نجبیر خانم: داستان‌های شهرم مرا به سمت سینما کشاند
انجمن فیلم روژاوا تلاش‌های خود را برای توسعه سینما ادامه می‌دهد. نجبیر خانم، که یکی از بازیگران این انجمن است، به فعالیت‌های انجام‌شده اشاره کرده و توضیح می‌دهد که چگونه داستان‌های شهرش او را به سمت بازیگری در فیلم‌ها سوق داده‌اند.
زینب عیسی
قامشلو – پس از انقلاب روژاوا، زنان در بسیاری از زمینه‌ها پیشرفت کرده‌اند، از جمله در حوزه‌های سیاسی، نظامی، فرهنگی، اقتصادی و رسانه‌ای و به پیشگامان این حوزه‌ها تبدیل شده‌اند. امروزه، در شهر قامیشلو در شمال و شرق سوریه، زنان در حوزه سینما نیز فعالیت‌های خود را ادامه می‌دهند. نجبیر خانم، ٢٧ساله، از چهار سال پیش تاکنون در انجمن فیلم روژاوا مشغول به فعالیت می‌باشد. او در فیلم‌ها و سریال‌ها به ایفای نقش پرداخته است. نجبیر خانم در مورد فعالیت‌ها و تجربیات بازیگری خود با خبرگزاری ما به گفت‌وگو پرداخته است.
در تمامی فیلم‌ها نقش اصلی را ایفا کرده است
نجبیر خانم در مورد شروع فعالیت خود در عرصه بازیگری صحبت کرد و گفت که در چندین فیلم به ایفای نقش پرداخته است. او توضیح داد: «چهار سال است که در زمینه بازیگری فعالیت دارم. برای اولین بار در فیلم «بربو» به ایفای نقش پرداختم. این فیلم روایتگر جنگ سری کانی بود و من در آن نقش اصلی را داشتم. با شروع جنگ، شاهد وقوع حملات و آوارگی بودیم؛ این فیلم نیز وضعیت اجتماعی قبل و بعد از جنگ را به تصویر کشید. فیلم دوم من «کوبانی» بود که به جنگ کوبانی می‌پرداخت. در این فیلم نیز نقش اصلی شهید آسمین را بازی کردم. علاوه بر این‌ها، در سریال «عشق کورد» نیز بازی کردم و در آن نیز نقش اصلی را ایفا کردم. این سریال ۱۵ قسمتی بود و داستان به طور کلی به انقلاب روژاوای کوردستان می‌پرداخت. در دو کلیپ نیز حضور داشتم؛ یکی «قامشلو در برابر دروازه» که به فرهنگ قامشلو اشاره دارد و دیگری کلیپ «مندل»، که به فرهنگ منطقه فرات می‌پردازد.»
«هر یک از این فیلم‌ها، روایتگر داستان‌های شهر من بودند»
نجبیر خانم بر سختی‌های ابتدای کار و مشارکت خود در فیلم‌های کوردی تأکید و اضافه کرد: «در ابتدا، بازیگری برایم مانند کشف یک تجربه نو بود. از دوران کودکی آرزو داشتم بازیگر شوم و همواره به این حرفه علاقه‌مند بودم. سؤالاتی مانند «بازیگری چیست؟» و «چگونه است؟» همیشه در ذهنم بودند و توجهم را به خود جلب می‌کردند. بنابراین، هدفم این شد که از طریق بازیگری، داستان‌ها، دردها و مشکلات سرزمینم را به دیگران منتقل کنم. دلیل مشارکت من در این فیلم‌ها، داستان‌های شهر من بودند. اولین تجربه بازیگری‌ام در فیلم «بربو» بود و در ابتدا کمی در مقابل دوربین و تیم فیلمبرداری راحت نبودم، اما با گذشت زمان این مشکلات کاهش یافتند.»
«زنان در انقلاب روژاوا، پیشگام هستند»
نجبیر خانم به نقش برجسته زنان پس از انقلاب روژاوا اشاره کرد و افزود: «ابتدا، خواهرم مرا حمایت کرد تا در بازیگری قوی‌تر شوم و پیشرفت کنم. انجمن فیلم روژاوا نیز فرصتی برایم فراهم کرد تا در چندین فیلم و سریال شرکت کنم. پس از انقلاب روژاوا، زنان در بسیاری از زمینه‌ها پیشرفت کرده‌اند، از جمله در حوزه‌های سیاسی، نظامی، فرهنگی، اقتصادی و رسانه‌ای و به پیشگامان این حوزه‌ها تبدیل شده‌اند، اما در حوزه سینما کمتر حضور داشتند. امیدوارم که زنان در عرصه سینما نیز به پیشرفت خود ادامه دهند و در این زمینه بیشتر فعال باشند. فعالیت‌های سینمایی پیام‌های شهر ما را به جهان مخابره می‌کند. لازم است که سینما در روژاوا توسعه یابد و فیلم‌های بیشتری در این منطقه ساخته شود تا بتوانیم از طریق آن‌ها داستان‌های شهر خود را به اشتراک بگذاریم.»