستم آن را به من بدهد، اطلاعاتی به من میداد. مثل اینکه چطور آن را در دست بگیرم، چگونه با آن کار کنم و عکس بگیرم و وقتی نه ساله شدم از او خواستم به جای اسباببازی برایم دوربین بخرد و او خواستهام را برآورده کرد.»
وی افزود: «داشتن دوربین برای من رویایی بود که به حقیقت پیوست. احساس شادی وصف ناپذیری داشتم و به همین دلیل دوربین در هر جایی با من همراهی میکند و مرا رها نمیکند مگر در خواب و ساعاتی که در مدرسه میگذرانم. به محض اینکه وقتی به خانه برمیگردم آن را حمل میکنم و از هر چیزی که چشمانم میبیند عکس میگیرم.»
او دربارهی آنچه که ترجیح میکند از آن عکاسی کند، میگوید: «با وجود سن کم، به دنبال صحنههای زیبا و عکاسی متفاوت از آنها بودم و به حس خودم در این زمینه تکیه کردم. پدرم متوجه نحوهی عکاسی و برخورد با دوربین در هنگام عکس گرفتن من شد و مرا تشویق کرد و از من خواست که مراقب درسهایم باشم تا بتوانم وقتی بزرگ شدم استعدادم را تقویت کنم.»
اسماء توانست بین عکاسی و مطالعه تعادل برقرار کند و اکنون در مقطع سوم متوسطه به تحصیل ادامه میدهد و همچنین برای آشنایی با مکانیسمهای عکاسی در دورههای آموزشی ثبتنام کرده است و به این نکته اشاره میکند که اکثر عکاسان ذاتا استعداد دارند و اینکه عکس گرفتن به روحیهی عکاس بستگی دارد.
او دربارهی مسیر خود در عکاسی و چگونگی حرفهای شدن میگوید: "مهمترین اتفاق در مسیر من شرکت در جشنوارهی بینالمللی آگادیر برای هفتهی مد بود. من جوانترین عکاس بودم و ماموریتم عکاسی از مدلها بود. عکسهایی گرفتم که تحسین برگزارکنندگان و مدلها را برانگیخت، که اعتمادم را به خودم و کیفیت عکسهایی که گرفتم و تعاملم با دوربین را افزایش داد. از آنجا تصمیم گرفتم تا کسب و کار و پروژههای عکس خودم را شروع کنم. نمایشگاهها و برگزارکنندگان رویدادهای محلی برای برخی از رویدادهایی که در سراسر شهرم برگزار میشود، قرارداد بستند.»
وی در ادامهی سخنانش با اعتماد به نفس کامل میگوید: «یک روز مدیر جشنوارهی مد آگادیر به دلیل آشنایی با کار و عکسهای من با من تماس گرفت و از من خواست در مسابقهی بینالمللی بهترین عکاس که در لندن برگزار شد شرکت کنم. در واقع، مشارکت من یک جهش کیفی در مسیر من بود. من در تصاویری از طبیعت و پرتره شرکت کردم و با وجود اعتماد به نفسم و کارم، اما فکر نمیکردم عنوانی بدست بیاورم.»
"اسماء امجضوض از جزییات حضور خود در این مسابقه میگوید: قرار بود برای حضور در مسابقه به سفر بروم، اما با شیوع همهگیری کرونا نتوانستم در مسابقه شرکت کنم و از راه دور شرکت کردم. در میان شرکتکنندگان عکاسانی از چندین کشور مانند بریتانیا، آرژانتین، فرانسه، اسپانیا و کشورها حضور داشتند.
او دربارهی احساسی که هنگام شرکت در مسابقه داشت، گفت: «از اینکه در مسابقهای شرکت کردم که شامل عکاسان با تجربه و سالها تجربه در این زمینه بود، احساس غرور میکردم. شرکت به خودی خود اتفاق مهمی در زندگی من بود.»
وی افزود: «روز تاجگذاری من را غرق در هیبت و شادی کرد، زیرا شگفتی این بود که عنوان جوانترین و بهترین عکاس زن سال (۲۰۲۱/۲۰۲۲) را به دست آوردم، نمیتوانم احساسم را هنگام اهدای جوایز توصیف کنم. زیرا این را به عنوان یک افتخار و یک وظیفه در نظر گرفتم تا تمام تلاشم را انجام دهم که بتوانم نمایندهی کشورم در همهی رویدادهای بینالمللی باشم.»
و در مورد سختیهایی که برایش پیش آمده میگوید در ابتدا با نگاهها و الفاظ عجیبی مواجه شده است که او هنوز جوان است و دوربینی که به نظر از شما بزرگتر به نظر میرسد در دست دارد، شما یک دختر هستید و نمیتوانید با مردان جوان رقابت کنید. یا باید خود را ثابت کنید. "من کلمات آزاردهندهی زیادی شنیدم که بر روانم تأثیر گذاشت"، اما علیرغم این نگاه او اظهار میکند: «میل شدید من برای عکاسی بر همهی سختیها و صداهای آزاردهندهای غلبه کرده که میخواهند من را دلسرد کنند. من در راه هستم تا نامم را با بزرگان جاودانه کنم.»
او میگوید: «من سعی میکنم کارم را توسعه دهم، اگرچه در حال حاضر در جشنوارههای کوچک، جشنهای عروسی و تولدها عکاسی میکنم، اما سعی میکنم از پرترههایی عکاسی کنم که به داستانها و برخی مشکلات و موقعیتهای روزمره میپردازد. روی ویژگیهای انسانی تمرکز میکنم. علاوه بر کنایههایی که تصویر دارد و زمینههای اجتماعی، فرهنگی و انسانی که در آن گرفته شده است، از پرترهّای زنان مراکشی نیز عکاسی میکنم.»
او دربارهی پرترهی زنانی که از او گرفته است، گفت: «در یکی از عکسهایی که گرفتم، یک زن مراکشی مسن بود که هیزم حمل میکرد، از طریق این عکس میخواستم بگویم که زن مراکشی قوی است و برای هر وظیفهای که در هر مکان یا زمانی به او محول میشود، توانایی مسئولیتپذیری را دارد.» او میافزاید: «تلاش من این است که پرترهها را برای مستندسازی وقایع، احساسات و افکار در نظر بگیرم، زیرا آنها قابل مشاهدهترین بخش حافظه را تشکیل میدهند.»
اسماء امجضوض در پایان سخنان خود با خبرگزاری ما با ارسال پیامی خطاب به زنان میگوید: «از همهی زنان میخواهم در هر شرایطی به رویاهای خود بچسبند و برای رسیدن به آن تلاش کنند و به صداهای دلسردکننده توجه نکنند.» او افزود: «فکر نمیکردم به چیزی که آرزوی آن را دارم و یا به آنچه اکنون هستم، برسم، اما عزم، اراده و حمایت خانواده باعث شد به دنبال توسعهی سرگرمیام در زمینهای که دوستش دارم، بروم زیرا جالب است. و فرصت کشف استعدادهای نهفته را فراهم میکند. با وجود اینکه در زمینهی عکاسی مبتدی هستم و در سن کمم، جاهطلبی زیادی دارم که پیشرفت کنم و ردپایی زنانه در این زمینه که حوزهای تحت سلطهی مردان است، به جا بگذارم.»