رکورد جدید برای دورترین کهکشان که ۳۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ میدرخشد
تیمی از ستارهشناسان با انتشار مقالهای در نشریهی مرکز ستارهشناسی هاروارد-سمیتسونیان اعلام کردند که موفق به مشاهدهی کهکشانی شدهاند که ۱۳ و نیم میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد.
مرکز خبر- به گزارش خبرگزاری زن، روز پنجشنبه ۷ آوریل، تیمی از ستارهشناسان با انتشار مقالهای در نشریهی مرکز ستارهشناسی هاروارد سمیتسونیان اعلام کردند که موفق به مشاهدهی کهکشانی شدهاند که ۱۳ و نیم میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد.
این کهکشان که اچدی۱ نامگذاری شده، دورترین کهکشانی است که بشر تاکنون موفق به رصد آن شده است. به گفتهی پژوهشگران اچدی۱، این کهکشان سیصد میلیون سال پس از انفجار بزرگ همچنان میدرخشد.
دو گروه از اخترشناسان بر روی این کهکشان تحقیق کرده و نتیجهی کار آنها از سوی دو مجلهی "ژورنال اختر فیزیکی" و "ماهنامهی مطالعات جامعهی ستارهشناسی سلطنتی" بریتانیا پذیرفته شده است.
این کهکشان در حال تشکیل ستارههای جدید بسیار پرشمار (معروف به ستارههایی با جمعیت ۳) با آهنگی مداوم است. این احتمال هم وجود دارد که پیشاپیش شماری ستاره در این کهکشان متولد شده باشند. این تئوری بر مبنای تشکیل نخستین ستارهها در زمان تولد کائنات استوار است. با این حال چنین پدیدهای تاکنون هرگز مستقیما رصد نشده است.
این کهکشان در یک سیاهچالهی عظیم به بزرگی صد میلیون برابر مساحت خورشید، محصور شده است و به این ترتیب، خود عملا یک سیاهچاله است. ابیو پاچوکی، عضو رصدخانهی سمیتسونیان میگوید تعیین ویژگیهای کهکشانی به این دوری واقعا پیچیده است: "مثل این میماند که بخواهید ملیت یک کشتی بسیار دوردست را در زمان طوفان و مه با پرچم آن تشخیص دهید."
براساس گزارشهای منتشر شده اچدی۱ با نوری فرابنفش میدرخشد، این امر حاکی از آن است که این کهکشان احتمال در حال گذار از یک مرحلهی بزرگ آزادسازی انرژی است یا اینکه چنین مرحلهای را میلیاردها سال پیش پشت سر گذاشته است. این مفهوم، ۱۰ برابر بزرگتر از چیزی است که معمولا از این نوع کهکشانها انتظار میرود. به همین دلیل هم دانشمندان این احتمال را میدهند که اچدی۱ نه در حال زایش ستارههای معمولی که مشغول خلق ستارههای با جمعیت ۳ است. دانشمندان میگویند شاید به همین خاطر است که میزان نور فرابنفش این کهکشان، بیش از موارد مشابه شناسایی شده است.
با این حال فرضیهی وجود یک سیاهچاله، در مطالعات دانشمندان بر روی اچدی۱ همچنان به قوت خود باقی است، به این دلیل که یک سیاهچاله هم میتواند منابع عظیمی از گاز را ببلعد و همین مقادیر غیر قابل تصور گاز، دلیل درخشانی این کهکشان "احتمالا محصور" در سیاهچاله باشد. در صورت اثبات این تئوری، "سیاهچاله اچدی۱" نخستین سیاهچاله شناسایی رصد شده نزدیک به انفجار بزرگ خواهد بود.
تلسکوپ جیمز وب که بهزودی عملیاتی خواهد شد، به دانشمندان برای تعیین دقیقتر فاصله میان زمین و اچدی۱ و همچنین تائید یا رد این فرضیه کمک خواهد کرد که این کهکشان، دورترین کهکشان کشف شده از سوی بشر است.
فراتر از ایجاد یک رکورد جدید مسافتی، این احتمال که HD1 یک کهکشان اولیه باشد، پیامدهای قابل توجهی برای ستاره شناسان و کیهان شناسان دارد این امر اساساً، نشان میدهد که اجرام درخشان قبلا فقط ۳۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ در کیهان وجود داشتهاند. این با مدلهای کنونی شکلگیری کهکشانها و تکامل کیهانی، که این نظریه را مطرح میکنند که اولین کهکشانها تقریباً یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ پدید نیامدهاند، ناسازگار است.