نسرین داوود: پاسداری از فرهنگ کوردی با نوای آواز

نسرین داوود، خواننده‌ای اهل قامشلو، از کودکی شیفته آوازخوانی بوده است. او معتقد است که از طریق هنر آواز، میراث فرهنگی کوردی را پاس می‌دارد.

 

زینب عیسی

قامشلو - هنر غنی کوردی طی قرون متمادی از طریق آوازخوانی و دنگبیژی، حفظ شده و در حافظه جمعی ماندگار گشته است. هر ملتی با فرهنگ و هنرش شناخته می‌شود؛ مردمانی که از هنر بی‌بهره‌اند، هویتی ندارند. ملت کورد نیز با هنرش هویت می‌یابد و هر خواننده با اجرای آوازها، در حفظ و تداوم هنر کوردی سهیم می‌شود. نسرین داوود، زنی کورد و یکی از این هنرمندان آوازخوان است. او درباره مسیر هنری خود با خبرگزاری ما به گفت‌وگو نشست.

 

ضرورت حفظ و تداوم هنر کوردی

نسرین داوود درباره علاقه‌اش به هنر و آغاز مسیر آوازخوانی چنین گفت: «از ۱۲ سالگی با تنبور آشنا شدم و در سال ۲۰۱۹ آوازخوانی را آغاز کردم. هدف اولیه‌ام از آوازخوانی، نمایان ساختن استعدادم بود. می‌خواستم این توانایی را شکوفا کنم، به هنرمندی شناخته‌شده در جامعه کورد تبدیل شوم و به گسترش هنرمان یاری رسانم. بسیاری از هنرمندان کورد با آوازخوانی، هنر ملت خود را حفظ کرده‌اند. من نیز بر آن شدم تا از این طریق، هنر کوردی را پاس دارم و زنده نگه دارم. با پشتیبانی خانواده‌ام دریافتم که نسرین داوود، خواننده‌ای کورد است که به سوی پیشرفت گام برمی‌دارد.»

 

شکوفایی عشق به هنر در قلبم

نسرین داوود درباره هنرمندان الهام‌بخش و سبک آوازخوانی‌اش چنین اظهار داشت: «در آغاز مسیر هنری‌ام، از هنرمندان فقید محمد شیخو و آرام تیگران تأثیر پذیرفتم. از دشواری‌هایی که محمد شیخو متحمل شده بود و عشق عمیقش به هنر کوردی برایم می‌گفتند. سبک خاصی در آوازخوانی ندارم، اما بیشتر به شیوه آرام تیگران می‌خوانم. ساز اصلی‌ام تنبور است، اما گاه از سازهای دیگر نیز بهره می‌گیرم.»

 

انقلاب روژاوا، گشاینده افق‌های نو

نسرین داوود از اهدافش برای آینده سخن گفت؛ ضبط آهنگ‌هایی با کلام و آهنگ خودساخته و آموزش ساز و آواز به زنان جوان در فروشگاه سازهایش. او سخنانش را چنین به پایان برد: «مشتاقم در آینده آهنگی با شعر و موسیقی خودم ضبط کنم. اخیراً آهنگی درباره سریکانی ضبط کرده‌ام که هنوز ناتمام است و می‌کوشم آن را به اتمام برسانم. اکنون فروشگاه سازهای موسیقی دایر کرده‌ام و قصد دارم در آینده به زنان جوان مستعد، نواختن تنبور و آوازخوانی بیاموزم. از هر زنی انتظار دارم استعدادش را آشکار سازد و از داوری‌ها نهراسد. امروز، انقلاب روژاوا چنان فرصتی برای ما زنان فراهم آورده که می‌توانیم آرمان‌هایمان را جامه عمل بپوشانیم و توانایی‌هایمان را به اثبات برسانیم.»