نیان راد

مهاباد- نمایش «چه‌رمه سه‌رییه‌کانی پیاویکی مردوو» که در سالن آمفی تئاتر شهر مهاباد بر روی صحنه رفت، در قالبی کمدی به ماجرای زنی بنام پری می‌پردازد که که به تازگی همسرش را از دست داده است و هنوز هم در ذهنش با او صحبت می‌کند و در یکی از روزهای پس از مرگ همسرش از طرف دوستی قدیمی تماسی دریافت می‌کند تا برای عرض تسلیت همدیگر را ببینند.

در این نمایش که پیشتر به نام‌های دیگری همچون «وه‌کوو په‌ری» در گویش کرمانجی و در شهرهایی چون سلماس و اورمیه بر روی صحنه رفته است، همسر پری همچون آیینه‌ای از جامعه‌ی مردسالار است که در هر بخش نمایش سعی دارد وی را از ملاقات با آشنای قدیمیشان «مسعود» پشیمان کند.

مسعود نیز که از خارج باز گشته و از همسرش جدا شده است، پس از مر گ همسر پری عشق دیرینه خود را نسبت به او بازگو می‌کند و در نهایت پس از چالش‌هایی که روح «آسو» برای پری می‌سازد، پری تصمیم به ازدواج می‌گیرد. در پایان نمایش اما، در قالبی کمدی در جریان تصادفی دیگر مسعود نیز می‌میرد و پری با چالش‌های تازه‌ای که گویی در یک چرخه‌ی بی‌پایان است، با دو قاب عکس در خانه می‌ماند.
         

    

این تئاتر کمدی از تاریخ ٩ تا ١۴ آذرماه به تهیه کنندگی امید خاکپور و کارگردانی مشترک و بازیگری بهاره خضرسوار، فرزاد سروش و کاویان معروفی برای عموم به نمایش گذاشته شد و بە دلیل استقبال گرم مردم بە مدت دو روز تمدید شد. همچنین این نمایشنامه که با نام «چمدان قرمز» توسط کامران شهلایی به زبان فارسی نگاشته شده است توسط بفرین شرفکندی به کوردی سورانی برای این اجرا بازگردانی شده است.

در بسیاری از جوامع، از جمله در شهرهای روژهلات هنوز هم برای بسیاری از زنان از دست دادن همسر نه یک اتفاق تلخ که بخشی از هویت زن است که با فشار، محدودیت و قضاوت دائمی همراه است. زنانی که با مرگ همسر مواجه می‌شوند نه‌تنها باید با سوگ شخصی و خلأ عاطفی کنار بیایند، بلکه هم‌زمان زیر نگاه‌های سنگین جامعه، خانواده و اطرافیان قرار می‌گیرند و ازدواج مجدد برای بسیاری از آن‌ها یک عمل ممنوعه به حساب می‌آید.
         

     

این ممنوعیت نانوشته که به مرور زمان در حال تغییر است، سبب شده است بسیاری از زنانی که به ازدواج مجدد فکر می‌کنند در کنار برچسب‌های اجتماعی، از حقوق اولیه و حتی سرپرستی فرزندان خود محروم گردند.