یسری درویش؛ سفر مبارزه برای ایجاد جامعەای دموکراتیک

یسری درویش با سازماندهی رویدادهای اجتماعی و سیاسی در کانتون قامشلو در شمال و شرق سوریه بر اساس فلسفه ملت دموکراتیک، زندگی خود را وقف ایجاد یک تغییر جامع اجتماعی کرد.

 

شیرین محمد

قامشلو – یسری محمد درویش در سال ١٩٧٢ در شهر عامود در کانتون قامشلو در شمال و شرق سوریه به دنیا آمد. او در سال ٢٠٠١ از دانشگاه در گروه زبان فرانسه فارغ التحصیل شد. پس از آغاز انقلاب زنان در روژآوا که در ١٩ ژوئیه ٢٠١٢ وارد فعالیت‌ها و رهبری انقلاب شد.

یسری درویش ابتدا معلم زبان کوردی و سپس مدیر مدرسه مقدماتی بتول در عامودە شد تا اینکه مدیریت مدرسه را در این شهر تأسیس کرد و بعداً به عنوان رئیس مشترک مرکز آموزش عامودە انتخاب شد و در اول نوامبر ٢٠٢٢، او به عنوان رئیس مشترک کانتون قامیشلو انتخاب شد.

او اندیشه‌ای آزاد داشت و برای آزادی همه زنان منطقه مبارزه کرد و زندگی خود را وقف ایجاد تغییرات بنیادین در جامعه کرد تا آن را توسعه دهد. برای آشنایی بیشتر با یسری درویش که به همراه معاونش لیمان شویش در ٢٠ ژوئن توسط پهپاد دولت اشغالگر ترکیه در جاده قامیشلو - تیرپسیپی هدف قرار گرفت و منجر به کشته شدن آنها شد، خبرگزاری ما با خانواده و دوستان او در محل کار ملاقات کرد.

خواهر بزرگترش کوثر درویش از شخصیت یسری درویش می‌گوید: از دوران کودکی شخصیت متفاوتی داشت و برای دوستانش الگو بود و در محله‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم، اولین دختری است که تحصیل کرد، تحصیلات خود را به پایان رساند و در مدرسه فارغ‌التحصیل شد؛ با توجه به اینکه در آن زمان خانواده‌ها توجهی به تحصیل فرزندان خود به ویژه دختران نداشتند همین امر باعث شد دختران تقاضای رفتن به مدرسه را داشته باشند.  

وی افزود: یسری درویش پس از پایان دبیرستان، برای تکمیل تحصیلات دانشگاهی خود در رشته ادبیات فرانسه به شهر حلب رفت و پس از فارغ التحصیلی به دلیل ثبت نام نکردن (خارجی بودن) شغلی پیدا نکرد. دولت دمشق به کسانی که در آن زمان ثبت نام نکرده بودند حقوقی نمی‌داد، بنابراین او در روستاهای اطراف درس می‌خواند تا به وظیفه خود در قبال جامعه خود عمل کند.

یسری درویش، تحت تأثیر افکار رهبر عبدالله اوجالان قرار گرفت و کوثر درویش در این باره می‌گوید: او قبل از انقلاب در طول سال‌های تدریس، در ١۵ فوریه مصادف با سالگرد دستگیری رهبر عبدالله اوجالان (روز توطئه بین‌المللی) به مدرسه نمی‌رفت، زیرا تحت تأثیر اندیشه و فلسفه او قرار گرفته بود. او توسط برخی از دانش‌آموزان و معلمان مدرسه مورد توهین قرار گرفت و از او شکایت کردند و از مدرسه اخراج شد.

کوثر درویش بر پیوند و عهد خود برای پیروی از راه او و همه شهدای زن تاکید کرد: «ما مقاومت شهید یسری درویش و راه پر از فداکاری او را رها نخواهیم کرد و برای آزادی سرزمین و خود مقاومت خواهیم کرد».

خواهر کوچکترش، میاده درویش نیز به نوبه خود گفت: ما فقط دو خواهر نبودیم، مثل دو دوست بودیم، حدود یک ماه قبل از شهادت خواهرم یسری درویش، در حالی که لبخند می‌زد گفت که شهید خواهد شد، منتظر واکنش من به حرف‌هایش بود، اما من واکنشی نشان ندادم. او به من گفت: آیا برای این روزی که من شهید شوم آماده‌ای؟ آن شب شادی از چهره‌اش بیرون نمی‌رفت، حتی برای یک روز هم تصور نمی‌کردم که او را اینطور از دست بدهم.

وی افزود: او زنی نیرومند و با اراده و مقاوم بود و یک لحظه در انجام وظیفه برای آینده‌ای بهتر کوتاه نیامد، حتی زمانی که اشغالگران ترکیه محله‌ها و منطقه را هدف حمله قرار دادند، محله‌اش را رها نکرده و به ترک سرزمینش فکر نمی‌کرد. من از او نیرو گرفتم.

حنا خالد، سخنگوی اداره مدارس منطقه عاموده، در مورد دوستش که سال‌ها با او کار می‌کرد، گفت: هرکسی نمی‌تواند به درجه شهادت نائل شود، فقط کسانی با اراده و اندیشه آزاد که جوامع را رهبری می‌کنند و با تمام وجود برای آزادی سرزمینشان تلاش می‌کنند به این درجه می‌رسند.

وی افزود: شهید یسری درویش را با شروع انقلاب در روژآوا شناختم. ما با هم در زمینه زبان و آموزش کار می‌کردیم. او یکی از اولین مدیران مدارس منطقه عامودە بود و اهتمام و تلاش داشت. چهار سال در مدیریت مدارس و آموزش زبان کار کرد و پس از آن، مدرسەهای بتول، مریم خان و تریج را اداره کرد و همچنین در سازماندهی کنفرانس‌ها فعالیت کرد و نقش برجسته‌ای در معرفی سیستم آموزشی اینجا به کشورهای جهان داشت، زیرا از چندین کشور بازدید کرد.

حنا خالد توضیح داد که یسری درویش اهداف زیادی داشت، آموزش بە زبان مادری بە ویژە برای کوردها یکی از اهداف او بود؛ زیرا او از تحصیل به زبان خودش محروم بود، بنابراین تلاش می‌کرد تا یکی از حقوق اولیه آنها را برای نسل‌های آینده که تحصیل به زبان مادری است، به دست آورد.

سمیرا حاج علی، رئیس مشترک اداره آموزش شمال و شرق سوریه، که برای اولین بار در سال ٢٠١٢ مصادف با آغاز انقلاب روژاوا، یسری درویش را ملاقات کرد، خاطرنشان کرد: یسری درویش نقش برجسته‌ای در ایجاد و سازماندهی کمون‌ها در عامودە داشت و تصمیم گرفت زبان مادری خود را بیاموزد و دوره‌هایی برای تسلط بر آن گذراند و پس از آن این زبان را به اعضای جامعه کورد که قبلاً از زبان خود محروم بودند آموزش داد.

وی افزود: یسری درویش در اوایل انقلاب همیشه با مردم دیدار می‌کرد تا مردم را متوجه لزوم یادگیری زبان کوردی کند و در اولین تلاش‌ها دست از تلاش برنداشت و اهداف متفاوت و روحیه شادابی داشت.

وی اظهار داشت که یسرا درویش در اوایل انقلاب همیشه با مردم دیدار می‌کرد تا مردم را متوجه لزوم یادگیری زبان کوردی کند و در اولین تلاش‌ها دست از تلاش برنداشت و اهداف متفاوت و روحیه شادابی داشت و افزود: ما هنوز با حمایت او زندگی می کنیم زیرا او بود که ما را به عشق زندگی و مقاومت برای رسیدن به اهدافمان سوق داد.

او یادآور شد که «من با یسری درویش بر اساس دعوتنامه‌ای که برای آشنا کردن ما با زبان کوردی و سیستم آموزشی روژاوا برای ما ارسال شده بود، به مدت حدود ١١ روز به هلند رفته بودیم و او با وجود اینکه او به زبان آنها مسلط نبود، با مردم آنجا گفت‌وگو می‌کرد».

سمیرا حاج علی در خاتمه سخنان خود گفت که پس از راهپیمایی مبارزاتی در عرصه آموزشی، یسری درویش به عنوان رئیس مشترک کانتون نامزد شد و در تمامی فعالیت‌ها برای آزادی رهبر عبدالله اوجالان شرکت داشت، از انقلاب زنان روژآوا حمایت کرد و حتی با شهادت هم دست از کار نکشید و سرلوحه کار خود قرار گرفت و خاطرنشان کرد که «دولت اشغالگر ترکیه و مزدورانش با تجاوزاتی که علیه مردم منطقه انجام می‌دهد نمی‌توانند اراده ما را بشکنند و ما تا پایان راه شهدا را ادامه خواهیم داد».