زنان روز سه‌شنبه در صحنه‌ی جهانی حضور پیدا کردند تا نشان دهند که تغییرات اقلیمی بی‌طرفانه از نظر جنسیتی نیست و اقدامات اقلیمی به آن‌ها نیاز دارد: سرمایه‌گذاری روی زنان و دختران تأثیرات موجی ایجاد می‌کند که در کل جوامع احساس می‌شود و دانش خط مقدم آنها اکنون بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است. به‌ویژه که تحلیل‌های جدید نشان داده است که اعلامیه‌های رهبران جهان در COP26 همچنان سیاره ما را در مسیر گرمایش جهانی فاجعه‌بار قرار می‌دهد.

 

مرکز خبر - پس از «پیاده روی» حدود ۸۰۰۰ مایل در سراسر اروپا، امل کوچک، یک عروسک غول پیکر به نمایندگی از یک دختر جوان پناهنده‌ی سوری، درست به موقع برای «روز زن» در COP26 به گلاسکو رسید.

این اثر هنری زنده با ارتفاع ۳.۵ متر وقتی که از پله‌ها بالا رفت و برای در آغوش گرفتن و مبادله‌ی هدیه به فعال آب و هوای ساموایی، برایانا فروئان پیوست، حاضران در جلسه‌ی عمومی سه‌شنبه را شگفت‌زده کرد.

برایانا یک گل به او داد که نشان‌دهنده‌ی امید و نور بود و امل در ازای آن کیسه‌ای دانه.

هر دوی ما از دو مکان بسیار متفاوت برای سفر به اینجا عازم شده‌ایم، اما با این واقعیت که در دنیایی از هم گسیخته زندگی می‌کنیم که به طور سیستماتیک زنان و دختران را به حاشیه رانده است، به هم متصل شده‌ایم. فروین در جلسه‌ی عمومی گفت:

«این فعال جوان به شرکت‌کنندگان یادآوری کرد که بار اضطراری آب و هوایی که نابرابری‌های موجود را تشدید می‌کند اغلب برای زنان سخت‌تر احساس می‌شود.»

«امل دانه‌هایی را آورد تا به صورت فیزیکی به اشتراک بگذارد، تا الهام‌بخش باشد، دانه‌ها نشان‌دهنده‌ی امید هستند. نکته‌ی زیبای دانه‌ها این است که باید به اندازه‌ی کافی از خودگذشتگی داشته باشید تا به این واقعیت راضی باشید که ممکن است میوه را نخورید یا گل به بار آورید، اما احساس کنید ارزشش را دارد که بدانید فرزندانتان با زیبایی آن زندگی خواهند کرد. استفاده از دانه‌ها به عنوان استعاره‌ای برای تصمیماتی که در COP26 برای آینده‌ی سیاره‌ی ما گرفته می‌شود.

فروین تاکید کرد که دانه‌ها باید آبیاری، هرس و پرورش داده شوند تا میوه و گل بدهند و از نمایندگان دعوت کرد تا پس از پایان کنفرانس به کار خود ادامه دهند.

زمانی که وزرای ما آماده باشند، من این بذرها را می‌کارم، اما امیدوارم که در مذاکرات و اتاق‌ها بتوانید آنها را بکارید و وقتی ما COP را ترک کردیم، به آنها توجه کنید تا به دنیایی زیبا تبدیل شوند. این سزاوار دخترانی چون امل و سزاوار این است که همه‌ی دختران در آن ایمن باشند.»

 

رابطه‌ی بین برابری زنان و بحران آب و هوا

الوک شارما، رئیس COP26، مداخله‌ی کوتاهی انجام داد، اما امل کوچولو و فروین که سرپا ایستاده بودند و بدون مشاهده‌ی او سخنرانی او را تماشا می‌کردند.

«امروز روز جنسیت است زیرا جنسیت و آب و هوا عمیقاً در هم تنیده شده‌اند. تأثیر تغییرات آب و هوایی به طور نامتناسبی بر زنان و دختران تأثیر می گذارد.» او خواستار توانمندسازی و حمایت از زنان شد.

 

امل کوچولو و دختران سوری که نماینده‌ی آن هستند، در پریشانی خود تنها نیستند: ۸۰ درصد از آوارگان ناشی از بلایا و تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان را زنان و دختران تشکیل می‌دهند.

برای هزاران سال، زنان رابطه‌ی خاصی با طبیعت داشته‌اند. آنها کمک بزرگی به رفاه و توسعه‌ی پایدار جوامع خود و همچنین به حفظ اکوسیستم‌های سیاره‌ی زمین، تنوع زیستی و منابع طبیعی می‌کنند.

زنان در کشورهای در حال توسعه عموماً اولین کسانی هستند که به مدیریت سرمایه‌ی محیطی که آنها را احاطه کرده است پاسخ می‌دهند. از جمع‌آوری آب برای پخت و پز و نظافت، استفاده از زمین برای دام، جستجوی علوفه برای غذا در رودخانه‌ها و صخره‌ها و جمع‌آوری هیزم، زنان در سراسر کره‌ی زمین روزانه از منابع طبیعی و اکوسیستم‌ها استفاده می‌کنند و با آنها تعامل دارند.

طبق برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد (UNDP) و سایر آژانس‌های سازمان ملل متحد، آنها همچنین اولین کسانی هستند که تأثیرات تغییرات آب و هوایی را احساس می‌کنند، زمانی که مجبور می‌شوند مسافت‌های طولانی و طولانی‌تری را برای یافتن آنچه برای تغذیه‌ی خانواده‌ی خود نیاز دارند، طی کنند.

علاوه بر این، در حالی که تخریب محیط‌زیست عواقب جدی برای همه‌ی انسان‌ها دارد، به‌ویژه بر آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه، عمدتاً زنان، که سلامت آنها در دوران بارداری و مادری شکننده‌ترین است، تأثیر می‌گذارد.

با این حال، شناخت آنچه که زنان در بقای سیاره‌ی زمین و توسعه کمک می‌کنند یا می‌توانند کمک کنند، محدود است. نابرابری جنسیتی و طرد اجتماعی همچنان اثرات منفی مدیریت ناپایدار و مخرب محیطی را بر زنان و دختران افزایش می‌دهد.

هنجارهای تبعیض‌آمیز اجتماعی و فرهنگی مداوم، مانند دسترسی نابرابر به زمین، آب و سایر منابع، و همچنین عدم مشارکت آنها در تصمیم‌گیری‌های مربوط به برنامه‌ریزی و مدیریت طبیعت، اغلب منجر به ناآگاهی از کمک‌های عظیمی می‌شود که می‌توانند انجام دهند.

 

موضوع "عدالت" است

نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در نشست عمومی بعدی به نمایندگان COP26 گفت: پرداختن به آب و هوای به سرعت در حال تغییر یک موضوع عدالت و برابری با آسیب‌پذیرترین افراد از جمله جوامع بومی، کشورهای کمتر توسعه یافته و تمرکز امروز و هر روز ما زنان است.

او با فریاد زدن به اعضای زن هیأت خود افزود: "با زنان بهتر بسازید."

 

از آمریکای جنوبی تا آرتیک، تغییرات آب و هوایی بر زنان تأثیر می‌گذارد

Immaculata Casimero، یک فعال بومی از ملت واپیچان در گویان، این را بهتر از هر کسی می‌داند، و به همین دلیل است که در توانمندسازی زنان در جامعه‌ی خود کار می‌کند.

او در مصاحبه‌ای با UN News گفت:‌ «ما جلسات آموزشی برگزار می‌کنیم زیرا دوست داریم زنان بیشتری را در رهبری ببینیم. در سطح جامعه بیشتر اوقات فقط مردان وجود دارند. این مردسالاری است و این چیزی است که باید شکسته شود. ما می‌توانیم بهتر از مردان رهبری کنیم، ما در خانه‌ی خود رهبری می‌کنیم، بچه‌ها را پرورش می‌دهیم. کل بشریت به خاطر ما وجود دارد.»

کاسیمرو همچنین تاکید کرد که زنان بومی به عنوان انتقال‌دهندگان دانش سنتی به نسل‌های جدید، نقش بسیار مهمی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی دارند.

وی گفت:‌ "خورشید بسیار داغتر از قبل است که بتوانید آن را احساس کنید و مردم ما نمی‌دانند چگونه واقعاً با آب و هوا سازگار شوند، زیرا زمانی که قرار است باران بیاید، خورشید است و زمانی که قرار است خورشید باشد، باران می‌بارد. کل سیستم کشاورزی و کشت به دلیل تغییرات آب و هوایی مختل شده است و ما چیز دیگری نداریم که به آن وابسته باشیم.

 

تغییر آب و هوا در قطب شمال بسیار سریع اتفاق می‌افتد. آب و هوا در حال تغییر است و بسیار ناپایدار است، زمستان‌های ما ناپایدار است، یخ زمانی که قرار است یخ نمی‌زند. ماجا کریستین جاما، فعال جوان، طی سخنانی از غرفه‌ی بومی در COP26 توضیح داد که تمام دانش سنتی ما در مورد نحوه‌ی مدیریت منظره نیز در حال تغییر است.

دوست او، ال راودنا ناکاکاجاروی، سخنانی خطاب به رهبران جهان که در کنفرانس شرکت کرده بودند، گفت:

«در واقع به ما گوش کن. فقط نگویید که می‌خواهید گوش کنید. وعده‌های توخالی ندهید زیرا ما کسانی هستیم که تغییرات آب و هوایی را در بدن خود احساس می‌کنیم و در مورد زمین‌ها و آب‌های مناطق خود آگاهی داریم و می‌توانیم راه‌حل‌هایی ارائه دهیم. ما شایسته‌ی شنیدن بودیم.»

امروز همچنین «روز علم» در COP26 است، و برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، UNEP، آخرین گزارش شکاف انتشار خود را با در نظر گرفتن آخرین تعهدات از ابتدای کنفرانس ارائه کرد.

این گزارش در ابتدا آشکار کرده بود که با مشارکت‌های تعیین‌شده‌ی ملی (NDCs) و تعهدات، جهان در مسیر کاهش حدود ۷.۸ درصد از انتشار سالانه‌ی گلخانه‌ای در سال ۲۰۳۰ است، شکاف بزرگی بین ۵۵ درصد مورد نیاز برای مهار گرمایش جهانی تا ۱.۵ درجه سانتیگراد وجود دارد.