شانیا علی: هر چقدر هم جامعه مانع من شود، از اهدافم دست نمی‌کشم
جوانی استعداد خود را در دفی که در دستش گرفته، می‌آمیزد، ریتم سازهای دستش از درونش جاری می‌شود و می‌گوید: زنان باید به دنبال شور و شوق درونی خود باشند.
شنیار بایز
سلیمانیه- زنان بدون توجه به آنچه جامعه می‌گوید و موانعی که پیش روی آنها قرار دارد برای رسیدن به آرزوها و خواسته‌های خود تلاش می‌کنند، جوانان به طور کلی و زنان جوان به طور خاص اکنون با تکیه بر خود برای رسیدن به اهدافشان تلاش می‌کنند. برخی از این جوانان خود را در عرصه هنر یافته‌اند و دست به سازهایی زده‌اند که نشان مردانه شده است و یکی از آنها دف است.
شانیا علی کمتر از یک سال است که آموزش و نواختن ساز دف را آغاز کرده است اما یکی از بهترین زنان نوازنده است که تمام توان و توانایی خود را جمع کرده است تا در علاقه‌مندی و هدف خود موفق شود. او دیدگاه مردسالارانه را رد کرده و آن را نادیده می‌گیرد و قصد دارد با هنر خود یک گروه زنانه بسازد و در کشورهای مختلف اجرا کند.
«سازهای ریتم به عنوان ساز مردانه شناخته می‌شوند، اما ما در حال شکستن این فرهنگ هستیم»
شانیا علی، فارغ التحصیل رشته کامپیوتر و نوازنده دف در مدرسه مه‌حوی، در خصوص آغاز یادگیری ساز دف و سازهای ریتمیک، با اشاره به اینکه در اواخر سال ٢٠٢٢، آموزش و یادگیری دف را آغاز کرده، افزود: من آن را دوست داشتم و به طور اتفاقی شروع به نواختن دف کردم، زیرا ساز آسانی نیست و زمان می‌برد.
دف به عنوان یک ساز ریتمی، ساز دشواری است و برای تمرین و یادگیری زمان زیادی می‌طلبد، اما شانیا تا رسیدن به مرحله‌ای که بتواند در بهترین حالت خود دف‌نوازی کند، دست از تلاش برنداشته است.
«ریتم‌هایی که می‌نوازم از قلبم می‌آید»
شانیا بیان کرد که به قدری دف‌نوازی را دوست دارد که همه‌ی ریتم‌ها از دلش می‌آید و احساس می‌کند تمام آنها از درون قلبش بیرون آمده‌اند. او توضیح داد که همزمان با شروع یادگیری نواختن یک ساز ریتمیک مانند دف که بیشتر توسط مردان نواخته می‌شد، مورد حمایت خانواده‌اش قرار گرفته و همین امر سبب موفقیت او شده است.
او افزود: ابتدا آنقدر تمرین کردم که با صدای تمرینم حتی خانواده‌ام را هم آزار دادم، اما آنها هیچ وقت اعتراض نکردند، بلکه به من گفتند که خیلی خوب دف‌نوازی می‌کنی، به همین دلیل داشتن خانواده و حمایت آنها مهم بود.
«برای رسیدن به اهدافم ادامه می‌دهم»
شانیای نوازنده، در مورد اهداف خود در آینده صحبت می‌کند که قصد دارد آنقدر دف‌نوازی را به خوبی یاد بگیرد تا بتواند یک معلم خوب شود و فارغ از یک نوازنده‌ی خوب بودن، بتواند کنسرت‌های خود را برگزار کند. همچنین یک گروه زنانه ایجاد کند که تمام نوازندگان آن سازهای ریتمیک بنوازند و نه تنها در کوردستان بلکه در خارج از آن نیز بتوانند اجرا کنند.
شانیا به اهمیت هنر اشاره کرد و گفت: هنرهای مختلف به ویژه توسط زنان باید توسعه یابد، زیرا هنر آغاز زندگی است، زندگی با هنر زیبا و آرامش بخش است، اما متاسفانه اقلیم کوردستان کمترین توجه را به هنر داشته است در حالی که سایر کشورها به هنر توجه کامل دارند و هنر در آنها پیشرفت کرده است؛ هرچند در باشور کوردستان هنرمندان فعال و خوبی وجود دارد.
و در نهایت شانیا علی اظهار داشت: زنان باید به رویاها و علایق خود توجه کنند، به حرف‌های جامعه گوش ندهند که مانعی در مقابل آنها می‌شود؛ بلکه همه‌یمه حرف‌ها را دلیلی برای موفقیت و رسیدن به اهداف خود قرار دهند.