زیستگاههای گیاهی و جانوری ایران رو بە نابودی است
در روزهای اخیر و به فاصلهی چهار روز انتشار خبر تلف شدن سە قلاده حیوان از دو گونهی ارزشمند پلنگ ایرانی در مازندران و خرس قهوەایی در اردبیل و یک خرس قهوەای دیگر در آمل نشان میدهد محیط زیست ایران بر پرتگاه نابودی قرار گرفته است.
مرکز خبر- بە گزارش خبرگزاری زن، تصویری از پیکر خرس قهوەای در رسانەهای اجتماعی منتشر شدە کە نشان میدهد این خرس قهوەای در شهر آمل توسط آزارگران محیط زیست کشتە شدە است.
گردشگران بطور اتفاقی روز دوشنبه ۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ پیکر توله خرسی را کنار جاده روستایی مشاهده و عکس و فیلم آن را منتشر کردند. شکم توله خرس خالی و پیکرش به تخت سنگی تکیه داده شده و علت مرگش نامشخص است. اما خالی بودن شکم نشان میدهد کە شکارچیان بە منظور دستیابی بە صفرای این خرس نایاب قهوەای آن را کشتەاند.
در روزهای اخیر و به فاصلهی چهار روز از انتشار خبر تلف شدن سە قلاده حیوان از دو گونهی ارزشمند پلنگ ایرانی و خرس قهوەایی نشان میدهد محیطزیست ایران بر پرتگاه نابودی قرار گرفته است.
تلف شدن سە قلاده حیوان باارزش بازتاب گستردهای در رسانهها و شبکههای اجتماعی داشت. در واکنشها از نبود امکانات لازم برای مهار این جانوران، عدم آگاهی مردم در برخورد با آنها و واکنش مسئولان انتقاد شده است. تلف شدن این حیوانات باارزشمند برای اکوسیستم در حالی رخ میدهد که این مناطق از ایران در استان مازنداران و آذربایجان زیستگاه طبیعی بسیاری از گونههای جانوری به شمار میروند.
افزایش جمعیت و شمار خودروها، آلودگی هوا و زباله، نابودی جنگلها و مراتع، خشکشدن تالابها و کاهش جمعیت حیوانات تکههای پازلی هستند که وقتی کنار هم قرار میگیرند نه تنها وضعیت امروز را به نمایش میگذارند بلکە تصویری از نابودی محیطزیست و طبیعت ایران در آیندە را نیز ارائه میهند.
از سوی دیگر تعرض انسانها بە زیستگاههای این حیوانات، فقدان امکانات کافی برای مهار و زندهگیری چنین حیواناتی در مناطقی که انسان در همسایگی زیستگاههای طبیعی به سر میبرد، عدم داشتن سلاح بیهوشی، فقدان نیروی آموزشدیده در میان نیروی انتظامی یا نیروهای دیگر سازمانهای مربوطه و همچنین کمبود امکانات پزشکی، عدم آگاهی مردم از برخورد با این حیوانات از مواردی هستند که به قیمت تلف شدن گونههای باارزش و گاه در حال انقراض میانجامد.
در کل فعالیتهای انسانی کە باعث تخریب محیطزیست میشود شامل زوال محیطزیست از طریق تهیسازی منابعی مانند هوا، آب و خاک، تخریب اکوسیستمها، تخریب زیستگاه، انقراض طبیعت و آلودگی همچنین ضربههای زیستمحیطی یا فرسایش ناشی از ترکیب جمعیت بسیار و فزایندهی انسانی، افزایش مداوم رشد اقتصادی یا ثروت سرانه و بکارگیری فناوریهایی که در کاهش منابع و آلودگیزایی و نابودی حیوانات تأثیر بسزایی دارند.